ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 165

เมื่อคนชุดดำถอยออกไป ฉากกั้นด้านหลังก็เด้งออกไปขยับถอยหลังออกไปสองฟุตแล้วล้มลงกระทบกับขอบอ่างอาบน้ำ แต่แรงที่ร่วงลงมาก็ลดลงไปกว่าครึ่ง

เหลิ่งชิงฮวนนำเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มเป็นที่เรียบร้อยแล้วขึ้นมาคลุมบนร่างกายอย่างลุกลี้ลุกลน และยกขาข้ามออกมาจากถังไม้พร้อมโจมตีอีกฝ่ายด้วยเท้าเปล่า “เจ้าคนโรคจิต ข้าจะฆ่าเจ้า!”

การเคลื่อนไหวของคนข้างในทั้งสองคนเสียงดังอย่างมาก ทำให้โตวโตวที่เฝ้าอยู่ด้านนอกตกใจ จึงก้าวเข้ามาเคาะประตูถาม “คุณหนู เกิดอะไรขึ้นเจ้าค่ะ?”

อีกฝ่ายหลบหนีอย่างรวดเร็ว แต่แน่นอนว่าเหลิ่งชิงฮวนไม่มีทางยอมแพ้ ค่อยๆต้อนเข้าหาทีละนิดจนอีกฝ่ายค่อยๆถอยร่นไปด้านหลัง และไม่ตอบโต้กลับมาแต่อย่างใด

โตวโตวเหมือนได้ยินเสียงต่อสู้อยู่ข้างใน แต่คุณหนูตัวเองกลับไม่ขานตอบเสียทีจึงกังวลอย่างมาก และพูดขึ้นมาเสียงดัง “คุณหนู ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหมเจ้าค่ะ? ข้าจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ!”

อีกฝ่ายรู้สึกร้อนรน ในที่สุดก็เริ่มลงมือ ใช้ลูกไม้หลอกล่อไปหนึ่งกระบวนท่าตรงหน้าเหลิ่งชิงฮวน อาศัยจังหวะที่นางถอยหลัง กระโดดพลิกตัวออกไปทางหน้าต่างด้านหลังเพื่อหลบหนี

“โครม” เหมือนเป็นเพราะว่าดวงตามองไม่เห็น จึงชนเข้ากับต้นไม้จนเกิดเสียงดังขึ้น น่ารำคาญยิ่งนัก

ทำไมไม่เหมือนกระต่ายตัวนั้นในนิทานที่ชนกับต้นไม้ตายไป ทำไมไม่ชนให้ตายไปเลย?

โตวโตวมาช้าไปก้าวหนึ่ง และมองดูห้องที่เละเทะทุกจุดอย่างงงงวย “นี่มันเกิดอะไรขึ้นเจ้าค่ะ?”

เหลิ่งชิงฮวนไม่อยากพูดอะไรมาก กลัวนางจะถามโน้นถามนี้อีก ตัวเองก็อธิบายไม่ชัดเจนเหมือนกัน

“เมื่อกี้มีแมวจรจัดตัวหนึ่งปีนเข้ามาทางหน้าต่างด้านหลัง พอตกใจก็ชนฉากกั้นล้ม จนทำให้ข้าตกใจเหมือนกัน”

โตวโตวมองไปที่หน้าต่างด้านหลังอย่างสงสัย “แมวจรจัดตัวนี้ร้ายกาจขนาดนี้เลยหรือเจ้าค่ะ? บ่าวจำได้ว่า ก่อนหน้าที่ท่านจะอาบน้ำ ก็ปิดหน้าต่างด้านหลังให้คุณหนูเรียบร้อยแล้วนะเจ้าค่ะ”

“ดังนั้นจึงพูดได้เลยว่านี้คงเป็นเพราะองครักษ์ที่เฝ้ารักษาการของจวนนี้เลินเล่อ จวนอ๋องใช่สถานที่ที่แมวและสุนัขที่ไหนสามารถมาวิ่งอาละวาดได้งั้นหรือ? องครักษ์ปฏิบัติงานมีช่องโหว่มากเกินไป ข้าจะต้องไปคุยกับรองผู้บัญชาการทหารสูงสุดสักหน่อยแล้ว”

โตวโตวรู้สึกว่ารองผู้บัญชาการทหารสูงสุดค่อนข้างไม่ได้รับความเป็นธรรมเสียเท่าไร แมวจรจัดกระโดดและปีนป่ายอยู่บนกำแพงไปทั่ว จะป้องกันยังไงก็ป้องกันไม่ไหวหรอก

เหลิ่งชิงฮวนเปลี่ยนเสื้อผ้าและแต่งตัวให้เรียบร้อย จากนั้นก็เดินออกจากประตูไป กำลังจะไปหารองผู้บัญชาการทหารสูงสุดเพื่อคิดบัญชีจริงๆ

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดและผู้ชายอีกสองคนกำลังสุมหัวจ้องหน้ากันต่อว่าเรื่องที่มู่หรงฉีทำตัวปากไม่ตรงกับใจ อยู่ ๆ เหลิ่งชิงฮวนก็เดินเข้ามา ทั้งสองคนจึงรีบลุกขึ้นอย่างลุกลี้ลุกลน

“เมื่อครู่ที่เรือนของข้ามีโจรเข้ามาอีกแล้ว รองผู้บัญชาการทหารสูงสุด องครักษ์ที่จวนอ๋องแห่งนี้ต้องเพิ่มการเฝ้าระวังอีกนะ”

“โจรบุกมาเข้างั้นหรือ?” รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดตะลึงเล็กน้อย “ไม่น่าจะเป็นไปได้นะ ครั้งก่อนหลังจากมีโจรบุกเข้ามา ท่านอ๋องก็มีคำสั่งให้พวกข้าเพิ่มกำลังองครักษ์รักษาความปลอดภัยอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เรือนฉาวเทียน แน่นหนาราวกับกำแพงเหล็กแล้ว ใครกันถึงมีความสามารถร้ายกาจได้ขนาดนี้?”

“แต่ในความเป็นจริงเป็นเช่นนี้ เขาอาศัยตอนที่ข้าไม่อยู่ในเรือน แอบแฝงตัวเข้ามาข้างใน ไม่รู้ว่ามีเจตนาอะไร ยังดีที่ข้าสังเกตเห็นอะไรผิดปกติได้ก่อน พบเงาของเขาเข้า และข้ายังได้ประมือกับเขาด้วยนะ”

“มีอะไรหายไปหรือไม่ขอรับ?” รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำสีหน้าแปลกประหลาดใจ

“ไม่มีอะไรหายไป แต่เสื้อผ้าของข้าถูกมันโยนทิ้งลงไปในน้ำ” เหลิ่งชิงฮวนพูดอย่างเสียใจ “ตั๋วเงินที่อยู่ข้างในพวกนั้นเปียกโชกไปหมด เลือนรางจนกลายเป็นจุดกลมๆแล้ว”

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดตบขาของตัวเองด้วยความโกรธ “ช่างบังอาจยิ่งนัก ใครกันที่กล้าหาญได้เช่นนี้ พระชายาได้เห็นใบหน้าของอีกฝ่ายชัดเจนหรือไม่?”

เหลิ่งชิงฮวนส่ายหัวไปมา “อีกฝ่ายสวมชุดสีดำทั้งตัว ใบหน้าก็ถูกปิดด้วยผ้าสีดำ ทำให้มองเห็นไม่ชัดเจน แต่ว่า ข้าฉีดยาใส่ใบหน้าของเขา หากเป็นโจรภายในจวนถ้าตอนนี้ลองตรวจสอบดู ดวงตาของเขาน่าจะยังแดงก่ำอยู่นะ”

รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดตบหน้าอกด้วยความมั่นใจ “ด้านนอกจวนมีการป้องกันอย่างเข้มงวด ใครจะสามารถหลบเหล่าองครักษ์ลาดตระเวนและเข้ามาข้างหลังจวนได้? อัตราแปดถึงเก้าส่วนในสิบต้องเป็นหัวขโมยภายในเป็นแน่ พระชายาไม่ต้องกังวลใจไป ข้าน้อยจะสั่งรวมตัวองครักษ์และคนรับใช้ทั้งหมดมาตรวจสอบทีละคนทันที จะต้องจับโจรชั่วร้ายคนนี้มาลงโทษให้ได้อย่างแน่นอน”

“หากหาเจอแล้วแจ้งให้ข้าทราบสักหน่อย เงินที่ข้าชนะมาอย่างยากลำบาก ถูกทำลายไปหมดสิ้น ข้าจะต้องฉีกเขาออกและเอามาสับเป็นชิ้นๆ จากนั้นก็เอาชิ้นส่วนไปขายเพื่อแลกเงิน”

หลิวซานกลัวมากจน “ฟุบ” คุกเข่าลง “รองผู้บัญชาการทหารสูงสุดได้โปรดตรวจสอบให้ชัดเจนด้วยเถอะ ข้าน้อยถูกใส่ร้าย ดวงตาของข้าน้อยเพิ่งถูกแตนต่อยมา ข้าน้อยไม่ใช่โจรคนนั้นนะขอรับ”

หลิวซานยกมือขึ้น “ข้าน้อยยกมือสาบานต่อสวรรค์ ข้าน้อยเป็นคนสวนที่มีความซื่อสัตย์ มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ ไหนเลยจะมีเจตนาชั่วร้ายได้? อีกอย่างข้าก็ไม่มีความสามารถขนาดนั้นที่จะกระโดด “ฟิ้ว” เดียวก็ขึ้นไปอยู่บนหลังคาอย่างรวดเร็วไร้เงาได้ รวดเร็วเหมือนดั่งสายฟ้าผ่าเช่นนั้น”