ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 282

ยายหลิงที่มีชะงักติดหลังอยู่ตกใจทันทีที่เห็นเหตุการณ์เช่นนั้นและถอยหนีด้วยความตื่นตระหนก “ช่วยด้วย!”

จิ่นอวี๋มองไม่เห็น ดังนั้นนางจึงกังวลเมื่อได้ยินการเคลื่อนไหวพลางเหยียดมือออกไป “เจ้าเป็นอะไร”

เจ้าเสือก้าวไปข้างหน้าและกัดขากางเกงของยายหลิงโดยไม่ปล่อย หญิงชราหน้าซีดด้วยความตกใจและตะโกนว่า “จวิ้นจู่ บ่าวถูกใส่ความ บ่าวไม่ได้ทำเจ้าค่ะ”

จิ่นอวี๋หันหน้าไปขอร้อง “พระนาง ท่านพี่ รีบช่วยยายหลิงเถิดเจ้าค่ะ นางไม่ได้เป็นคนทำร้ายข้าหรอก”

เสิ่นหลินเฟิงกลั้นหัวเราะและออกคำสั่ง “เจ้าเสือ กลับมา”

ทว่าเจ้าเสือยังไม่ยอมปล่อย เสิ่นหลินเฟิงทำได้เพียงก้าวไปข้างหน้าและลูบหัวมัน “จงเชื่อฟัง”

จากนั้นเจ้าเสือก็คลายพันธนาการออกอย่างไม่เต็มใจ คนของศาลาว่าการก้าวไปข้างหน้าและดึงมันออกไปอย่างแรง

มู่หรงฉีเอียงหน้า ลดเสียงลงถามเหลิ่งชิงฮวน “สุนัขตำรวจตัวนี้ใช้ได้จริงหรือ”

เหลิ่งชิงฮวนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “แน่นอน”

“แน่ใจนะว่าไม่ได้ทำอะไรลับๆ น่ะ”

เหลิ่งชิงฮวนยืดคอปฏิเสธที่จะยอมรับ “เปล่านี่”

มู่หรงฉีแอบหัวเราะเบา ๆ ผู้หญิงคนนี้ไม่เคยทำอะไรตรงไปตรงมาสักเท่าไร นางมักจะมีกลวิธีบางอย่างเสมอ เขาเรียนรู้จากการที่อยู่ด้วยกันมาเป็นเวลานาน

ตัวอย่างเช่นตอนที่นางใส่ร้ายจิ่นอวี๋และกระจายข่าวลือออกไป เช่นครั้งนี้ที่สั่งให้คนค้นเรือนอรุโณทัยโดยไม่ทำอะไร นั่นแปลว่านางจะต้องมีแผนสำรอง

เขาเปลี่ยนวิธีถาม “ทำไมสุนัขตำรวจถึงตื่นเต้นที่ได้เห็นยายหลิง ดวงตาของมันเป็นประกาย และยังน้ำลายไหลออกมาอีกด้วย”

เหลิ่งชิงฮวนรู้ว่าเธอไม่สามารถปกปิดขาได้ ดังนั้นเธอจึงจ้องมองเขาด้วยความโกรธ “เหมือนตอนที่ท่านเจอผู้หญิงใช่หรือไม่”

มีแววเจ้าเล่ห์ในดวงตาคู่นั้น

แน่นอนว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา ข้าต้องระมัดระวังมากกว่านี้เสียแล้ว ต้องมีการใช้กลอุบายเพื่อชักจูงให้สุนัขทำแบบนี้...

เขาลดเสียงลงให้เบามากขึ้น “ตราบใดที่เจ้าไม่ลงมืออย่างโหดร้ายกับข้า ข้าจะสงวนท่าทีและกระดิกหางใส่เจ้าเท่านั้น”

เหลิ่งชิงฮวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตระหนักได้ว่า “ลงมืออย่างโหดร้าย” คืออะไรก็กลั้นยิ้มแทบไม่อยู่

“ต่อให้ข้าทำเช่นนี้กับ ก็ไม่น่าจะมีผลอะไรต่อท่านอยู่ดี”

“เพราะอะไร”

“เพราะหม่อมฉันเพิ่งขอให้หลินเฟิงใช้ประโยชน์จากการสอบสวนใส่ขนสุนัขตัวเมียไว้ที่ตัวยายหลิง... อืม อ๋องฉีคงไม่สนใจกลิ่นนั้นกระมัง”

“เอ่อ...”

ยัยปีศาจ

เส้นเลือดของอ๋องฉีกระตุก มุมริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ