ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 353

คุณชายเว่ยเข้าไปด้านในก่อน และบอกผลการคาดคะเนของเสิ่นหลินเฟิงเมื่อสักครู่นี้กับฮูหยินเว่ย จากนั้นเชิญทั้งสองคนเข้าไปด้านในอย่างนอบน้อม

ม่านเตียงห้อยลงมา ไต่สวนคดีความม่านกั้น

เสิ่นหลินเฟิงนางเกี่ยวกับเรื่องนกขุนทองตัวนั้นอย่างตรงประเด็น

เพื่อช่วยเขาตรวจสอบฆาตกรที่วางยาฆ่าสามีของตนเองให้ชัดเจน ฮูหยินเว่ยไม่ปิดบังและกล่าวออกมาตรงๆ ว่า “ภายในห้องตำราของคุณท่านข้า มีนกขุนทองตัวหนึ่งเข้าออกอยู่บ่อยๆ ข้าทำความสะอาดโต๊ะตำราให้เขาทุกวัน ทุกๆ สิบวันหรือครึ่งเดือน มักจะเห็นรอยเท้าของนกอยู่บนโต๊ะตำราเสมอ ครั้งหนึ่งเคยถามด้วยความสงสัย สุดท้ายถูกตำหนิว่าข้าโง่เขลา อย่าก้าวก่ายให้มาก”

“ปกติแล้วนกขุนทองตัวนั้นเข้ามาส่งจดหมายหรือไม่ และส่งจดหมายอะไร” เสิ่นหลินเฟิงถาม

“น่าจะส่งจดหมาย แต่เนื้อความคืออะไร ข้าก็ไม่ทราบ เพราะทุกครั้งที่อ่านจดหมายเสร็จ คุณท่านของข้าก็จะรีบเผาทิ้ง พูดอีกอย่าง ข้าก็รู้ตำราเพียงไม่กี่คำ แต่ว่านกขุนทองตัวนั้นพูดได้ บางครั้งยังถ่ายทอดด้วยคำพูด ข้าเคยได้ยินโดยไม่ได้ตั้งใจหนึ่งครั้ง รู้สึกใหม่มาก”

“พูดอะไร”

“เหมือนจะเป็นด่านกับผู้บังคับการทหารอะไรสักอย่าง เสียงมันแปลกๆ ตอนนั้นข้าอยู่ด้านนอกประตู ได้ยินไม่ชัดเจนนัก”

เสิ่นหลินเฟิงกับเหลิ่งชิงฮวนไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง และทำสีหน้าวิตกกังวลพร้อมกัน ชัดเจนว่านี่เป็นชื่อเรียกของข้าราชการ แปลว่าแม่ทัพใหญ่ประจำการอยู่ที่ด่านไหน

หรือว่านี่จะเป็นข้าราชการที่อยู่เบื้องหลัง

“คือด่านอะไร เจ้ายังจำได้ไหม” เสิ่นหลินเฟิงถามอย่างจริงจัง

“จำไม่ค่อยได้แล้ว หากมีคนเตือน อาจจะนึกออก”

เสิ่นหลินเฟิงรีบเอ่ยชื่อด่านชายแดนหลายแห่งของฉางอันออกมาอย่างไม่คณามือ

พอเอ่ยถึง ‘ด่านสุ่ยอวิ๋น’ ฮูหยินก็ขัดจังหวะเสิ่นหลินเฟิง “อันนี้แหละ ด่านสุ่ยอวิ๋นอะไรสักอย่าง ข้านึกออกแล้ว”

เวลาไม่คอยท่า เสิ่นหลินเฟิงรีบลุกขึ้น และกล่าวกับเหลิ่งชิงฮวนว่า “ข้าต้องรีบไปตรวจสอบสถานการณ์เกี่ยวกับแม่ทัพใหญ่ด่านสุ่ยอวิ๋นที่กรมข้าราชการพลเรือน โปรดอภัยที่หลินเฟิงไม่สามารถไปส่งพี่สะใภ้ด้วยตัวเองได้”

กรมข้าราชการพลเรือนเป็นแผ่นดินของตระกูลจิน เหลิ่งชิงฮวนไม่ยอมไปด้วยแน่นอน พบแล้วจะอึดอัดเสียเปล่า พูดอีกอย่าง ตนยังมีเรื่องต้องจัดการ

คุณชายเว่ยซึ่งอยู่ด้านข้างรีบกล่าวต่อว่า “วันนี้ขอขอบคุณฮูหยินท่านนี้มากที่ช่วยลบล้างความเข้าใจผิดของแม่ข้า ให้ข้าส่งคนไปส่งฮูหยินกลับจวนเถอะ”

เหลิ่งชิงฮวนไม่ปฏิเสธความหวังดีของเขา ตอนนี้มีอันตรายมากมายอยู่รอบกายตน จะอวดฝีมือไม่ได้

นางไตร่ตรองเล็กน้อย ยังคงพูดมากเหมือนเคย นางกล่าวกับเสิ่นหลินเฟิงเบาๆ ว่า “คดีของฟังผิ่นจือ หม่อมฉันสงสัยว่ามีความเกี่ยวข้องกับคุณชายรองของจวนจินเล็กน้อย มูลเหตุอย่างละเอียดวันนี้ไม่สะดวกบอก หากตอนตรวจสอบคดีความท่านเจอจินซ่างซู สามารถสอบถามที่อยู่ในวันนั้นของจินเอ้อร์แบบอ้อมๆ ได้”

เสิ่นหลินเฟิงแปลกใจอย่างยิ่ง การตายของอันธพาล จะเกี่ยวข้องกับตระกูลจินได้อย่างไร แต่ที่นี่ไม่ใช่สถานที่พูดคุย และตอนนี้ตนก็ไม่มีอารมณ์มาสนใจคดีของฟังผิ่นจือ ดังนั้นจึงไม่ได้ไต่ถาม หลังจากตอบตกลง ก็ออกเดินทางไปยังศาลาว่าการกรมข้าราชการพลเรือนทันที”

ต่อมา จวนเว่ยเตรียมรถม้าเสร็จแล้ว คุณชายเว่ยออกมาส่งเหลิ่งชิงฮวนด้วยตัวเอง เหลิ่งชิงฮวนบอกถนนซึ่งเป็นที่ตั้งของหอหงปิน คนขับรถม้าลงแส้และเดินทางไปจากจวนเว่ย

คนขับรถม้าคนนี้ช่างพูดมาก เอ่ยถึงเจ้านายซึ่งล่วงลับไปแล้วของตนหลายต่อหลายครั้งตลอดทาง ระหว่างคำมีความภาคภูมใจกับความเสียใจค่อนข้างมาก

จากคำพูดของเขาเหลิ่งชิงฮวนได้รู้ว่าหลินซื่อเป็นภรรยาร่วมทุกข์ร่วมสุขของใต้เท้าเว่ย หลังจากใต้เท้าเว่ยรุ่งเรือง ก็รับนางมาเมืองหลวง และไม่มีอนุภรรยาอีก ระมัดระวังคำพูดและการกระทำอยู่ทุกวัน แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยออกไปหาความสุขด้านนอก สองสามีภรรยาเป็นคู่สามีภรรยาตัวอย่างของเมืองหลวง

และสิ่งที่ทำให้พวกเขาภูมิใจที่สุดก็คือ ฐานะทางสังคมของใต้เท้าเว่ย เขาไม่ได้มาจากการสอบเข้าราชการเคอจวี่ แต่สอบเข้าราชการเซี่ยวเหลียน

เซี่ยวเหลียนเป็นวิชาสอบฉาจวี่ประเภทหนึ่งที่สร้างขึ้นในรัชสมัยของฮั่นอู่ตี้ และปฏิบัติกันมาจวบจนวันนี้ หมายถึงการเชื่อฟังพ่อแม่ และทำงานอย่างซื่อสัตย์ ผู้คัดเลือกเซี่ยวเหลียน สามารถเข้ารับราชการเป็นขุนนางได้เช่นเดียวกัน

บิดาของใต้เท้าเว่ยล่วงลับไปนานแล้ว มารดาก็เป็นอัมพาตติดเตียง เขาขยันอ่านตำราไปพลาง คัดตำราและเขียนจดหมาดเลี้ยงครอบครัวไปพลาง อีกทั้งยังคอยปรนนิบัติมารดาที่ล้มหมอนนอนเสื่ออยู่บนเตียงมามากกว่าสิบปี พอคุณงามความดีแพร่ออกไป จึงถูกแนะนำให้สอบเซี่ยวเหลียน

เนื่องจากเขาเป็นห่วงมารดา จึงปรนนิบัตินางตลอดจนสิ้นอายุขัย จากนั้นถึงออกมารับราชการ พอฝ่าบาทได้ยินคุณงามความดีของเขา จึงชื่นชมอย่างต่อเนื่อง เขาได้เลื่อนตำแหน่งตลอด นึกไม่ถึงว่าจะได้ตำแหน่งขุนนางฝ่ายขวาของกรมข้าราชการพลเรือน