“เจ้ารู้หรือไม่ว่าคนที่จ่ายเงินให้หอซ่อนดาบรวบรวมข้อมูลของใต้เท้าเว่ยในตอนนั้นเป็นใคร”
เหลิ่งชิงฮวนเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น รู้สึกว่า ‘ย่ำจนรองเท้าเหล็กสึกไม่พบพาน ยามได้มากลับไม่เปลืองแรง’
เถ้าแก่ส่ายหน้า “เวลาผ่านมานานแล้ว ตั้งแต่หลายปีก่อน ตอนนั้นยังไม่เคยได้ยินชื่อองครักษ์อินทรีเลย”
“ถ้าเช่นนั้นยังมีข่าวคราวอื่นๆ ที่เกี่ยวกับองครักษ์อินทรีและใต้เท้าเว่ยอีกหรือไม่”
เถ้าแก่ส่ายหน้า “หอซ่อนดาบติดต่อกับคนเร่ร่อนค่อนข้างมาก โดยทั่วไปไม่มีทางก่อความวุ่นวายกับขุนนาง ดังนั้นจึงทราบเรื่องน้อยมาก”
เหลิ่งชิงฮวนทำได้เพียงหยุดดำเนินการ
“แล้วเรื่องสำนักแม่ชีหนานชาน ช่วงนี้มีความคืบหน้าบางหรือไม่”
“ตั้งแต่สอดแนมคราวก่อน คาดว่าอีกฝ่ายคงรู้ตัวว่าถูกเปิดโปงแล้ว หัวหน้าชีกับแม่ชีหลายคนเลยหายไป ตอนนี้หัวหน้าชีเก่าแก่วัยชราคนหนึ่งของสำนักแม่ชีบอกกับคนภายนอกว่าแม่ชีหลายคนนั้นออกไปเดินบิณฑบาตแล้ว ความจริงก็คือหลบหนี แต่ตอนกลางคืนยังคงมีคนน่าสงสัยเข้าออก ไม่รู้ว่าคนของราชสำนักกำลังเฝ้าระวัง หรือว่าองครักษ์อินทรียังติดต่อกับคนในสำนักแม่ชี”
เหลิ่งชิงฮวนไตร่ตรองเล็กน้อย “องครักษ์อินทรีรู้อยู่ทนโท่ว่าราชสำนักกำลังจับตามองพวกเขา ทำไมถึงยังเสี่ยงกลับไปเล่า เกรงว่าจะไม่ใช่คนที่กำลังตามหาองครักษ์อินทรีเพื่อขายข่าว ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นสถานที่ที่องครักษ์อินทรีถูกทอดทิ้ง เขาจึงไม่กลัวการแหวกหญ้าให้งูตื่น สู้ทำแบบนี้ยังดีเสียกว่า บอกกับพี่น้องของพวกเราว่า หากครั้งหน้ามีคนมาติดต่ออีก หลังจากตามเขาออกมาจากสำนักแม่ชี ก็จับตัวเขาและทำการซักถามดีๆ ดูสิว่าองครักษ์อินทรีจะทำแผนชั่วอะไรกันแน่”
“หากมีอันตราย ก็รีบถอนกำลัง ถึงอย่างไรก็ยังมีคนอื่นคอยจับตาดูสำนักแม่ชี เรื่องนี้องครักษ์อินทรีไม่มีทางสงสัยมาถึงตัวพวกเรา และให้ฝ่ายราชสำนักแบกรับความผิดไป”
การตอบของเถ้าแก่ ทำให้เกิดแสงอภินิหารขึ้นภายในใจของเหลิ่งชิงฮวน และมีความคิดใหม่ทันที นางตัดสินใจกำจัดความคิดเดิมของตนเอง ถูกต้อง โยนความผิดให้คนอื่น!
แต่ทว่า เสิ่นหลินเฟิง ขอโทษด้วยนะ แค่เล็กน้อย ชักนำท่านไปในทางที่ไม่ถูกต้องเพียงเล็กน้อย เพื่อให้ท่านเสียเวลา ใครใช้ให้ข้าเหลวแหลกและคิดถึงพี่ชายของท่านกันล่ะ
กำลังอยากนอนหลับ ก็มีคนส่งหมอนมาให้ พระเจ้าช่วยข้าจริงๆ
นางลุกขึ้นและไปยังโรงน้ำชาของตนทันที เมื่อนั่งตรงห้องส่วนตัวติดถนนด้านหลัง จะเห็นภาพภายในศาลาว่าการของกรมข้าราชการพลเรือนได้เต็มสายตา จากนั้นกำชับบริกรว่า รอเสิ่นหลินเฟิงตรงหน้าประตู หากเห็นเขาออกมา รีบเชิญเขาเข้ามาในห้องส่วนตัวทันที
บริกรรีบรับคำสั่งและจากไป แต่ผ่านไปไม่นาน เสิ่นหลินเฟิงก็ก้าวเท้าขึ้นไปยังห้องส่วนตัวตรงชั้นสอง
เสี่ยวเอ้อร์ยกของว่างและน้ำชามาบริการ จากนั้นก็ปิดประตูห้องส่วนตัวและจากไป
“กินไปด้วย คุยไปด้วยเถอะ หิวแล้วใช่ไหม” เหลิ่งชิงฮวนกล่าวทักทาย
เป็นเวลารับประทานอาหารเที่ยงแล้ว เสิ่นหลินเฟิงจึงไม่เกรงใจนาง ทั้งสองทานอาหารพร้อมกับพูดคุยเรื่องคดีความ
“เมื่อสักครู่ข้าเจอจินซ่างซู เลยซักถามเกี่ยวกับรายละเอียดคดีความ จินซ่างซูบอกว่า แม่ทัพใหญ่ค่ายสุ่ยอวิ๋นคนนี้มีเว่ยซื่อหลางคนนี้สนับสนุนอยู่ การแต่งตั้งกับการตรวจสอบข้าราชการทหารจะรายงานต่อฝ่าบาทเพื่อให้พิจารณาคดีและตัดสินชี้ขาดโดยกรมทหารกับกรมข้าราชการพลเรือน แต่ภายในนั้นยากที่จะแอบดำเนินการอย่างลับๆ ท่านกน่าจะรู้ว่าเช่นกันว่าแม่ทัพใหญ่ค่ายสุ่ยอวิ๋นคนนี้แนะนำโดยใต้เท้าเว่ยกับเฝิงซื่อหลางซึ่งถูกสังหารเมื่อไม่นานมานี้
แสดงว่าสองคดีนี้มีความเกี่ยวข้องกันจริงๆ
“ต้นสายปลายเหตุของคนคนนี้เป็นอย่าง มีมิตรภาพอะไรกับพวกเขาสองคน”
เสิ่นหลินเฟิงส่ายหน้า “จินซ่างซูบอกว่า ไม่มีมิตรภาพต่อกัน แต่ก่อนเว่ยซื่อหลางไม่รู้จักคนคนนี้เช่นกัน แต่ว่าตอนนี้คนคนนี้อยู่ไกลจากค่ายสุ่ยอวิ๋น เขาจะจัดการคดีความนี้จากทางไกลหลายพันลี้ได้อย่างไร
เหลิ่งชิงฮวนดวงตาระยิบระยับ “แม่ทัพใหญ่ค่ายสุ่ยอวิ๋นรายได้ดีหรือไม่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...