ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 391

เหล่ิงชิงฮวนทำตามที่ให้สัญญาไว้ ให้ค่าน้ำชาผู้คุม เปลี่ยนห้องขังที่ไม่ได้มีสภาพแวดล้อมแย่ให้กับเขา อวิ๋นชิงรู้ดีกว่าตัวเองนั้นหาเรื่องใส่ตัว ก็ยังคงซาบซึ้งในบุญคุณของเหลิ่งชิงฮวน

จากนั้นก็กลับถึงเรือนฉีอ๋อง เหลิ่งชิงฮวนรีบเอาเรื่องที่วันนี้นักบวชอวิ๋นชิงพูดไปบอกมู่หรงฉี เตือนเขาให้ระมัดระวังตัวเอง ทางฝั่งพระสนมฮุ่ยเฟยก็ต้องกำชับให้ดี อย่าได้ประมาทเป็นอันขาด

มู่หรงฉีบอกนาง เรื่องที่ฮ่องเต้มีรับสั่ง วันรุ่งขึ้นให้นางเข้าวังเพื่อเข้าเฝ้า

เหลิ่งชิงฮวนใคร่ครวญดูแล้ว ช่วงนี้ตนเองปฎิบัติตามกฎระเบียบ ดูเหมือนจะไม่ได้ทำเรื่องอะไรผิด คุ้มค่ากับการที่พระองค์จะวางแผนร้ายกับตัวเอง เรื่องเมื่อวาน แม้ว่าตัวเองจะมีคุณงามความดีเล็กน้อย แต่เขาก็เหมือนน้ำตาลปั้นไก่ไร้ขน ไม่มีรางวัลให้แน่นอน

วันรุ่งขึ้นก็ตามมู่หรงฉีเข้าวังหลวงไป

ฮ่องเต้เรียกเธอไปเข้าเฝ้าที่ห้องทรงพระอักษร มองซ้ายมองขวา แม้แต่กับมู่หรงฉีก็ยังถูกโยนออกไป ดูมีลับลมคมใน เสี้ยววินาทีนั้นทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับสวรรค์จะประทานภาระอันยิ่งใหญ่มาให้

แน่นอนว่า ในใจนั้นยังคงมีกลองเล็กๆตีอยู่ อยู่ใกล้จักรพรรดิก็เหมือนอยู่ใกล้พยัคฆ์ ยิ่งไปกว่านั้น ท่านชอบทำหน้านิ่งอยู่ตลอดเวลา รอยยิ้มไม่มีเลยสักนิด ทั้งยังมีตำแหน่งอำนาจยับยั้งสูงส่ง มีออร่าความเป็นผู้นำ ยากที่จะไม่ทำให้คนหวาดกลัวจนขนหัวลุก

ทว่า วันนี้ฮ่องเต้กลับดูเกรงใจ ไม่เพียงแต่เตรียมที่นั่งให้เธอ ยังยื่นชาร้อนให้เธออีกด้วย

ถามไถ่ทุกข์สุขอย่างมีไมตรีจิตเป็นอย่างยิ่ง

มันดูเสแสร้งเกินไป มีประโยคหนึ่งที่ว่า “ทำดีหวังผล” เขาคงจะไม่ได้ให้ตัวเองบุกน้ำลุยไฟหรอกนะ เพราะงั้นเลยอยากที่จะพูดสินะ? อย่างน้อยตนเองก็กำลังท้องอยู่นะ

วินาทีนั้นเหลิ่งชิงฮวนรู้สึกเหมือนมีเข็มมาจิ้มที่ก้น นั่นเรียกว่าได้รับความโปรดปรานอย่างไม่คาดฝันจนรู้สึกประหลาดใจ

เธอกังวลเป็นอย่างมาก ใบหน้ายิ้มแย้มอย่างระมัดระวัง “เสด็จพ่อราชการงานยุ่งเช่นนี้ เรียกชิงฮวนมา มีเรื่องอะไรจะรับสั่งหม่อมฉันหรือเพคะ?”

ฮ่องเต้กระแอมไอเบาๆ “เมื่อวานเจ้าถอนฟันให้เสด็จย่างั้นหรือ?”

เหลิ่งชิงฮวนพยักหน้า “ใช่เพคะ”

“เสด็จย่าของเจ้าบอกว่า การถอนฟันนั้นสามารถที่จะใส่ฟันปลอมเข้าไป เอาของปลอมมาปนกับของจริงงั้นเหรอ?”

เหลิ่งชิงฮวนสงสัยอยู่ในใจ ไม่คิดเลยว่าฮ่องเต้จะกตัญญูขนาดนี้ แค่เสด็จย่าถอนฟัน ยังทำให้เขาให้ความสำคัญเอาใจใส่ขนาดนี้ ถึงกับต้องมาถามด้วยตัวเอง? คงไม่ใช่ ฮ่องเต้เองก็ปวดฟันหรอกนะ?

ภารกิจถอนฟันเสือ ตัวเองไม่กล้าทำหรอก

เธอพยักหน้าอย่างระมัดระวัง “น่าจะไม่มีปัญหาอะไรนะเพคะ”

ฮ่องเต้ถูมือไปมา กระแอมไอเบาๆ “งั้นชิงฮวน เจ้าดูสิว่า...ฟันซี่นี้ของข้าสามารถเติมมันลงไปได้หรือไม่?”

พูดจบก็เผยรอยยิ้มสดใสที่ไม่เคยมีมาก่อนให้เหลิ่งชิงฮวน เผยให้เห็นแม้กระทั่งฟันซี่ที่แปด

เหลิ่งชิงฮวนจ้องมอง จนเกือบจะหัวเราะออกมา

มิน่าล่ะที่พระองค์มีใบหน้านิ่งขรึมไม่ยิ้มแย้ม ที่แท้ เขี้ยวด้านข้างหายไปหนึ่งซี่นี่เอง เมื่อเขายิ้มยิงฟันก็เผยให้เห็นหลุมสีเข้ม เมื่อมองดูก็น่าตลกเล็กน้อย ความน่าเกรงขามบนตัวฮ่องเต้หายวับไปทันตา

เหลิ่งชิงฮวนรู้สึกไม่สบายจริงๆ ฟันซี่นี้ของฮ่องเต้ทำไมถึงหลุดล่ะ ถอนจนถึงรากได้ยังไงกัน? นอกเสียจาก...ความรุนแรง!

ในโลกนี้ไม่มีใครกล้าที่จะต่อยหน้าของฮ่องต้ ต่อยจนฟันเขาหลุดเลยหรอกนะ?