ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 398

ฉีจิ่งอวิ๋นก็พยักหน้าสำทับ “พี่สะใภ้เห็นพวกเราเป็นคนนอก หากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นข้ากับหลินเฟิงจะรับรองให้ท่าน พวกเรามีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วมต้าน”

น้ำเสียงของเขาผ่อนคลายและพูดออกมาอย่างมีไหวพริบ แต่ในใจของเหลิ่งชิงฮวนกลับรู้สึกหนักอึ้ง

ภายในห้องหมอหลวงกำลังฝังเข็มเพื่อประคองครรภ์ของเหลิ่งชิงหลางเอาไว้ แม่จ้าวรีบหยิบเทียบยาวิ่งออกไปอย่างร้อนรน

มหาเสนาบดีเหลิ่งยืมกุมมือและดูเหมือนว่าบนร่างของเขามีความโกรธ ดังนั้นเหลิ่งชิงฮวนจึงไม่ได้เข้าไป

จู่ๆหมอหลวงก็หยุดมือลง จากนั้นก็คีบบางอย่างออกมาจากแขนเสื้อของเหลิ่งชิงหลางขึ้นมา เขายดมันขึ้นมาดม จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป “เซ่อเซียง?”

เหลิ่งชิงฮวนที่อยู่นอกห้องได้ยินชัดเจนก็ชะงักไป

มหาเสนาบดีเหลิ่งถามอย่างร้อนใจว่า “เซ่อเซียงคืออะไร”

หมอหลวงมองไปที่มหาเสนาบดีเหลิ่งก่อนจะตอบตามความจริงว่า “บนเสื้อผ้าของพระชายามีผงเซ่อเซียงติดอยู่มากขนาดนี้ได้อย่างไร ควรต้องรู้ว่าคนท้องไม่สามารถใช้กลิ่นเซ่อเซียงได้ เซ่อเซียงมีฤทธิ์ในการขับเลือด จะทำให้ผู้ตั้งครรภ์แท้งได้ง่าย”

สีหน้าของเสนาบดีเหลิ่งกับเหลิ่งชิงหลางเปลี่ยนไป “เป็นไปได้อย่างไร”

“ข้าเฝ้าระวังเรื่องอาหารการกินของพระชายารองมาโดยตลอด ไม่มีทางที่จะมีของนี่แน่ขอรับ พระชายาน่าจะเพิ่งไปเปื้อนโดนมันเข้า”

“เจ้าพูดแบบนี้หมายความว่ามีคนจงใจทำร้ายชิงหลาง?”

หมอหลวงพยักหน้า “ข้าได้รับคำสั่งจากพระสนมฮุ่ยเฟยว่าให้ดูแลลูกในท้องของพระชายารองให้ดี หากเกิดอะไรขึ้นให้รีบรายงานพระชายาฮุ่ยเฟยให้ทราบ เพื่อให้พระนางเรียกร้องความเป็นธรรมให้”

มหาเสนาบดีเหลิ่งรั้งเขาเอาไว้อย่างเสียมารยาท “เรื่องนี้ให้ข้าเป็นคนสืบสวนให้ชัดเจนก่อนแล้วค่อยเอาความกัน ไม่ควรให้ลำบากถึงพระสนมฮุ่ยเฟย”

เหลิ่งชิงหลางกัดฟันแน่น “ข้ารู้ว่าท่านพ่ออยากปกป้องท่านพี่ แต่ว่าตอนนี้มีคนบังอาจลงมือทำร้ายทายาทของท่านอ๋อง ท่านพ่อยังไม่กล้าตัดสินใจหรือเจ้าคะ เรื่องนี้ต้องเชิญพระสนมฮุ่ยเฟยกับท่านอ๋องมาทวงความเป็นธรรมให้กับข้า”

เหลิ่งชิงฮวนเองก็รู้สึกสงสัยอยู่ที่ด้านนอก ฟ้าดินเป็นใจ ตัวของเธอเองไม่ได้โง่ขนาดนั้นที่จะใช้ผงเซ่อเซียงทำร้ายครรภ์ของเหลิ่งชิงหลาง ประโยคนั้นของนางเหมือนพิษร้ายและเล่นลูกไม้ออกมาซึ่งๆหน้า แค่ผงเซ่อเซียงเปื้อนชุดนิดเดียวจะทำให้เธอแท้งได้งั้นหรือ นี่เธออ่านนิยายเรื่องชิงรักหักสวาทในวังมาถึงจะได้เชื่อเรื่องนี้

เรื่องนี้เห็นอยู่ชัดๆว่าน่าจะเป็นเหลิ่งชิงหลางปัดความผิดให้กับคนอื่น ตัวของเธอคงไม่ได้แอบลงมือทำร้ายตัวเองหรอกนะ

อีกทั้งยังฟ้อง จะฟ้องก็ฟ้องไป ใครจะกลัวกันล่ะ

เดิมทีเรื่องที่เกิดขึ้นภายในจวนไม่สามารถปิดบังคนในวังได้ ไม่อย่างนั้นที่พระสนมฮุ่ยเฟยส่งแม่นมมาหลายคนคงได้ส่งมาเสียเที่ยวแล้วล่ะมั้ง

เมื่อถึงเวลามื้อเที่ยง พระสนมฮุ่ยเฟยกับมู่หรงฉีก็ตามกันมาที่จวนอ๋อง

พระสนมฮุ่ยเฟยอาศัยบารมีของจิ่นอวี๋ร้องไห้ต่อหน้าฮ่องเต้ ฮ่องเต้ช่างมีเมตตาเสียจริงจึงได้คืนตำแหน่งเฟยให้กับนาง

เมื่อเหลิ่งชิงหลางเห็นพระสนมฮุ่ยเฟยก็รีบร้องไห้ออกมาไม่ได้ศัพท์ คนชั่วก็ออกไปฟ้องก่อน

“วันนี้ท่านอ๋องออกไปล่าสัตว์นอกเมือง ท่านพี่สั่งให้คนไปตามหม่อมฉันมาที่ห้องรับแขก นางกับรัชทายาทเสิ่นทำเหมือนสอบสวนนักโทษอย่างไรอย่างนั้น และพยายามจะให้หม่อมฉันสารภาพให้ได้ บอกว่าหม่อมฉันเกี่ยวข้องกับการฆาตรกรรมที่เกิดขึ้นภายในเมือง หม่อมฉันจึงตกใจและใจร้อนจนทำให้ครรภ์ได้รับการกระทบกระเทือน