ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 405

สตรีโสดอย่างฉู่รั่วซีก็แค่ขยับหนังปาก ใยจะกล้าทำเหยือกชำรุดแตกละเอียดจริงๆ พอเห็นดวงตาเหลิ่งชิงเฮ่อเต็มไปด้วยความล้อเล่น จึงโกรธด้วยความอับอาย กระทืบเท้าอย่างไม่พอใจ เบ้าตากลายเป็นสีแดง

“คิดว่าฉู่รั่วซีอย่างข้าเป็นสตรีหน้าไม่อายจริงๆ หรือ ข้าไม่ได้โดนท่านบีบบังคับทั้งหมด ข้าก็ไม่กลัวที่จะบอกท่านว่าข้าชอบท่านจริงๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นท่านขี่ม้าไปตามถนนข้าก็ชอบท่านทันที ทำเรื่องไร้เดียงสามากมายและยังกระทำการเหนือกว่าคนอื่น กระทั่งยั่วยุพระชายาฉีอย่างไม่เสียดาย ก็เพื่อทำให้ท่านสนใจ แต่ท่านเย็นชากับข้ามาโดยตลอด ไม่แม้แต่จะมองข้าเลยสักนิด”

“ท่านพ่อยืนกรานจะส่งข้าเข้าวัง ข้าไม่ยินยอม เลยอยากพบหน้าท่าน ถามความรู้สึกของท่านให้ชัดเจน สมมุติว่าในใจของท่านไม่มีข้า ข้าก็จะตัดใจอย่างสมบูรณ์ จะไม่คำนึงหาอีกต่อไป ใครจะรู้ว่าท่านยังคงเพิกเฉย หลบหลีกไม่พบพาน ข้าไม่อยากฝังความสุขทั้งเป็นไปตลอดชีวิตอย่างสะเพร่า ภายใต้ความวิตกกังวล จึงคิดหาลู่ทางนี้มาบังคับท่าน”

“ข้ายอมรับว่าข้าทำไม่ถูกต้อง ถึงอย่างไรท่านก็หัวเราะแล้ว ข้าตกอยู่ในสภาพตกอับอีกครั้ง ก็ควรสมน้ำหน้า วันนี้ข้าทำลายหม้อข้าวจมเรือ ทุ่มสุดตัวแล้ว หากท่านจะขอแต่งก็จงขอแต่งเสีย หากไม่ขอแต่งก็ไม่ต้องขอ”

หญิงสาวพูดจาตรงไปตรงมา ไม่ยืดเยื้อ เหลิ่งชิงเฮ่อดูสบายใจ

ว่ากันว่าชายหญิงเสริมกันและกันถึงจะเหมาะสม มันเป็นเพียงเหตุผลหนึ่ง นิสัยของเหลิ่งชิงเฮ่ออ่อนแอเล็กน้อย ตรงไปตรงมาไม่พอ ดังนั้นจึงชอบบุคลิกกล้าได้กล้าเสียของฉู่รั่วซี

เขายังคงกล่าวเย้ยหยัน “โลกนี้มีการบังคับซื้อบังคับขาย แล้วยังมีการบังคับแต่งภรรยาด้วยหรือ ข้าอาจไม่ขอท่านแต่งภรรยา ร่างกายของข้าแข็งแรงไม่พอ ทนหมัดของพ่อและพี่ชายเจ้าไม่ไหว พูดอีกอย่าง พ่อของเจ้าก็ไม่มีทางยินยอม”

“ชัดเจนว่าเจ้าจงใจ! เมื่อครู่ท่าทีของพวกพี่ชายชัดเจนมาก ข้ารับรอง วันหน้าพวกพี่ชายไม่มีทางลงมือกับท่านแม้แต่นิ้วเดียว”

“เมื่อครู่ข้าก็รู้แล้ว วันนี้กลัวว่าโดนหลอกลวงแล้ว หากข้าไม่ยอมรับ เกรงว่าจะออกไปจากประตูร้านเหล้าไม่ได้ แค่ทำได้เพียงยอมรับชะตาชีวิตกระมัง”

ฝืนใจพูดอย่างมาก พวกคุณชายตระกูลฉู่ที่แอบฟังอยู่ด้านนอกกลับกระแทกตัวเปิดประตัวอย่างดีใจ “หนึ่งคำพูดของสุภาพบุรุษ ม้าลากรถสี่ตัวก็ยากจะตามทัน! พวกเราได้ยินหมดแล้ว อย่าคิดบิดพลิ้วเชียว”

ฉู่รั่วซีทั้งเขินอับอายทั้งร้อนใจ “ใครบอกให้พวกพี่แอบฟัง”

อย่าทำให้สามีตามความปรารถนาของตนเองตกใจกลัว เขาขี้ขลาดและกลัวขายหน้า

เหลิ่งชิงเฮ่อกลับยิ้มอย่างไร้กังวล “เมื่อครู่รั่วซีบอกว่า ต่อไปห้ามพวกท่านลงมือกับข้าแม้แต่นิ้วเดียว คำพูดนี้เชื่อถือได้หรือไม่ พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สาม พี่สี่พวกท่านว่าอย่างไร”

เหล่าพี่ชายทั้งสี่ถูกเรียกจนพี่ใหญ่และพี่รองบริเวณใกล้ๆ วิงเวียน นั่นเรียกว่าสบายใจ จึงรีบล้อมรอบเขา “เชื่อถือได้ เชื่อถือได้ ต่อไปทุบตีเสือยังต้องเป็นพี่น้องร่วมสายโลหิต หากใครกล้าลงมือกับเจ้าแม้แต่นิ้วเดียว พวกเราจะฟาดเขาจนฟันร่วงเต็มพื้น”

คุณชายรองปลิ้นปล้อนที่สุด กล่าวเสริมอีกประโยคว่า “ยกเว้นน้องหญิงเล็ก พวกเจ้าสองคนสู้รบกัน พวกเราไม่ผสมโรงด้วย”

นี่เรียกว่าลำเอียง ร่างกายนั้นของเหลิ่งชิงฮวน มีแต่ส่วนถูกตีมิใช่หรือ

เหลิ่งชิงเฮ่อคิดว่า คำพูดท่านพ่อของตนมีเหตุผลเล็กน้อย ตนควรจะเรียนวิชาระฆังทองคลุมภูษาเหล็ก ใช้สำหรับป้องกันตัว

ชีวิตภายภาคหน้าของตน เสี่ยงชีวิตตลอดเวลา

เขากับฉู่รั่วซีแยงหน้าต่างกระดาษชำรุด ผลักถ้วยเปลี่ยนจอกกับเหล่าพี่ชายทั้งสี่ เพื่อทำให้ความรู้สึกมั่นคง พอกลับจวนมหาเสนาบดี ก็ฉวยโอกาสจากฤทธิ์เหล้าบอกความรู้สึกของตนเองกับเสนาบดีเหลิ่งจนหมดเปลือก

ความโกรธภายในท้องของเสนาบดีเหลิ่งยังไม่สลาย อีกชั่วครู่ต้องไม่มีทางตอบรับเรื่องการแต่งงานนี้อย่างสุขใจแน่ และคงก่นด่าเหลิ่งชิงเฮ่อจนเอาเลือดหมามาราดหัวทันที

พลังแห่งรักนั้นยิ่งใหญ่ อานุภาพแข็งแกร่งมาก เหลิ่งชิงเฮ่อเด็กดีคนนี้ทัศนคติแน่วแน่อย่างยิ่ง ทางอิ่นจันซื่อ อยากขอเจ้าแต่งภรรยา แน่นอนว่าไม่มีทาง

เวลาสองพ่อลูกอยู่ด้วยกัน ทะเลาะกันจนไม่ยอมผ่อนปรนกันเล็กน้อย