ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 458

“มีปัญหาอะไรเหรอ?”

โฉวซือเส่ายกแหวนปานจื่อขึ้น แล้วหันไปทางแดดส่องด้านนอก “มันทำให้ข้านึกถึงของอย่างหนึ่ง”

พูดพลางใช้นิ้วจิ้มมันลงไป ไพลินที่ฝังอยู่ด้านบนคาดไม่ถึงว่าจะผลักเปิดออกมา!

เขาร้องอุทาน “เป็นไปอย่างที่ข้าคิดไว้จริงด้วย!”

เหลิ่งชิงฮวนมองอย่างประหลาดใจ “ของอะไร?”

มองเห็นแค่ตรงที่ไพลินฝังไว้ เว้านูน ปรากฎให้เห็นลายเส้นของนกอินทรีตัวหนึ่ง อีกทั้งยังมีร่องรอยของแต้มชาดแดงอยู่

เธอปิ๊งขึ้นมาทันที “หรือว่านี่คือตราประทับนกอินทรีที่เจ้าเคยบอกงั้นเหรอ?”

โฉวซือเส่าตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด “ใช่แล้ว คือมันเนี่ยแหละ ที่แท้ตราประทับขององครักษ์อินทรีซ่อนอยู่ในแหวน เมื่อมีมันแล้วก็สามารถเรียกองค์รักษ์อินทรี สามารถหาข้อมูลขุนนางที่พวกเขาซ่อนเอาไว้ได้”

ไม่ใช่แค่ข้อมูลขุนนาง?

เหลิ่งชิงฮวนนึกถึงที่ฉีจิ่งอวิ๋นเคยพูดกับตัวเอง ในมือของเขารวบรวมเรื่องน่าอายเกี่ยวกับมู่หรงฉี ตั้งแต่เล็กจนโต

ตัวเองต้องดูหรือเปล่า? ต้องกุมจุดอ่อนของมู่หรงฉีหรือเปล่านะ?

โฉวซือเส่าขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไม่แปลกใจหลังจากข่าวการตายของเจ้าแพร่ออกไป แคว้านหนานจ้าวและแคว้นมั่วเป่ยต่างก็ออกปฎิบัติการทันที พุ่งเป้าไปที่ศพของเจ้า หรือว่า พวกเขาเองก็กำลังหาตราประทับ รู้ว่ามันตกไปอยู่ในมือของเข้าแล้ว?”

เหลิ่งชิงฮวนสงสัยเล็กน้อย “สนใจศพของข้า? ไม่หรอกมั้ง? ไม่สิ อะไรที่เรียกว่าศพของข้า? แต่ไหนแต่ไรข้าไม่ได้ตายเสียหน่อย?”

โฉวซือเส่าพยักหน้าอย่างมั่นใจ “เป็นไปได้ เป็นไปได้มากเลยล่ะ ตอนที่ศพของเจ้ายังอยู่ที่จวนฉีอ๋อง คนของพวกเราได้สังเกตเห็นว่ามีสายลับของแคว้นหนานจ้าวและแคว้นมั่วเป่ยแอบสอดแนมลับๆอยู่ใกล้จวนฉีอ๋องอยู่ตลอด ต่างจับจ้องไปที่ศพของเจ้า”

“แต่ว่า แหวนที่ฉีจิ่งอวิ๋นแอบมอบให้อยู่ในมือข้านั้น คนอื่นไม่รู้เรื่องนะ”

“คงไม่ใช่เอาไว้ใช้แต่งงานหลังความตายหรอกนะ?”

เหลิ่งชิงฮวนเหลือบมองเขาอย่างเหยียดหยาม ในใจคล้อยตาม ลองคาดเดาถึงต้นสายปลายเหตุ จะต้องเป็นแหวนนาโนแน่นอน หลังจากที่ชาวมั่วเป่ยรู้ว่าโดนหลอก ก็ยังคงไม่ยอมแพ้ จงใจที่จะโจมตีเธอ บ้าเอ้ย! เธอตัวสั่นในทันที โชคดีที่ตัวเองถูกโฉวซือเส่าแอบสับเปลี่ยนกับสุนัขแล้ว ไม่เช่นนั้น ชาวมั่วเป่ยขุดหลุมฝังศพของตัวเอง ไต้เท้าหลู่คนนั้นคงจะไม่ได้ผ่าวินิจฉัยตัวเองหรอกนะ?

เหงื่อตกท่วมตัวแล้ว

แม้เหตุการณ์ผ่านไปแล้วแต่เหลิ่งชิงฮวนก็ยังคงหวาดกลัว ครั้งหน้า ห้ามเสี่ยงแบบนี้อีกเด็ดขาด โชคดีที่โฉวซือเส่านั้นไว้ใจได้ ไม่เช่นนี่น หากคนที่ไหว้วานไว้ใจไม่ได้ล่ะก็ พบกับความหายนะแน่นอนร้อยเปอร์เซนต์

“เมื่อเทียบกับการแต่งงานหลังความตายแล้ว ข้ารู้สึกว่า พวกเขาจ้องจะเอาตราประทับอันนี้ก็เป็นไปได้ว่ามีความน่าเชื่อถืออยู่”

โฉวซือเส่าถามเหลิ่งชิงฮวนอย่างจริงจัง “งั้นเจ้าคิดที่จะจัดการกับของชิ้นนี้ยังไง? หรือไม่ก็ส่งมันให้ข้า ข้าจะช่วยเจ้าแลกเปลี่ยนเป็นเงิน เช่นนั้นเจ้าก็สามารถลาภก้อนโต”

เหลิ่งชิงฮวนกระพริบตา “ข้าคิดว่า ข้าสามารถสร้างหน้ากากนกอินทรีมาสวมไว้ที่ใบหน้าได้นะ”

“เจ้าอยากจะฟื้นฟูองค์รักษ์อินทรี?”

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ? ใครกำหนดไว้ว่าผู้หญิงไม่สามารถพัฒนาธุรกิจได้?”

“ไม่ใช่ว่าไม่ได้” โฉวซือเส่าตอบอย่างรวดเร็ว “หอซ่อนดาบของข้าก็เป็นของเจ้าแล้ว ยังต้องการของประหลาดอย่างองค์รักษ์อินทรีอะไรนั่นอีก?”

“หอซ่อนดาบมุ่งเน้นไปที่ยุทธภพ แต่หลายปีมานี้องค์รักษ์อินทรีแทบจะแทรกซึมเข้าไปทั่วท้องพระโรงฉางอันแล้ว ข้าต้องเป็นอันตรายร้ายที่แฝงซ่อนในตระกูลมู่หรงของเขา อีกอย่าง ของเจ้าก็คือของเจ้า ของข้าก็คือของข้า”