ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 475

แต่ว่าคนป่วยผู้นี้รู้จักกับตัวเองได้เพียงแค่วันเดียว แม้ว่าจะมีเครือข่ายข่าวกรองที่เก่งกาจแค่ไหน ภายในระยะสั้นเพียงแค่วันเดียว เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าตัวเองเป็นคนของโฉวซือเส่า? หรือว่าเขาจับตามองตัวเองมานานแล้ว การพบกันที่ดูเหมือนกับบังเอิญเมื่อวานนี้เป็นเพียงแค่แผนการที่ถูกจัดฉากเอาไว้ล่วงหน้าแล้วงั้นหรือ?

พวกคนมีเงินมักมีความคิดรอบคอบ เขาเปิดเผยช่องโหว่ที่ใหญ่เช่นนี้ให้กับตัวเอง หรือคิดว่านี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญอะไร เลยไม่ถือสาและไม่จำเป็นต้องปกปิดมัน

เหลิ่งชิงฮวนเองก็ถามอย่างตรงไปตรงมาเช่นกัน “ไม่ทราบว่าท่านมีชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร เป็นคนที่ไหน ไม่ทราบว่าท่านจะบอกให้ข้ารู้เพื่อเปิดหูเปิดตาได้หรือไม่?”

คนป่วยผู้นั้นยิ้มเล็กน้อย “ถ้าเช่นนั้นก็เชิญข้าเข้าไปข้างใน พวกเราค่อย ๆ มาคุยกัน?”

เหลิ่งชิงฮวนถอนหายใจยาวๆ “มาล่อลวงภรรยาที่มีสามีแล้วอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้ ท่านช่างมีความกล้าหาญที่ไม่ธรรมดาจริงๆ ไม่กลัวว่าจะสร้างความหึงหวงให้กับสามีของข้าหรอกหรือ ด้วยรูปร่างเล็กและผอมแห้งของท่าน คงไม่สามารถทำให้ข้าพอใจได้จริงๆ ต้องขอโทษด้วย เชิญท่านตามสบายเถอะ ข้าน้อยไม่อาจต้อนรับได้”

เมื่อหันหลังกลับไป ก็ปิดประตูใส่เขาไม่รับแขก

เทียนซื่อถามด้วยความสงสัย “ฮูหยินปกติท่านจะมีความเมตตาเสมอ เหตุใดถึงได้ปฏิบัติคุณชายฉู่ที่อุตสาหะมาไกลออกไปพันลี้เช่นนี้?”

เหลิ่งชิงฮวนยิ้มเยาะเย้ย “เขามีอำนาจมีอิทธิพล รอบตัวเขายังมีสาวใช้งดงามมากมาย ต้องการอะไรจากข้ากันเล่า? เขาน่าจะจับตามองข้ามานานแล้ว ยังรู้ถึงประวัติของข้าอย่างละเอียด และจงใจจัดฉากเหล่านี้เพื่อตีสนิทข้า คนผู้นี้มีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง มีแรงจูงใจไม่บริสุทธิ์ ไม่อาจคบค้าสมาคมด้วยได้”

หลังจากได้รับคำเตือนจากนาง เทียนซื่อก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน “แล้วคนพวกนี้ตั้งใจทำแบบนี้เพื่อจุดประสงค์อะไร? เพื่อรักษาโรคจริง ๆ งั้นหรือ?”

เหลิ่งชิงฮวนส่ายหัว “อาจจะไม่ใช่ ค่อย ๆ ดูท่าทีไปก่อนค่อยคิดไปทีละขั้นละกัน นอกจากนี้ที่แห่งนี้ถูกเปิดเผยเสียแล้ว ไม่ควรจะอยู่นาน รีบเก็บข้าวของเตรียมตัวออกเดินทาง”

ตี้ลี่กับเทียนซื่อปฏิบัติตามคำสั่งทันที เหลือเพียงรอให้เหรินเหอไปส่งจดหมายกลับมา ก็เริ่มออกเดินทางได้

คนป่วยผู้นั้นรู้สึกหมดสนุกแล้วจึงพาคนกลับไป

ทั้งสามรออยู่ในเรือน รอแล้วรอเล่าก็ยังไม่เห็นเหรินเหอกลับมา ในใจแอบบ่นเล็กน้อย ที่นี่อยู่ไม่ห่างไกลจากโรงงานผลิตยามากนัก หากขี่ม้าไปถึงที่นั่นใช้เวลาไม่นานก็ถึง และดูจากทักษะของเหรินเหอแล้ว แม้ว่าบนท้องถนนจะไม่สะดวกเพียงใด แต่ก็ไม่น่าจะเกิดอุบัติเหตุได้

เว้นเสียว่าจะเกิดเรื่องที่โรงงานผลิตยาทำให้ล่าช้า?

ตอนที่เหลิ่งชิงฮวนกำลังสั่งให้เทียนซื่อออกไปดู บนถนนก็มีเสียงอึกทึกครึกโครมดังขึ้น ทำให้บานประตูที่ลานบ้านเกิดเสียงดังสนั่น

“เปิดประตู ออกมา คนข้างในออกมาเดี๋ยวนี้”

เทียนซื่อออกไปที่นอกเรือน และมองผ่านร่องประตูเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาด้วยสีหน้าซีดเซียวอย่างตกใจ “ท่าไม่ดีแล้วฮูหยิน เป็นกลุ่มผู้ประสบภัย”

“ผู้ประสบภัย? พวกเขาต้องการทำอะไร?”

“บอกว่าต้องการขอให้ฮูหยินช่วยให้พวกเขารอดต่อไปได้ ขอให้ฮูหยินช่วยบรรเทาทุกข์ให้”

เหลิ่งชิงฮวนเข้าใจในทันทีและหัวเราะอย่างเย้ยหยัน “มิน่าล่ะถึงได้มาส่งป้ายทองคำอย่างเอิกเกริกครึกโครมเยี่ยงนี้ ต้องการให้ชาวบ้านในเมืองทั้งหลายเล่าลือเป็นทอด ๆ ต่อ ๆ กันไป ให้ทุกคนรู้ว่าบ้านหลังเล็ก ๆ แห่งนี้มีเงินทอง

พวกเรายังออกไปปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนแบบนั้นอีก ชาวบ้านจึงรู้ว่าในเรือนแห่งนี้มีแค่หญิงที่แต่งงานแล้วกับคนไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถรังแกได้ เมื่อจนตรอกย่อมต้องเสี่ยงอันตรายเพราะเข้าตาจน นี่ไม่ใช่การมาขอความช่วยเหลือจากข้าแล้วแต่เป็นการมาปล้นต่างหาก”

“ถ้าเช่นนั้นจะทำอย่างไรดี? โจรชั่วจัดการง่าย แค่ฆ่าทิ้งเสียก็หมดเรื่องแล้ว แต่เป็นแค่กลุ่มผู้ประสบภัยที่ไม่มีอาวุธอะไร พวกเราไม่สามารถลงมือได้”

“ทองคำเล็กน้อยสำหรับข้าแล้วไม่ได้รู้สึกเสียดายอะไร ข้าเพียงแค่สงสัย เจ้าคนป่วยผู้นั้นทำแบบนี้ แท้จริงแล้วต้องการบีบบังคับข้า? หรือว่ามีเหตุผลอย่างอื่นกันแน่?”

เหลิ่งชิงฮวนพับแขนเสื้อขึ้น “ไป ออกไปพบพวกเขากันเถอะ”