ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 679

ใต้เท้าหลู่ตกใจ “เร็วขนาดนี้?”

ชายที่สวมผ้าคลุมหน้าแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา “เคยบอกแต่แรกแล้วไงว่าอย่าได้ประมาทมู่หรงฉีกับเหลิ่งชิงฮวน ตอนนี้เจ้ารู้แล้วหรือยัง รีบถอยได้แล้ว！ ไม่อย่างนั้นจะเป็นเรื่องใหญ่”

ใต้เท้าหลู่ก็รู้ว่าเรื่องไหนหนักหรือเรื่องไหนเบา ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากไปแต่ว่าตัวตนของเขาถูกเปิดเผยอย่างไรเขาก็หนีไม่พ้น เขากัดกรามแน่นแล้วยกปืนขึ้นมา “รอให้ข้าฆ่าเหลิ่งชิงฮวนนี่ก่อน！”

ไม่อย่างนั้นในการเจรจาของทั้งสองแคว้น เขาก็จะไร้ทางรอด

ลูกน้องของชายชุดเขียวที่รอดมาได้จากระเบิดฟ้าคำรณทั้งหมดก็ชักปืนพกออกมาจากเอวและเล็งไปทางเหลิ่งชิงฮวนอย่างไม่ลังเล

สถานการณ์ตอนนี้วิกฤติมาก เป็นช่วงเวลาความเป็นความตาย

เพียงครู่หนึ่งก็มีแวงวาววับสะท้อนมา มีอาวุธลับจำนวนมากพุ่งแสกมาในอากาศ อาวุธที่ถูกห่อหุ้มด้วยแรงลมพุ่งไปยังด้านหลังหัวใจของลูกน้องชายชุดเขียวที่มีปืน

ฝีมือที่ปามานั้นถูกปามาอย่างแม่นยำและรวดเร็ว ในขณะที่ชายชุดเขียวยังไม่ได้สติจากระเบิดฟ้าคำรณอาวุธลับก็ปักมาแล้ว มีเสียงอาวุธลับที่แทงทะลุเนื้อคน ลูกน้องของคนชุดเขียวครวญครางออกมาสองสามครั้งและมีคนที่ถูกอาวุธลับจนล้มกองลงไป

ส่วนใต้เท้าหลู่นั้นจำต้องพลิกตัวหลบอย่างรวดเร็วและรักษาชีวิตเอาไว้ก่อน จากนั้นเขาก็ยิงไปทิศทางที่อาวุธลับพุ่งมาอย่างสะเปะสะปะสองนัดเพื่อเป็นการขู่

หรือว่ามู่หรงฉีกับโฉวซือเส่าจะตามมาทันแล้ว?

เหลิ่งชิงฮวนไม่มีกะจิกะใจจะมาคาดเดา เธอโยนระเบิดฟ้าคำรณออกไปลูกหนึ่ง หลังจากนั้นก็ดึงชิงฮว่าหลบหาที่กำบังอย่างรวดเร็วเพื่อหลบกระสุนจากอีกฝ่าย

ผึ้งพิษที่อยู่ในแหวนก็ถูกปล่อยออกมา หวังว่ามันจะสามารถช่วยลดความแม่นยำของอีกฝ่ายลงได้

ใต้เท้าหลู่สับสนเล็กน้อย แหวนนาโนนั้นมาอยู่ในมือของเขาแล้วงั้นอาวุธของเหลิ่งชิงฮวนมาจากไหนกันแน่ ทำไมถึงได้มีระเบิดฟ้าคำรณอีก

ดูเหมือนว่าเขาจะสัมผัสได้ถึงการถูกหลอก เขาจึงสังให้ทุกคนกระจายตัวเป็นรูปโค้งล้อมการโจมตีและไม่ให้รวมกลุ่มกันอยู่ที่เดียว

เหลิ่งชิงฮวนล้วงมือเข้าไปหยิบอาวุธลับในการป้องกันตัวออกมาอีกอย่างหนึ่ง นี่คือเข็มฉีดยาดอกหลีฝ่าพิรุณที่อัจฉริยะสร้างให้กับเธอโดยเฉพาะ การฉีดยาทำได้รวมเร็วและแม่นยำ อีกทั้งยังดุดัน！

เข็มเงินนั้นไม่ได้ร้ายแรงมากนักแต่ว่าบริเวณที่ครอบคลุมนั้นไม่น้อยเลย จับโจรให้จับหัวหน้าก่อน เธอจึงพุ่งเป้าไปยังใต้เท้าหลู่และชายที่สวมผ้าคลุมหน้า

ขอแค่ได้ฉีดยาเข้าไปและยาออกฤทธิ์ การเคลื่อนไหวของพวกเขาจะก็ช้าลง ในกรณีที่เป็นหนักพวกเขาจะสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

ทั้งสองคนรีบหลบ อีกทั้งยังถูกไล่ล่าโดยผึ้งพิษไม่หยุดอย่างจนปัญญา

พวกเขาทำอะไรไม่ถูกแล้วจริงๆ

แต่ละเหตุการณ์มาต่อกันเรื่อยๆ การต่อสู้ก็เข้มข้นขึ้น ผู้หญิงคนนี้มีความลับซ่อนอยู่มากแค่ไหนกัน

เหล่าอันธพาลชั่วร้ายพวกนี้ไม่สนที่จะซ่อนตัวอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ที่พวกเขาต้องทำคือฆ่าเหลิ่งชิงฮวน จากนั้นก็หนีไปให้เร็ว พวกเขาจะอยู่ที่นี่ต่อไม่ได้แล้วไม่อย่างั้นจะเป็นจุดอ่อนให้อีกฝ่ายเล่นงาน

พวกเขายิงปืนเปะปะไปทางสองพี่น้อง

เหลิ่งชิงฮว่ารู้สึกหวาดกลัวต่อปืนและดาบของจริง

โดยเฉพาะหลังจากที่เธอได้เห็นอานุภาพของระเบิดฟ้าคำรณแล้ว และก็เป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสเส้นบางๆระหว่างความเป้นกับความตาย เธอเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง หลังจากที่ตื่นเต้นไปแล้วก็กลายเป็นความกลัว

โดยเฉพาะเมื่อคนกลุ่มนั้นเล็งปืนมาทางนี้อีกครั้งและยิงออกมาอย่างสะเปะสะปะ ในชั่วพริบตากระสุนอาจจะฝังเข้าไปในหน้าอกของเธอแล้ว

ภายใต้แสงไฟที่เกิดจากระเบิดฟ้าคำรณก็มีเงาร่างที่แข็งแรงร่างหนึ่งโผลงมาราวกับหงส์ ในมือของเขาถือดาบล้ำค่าที่ส่องแสงวาววับและแทงเข้าไปที่หัวใจของคนชุดเขียวจากด้านหลัง จากนั้นก็มีอาวุธลับไปโดนข้อมือของคนที่อยู่ข้างเขา

ราวกับว่ามันเข้าเป้าทุกครั้ง อีกทั้งคนที่ลงมือและเงาร่างนั้นราวกับดาบชั้นเลิศที่คมกริบที่ทั้งรวดเร็วและพุ่งพล่าน ทั้งยังสามารถเปลี่ยนรูปร่างฆ่าฟันศัตรูได้อย่างไร้ร่องรอยในพริบตาเดียว

เขาอยู่ในชุดเสื้อคลุมสีดำ ผมยาวประบ่า ใบหน้าของเขาสวมหน้ากากเงินรูปกะโหลก รูปลักษณ์นี้ทำให้รู้สึกถึงความเป็นปริศนาจนทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวจะไม่กล้าเข้าไปยุ่มย่ามด้วย

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าใต้เท้าหลู่จะโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้โดยการโยนระเบิดฟ้าคำรณมาโดยไม่สนใจชีวิตของพวกเขา ดังนั้นเมื่อระเบิดฟ้าคำรณร่วงลงบนพื้นก็มีคนถูกระเบิดจนร่างเละกระเด็นไปไกล และเสียชีวิตไปในทันที

ส่วนที่ใต้เท้าหลู่ยังมีระเบิดฟ้าคำรณอีกลูก ควันยังไม่ทันจาง เขาก็โยนมันมาทางที่เหลิ่งชิงฮวนซ่อนตัวอยู่อย่างไม่ลังเล

ตอนนี้เหลิ่งชิงฮวนนอนหมอบอยู่กับพื้นอย่างไม่สามารถดีดตัวกลับเพื่อหนีเอาชีวิตรอดได้ ถ้าหากว่าหนีไม่พ้นเธอต้องถูกระเบิดเป็นจุนแน่

ในชั่วพริบตาชายที่สวมหน้ากากผีก็ทิ้งชิงฮว่าแล้วกระโดดไปหาชิงฮวน เขาโอบเธอเอาไว้แล้วพาม้วนตัวไปบนพื้นหลายตลบเพื่อหลบไปอีกด้านหนึ่ง

ระเบิดฟ้าคำรณระเบิดอยู่ด้านข้างของทั้งสองคน

ชิงฮวนถูกปกป้องอย่างดีในอ้อมกอดของชายสวมหน้ากากผี เธอได้ยินเสียงร้องของอีกฝ่าย ดูเหมือนว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บ

เมื่อครู่นี้อยู่ในระหว่าต่อสู้มาโดยตลอด ชิงฮวนจึงไม่มีเวลามาฟุ้งซ่านและไม่รู้ว่าควรจะยืนขึ้นอย่างไรในช่วงเวลาวิกฤติ คนที่เข้ามาช่วยเธอกับชิงฮว่าคือใครกันแน่ ในเวลานี้เธอถูกคนคนนั้นจับหมอบไว้กับพื้นและปกป้องเธอไว้อย่างแน่นหน้าในอ้อมอก เธอรู้สึกตกใจกว่าเดิม

จะเป็นใครกันที่เข้ามาช่วยเธอโดยไม่สนใจตัวเองและไม่เห็นความสำคัญของชีวิตตัวเอง

ทำไมเขาต้องช่วยเธอ และทำไมเขาต้องสวมหน้ากาก

“เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” ชิงฮวนถามอย่างร้อนรน “บาดเจ็บใช่หรือไม่”

อีกฝ่ายไม่พูดอะไรและลองหยัดกายขึ้นจากเธอ แต่แค่ขยับก็กระเทือนไปถึงบาดแผลอย่างเห็นได้ชัด เขาอ้าปากสูดลมเข้าไปและล้มลงบนร่างของเหลิ่งชิงฮวนอีกครั้ง

ควันได้จางหายไปหมดแล้ว ชิงฮวนมองเห็นแสงไฟที่กระทบลงบนหน้ากากกะโหลก มันถูกทำจากเงินและมีเพียงดวงตาเท่านั้นที่เปิดเผยให้เห็น มันมีสำดำสนิทดุจหมึกและลึกราวกับบ่อน้ำลึกที่สามารถสะท้อนเงาของเธอได้เรากับเคยรู้จักกันมาก่อน

เหลิ่งชิงฮวนอดไม่ได้ที่จะยื่นมือเอาหน้ากากของอีกฝ่านออกเพื่อดูว่าเขาเป็นใคร