ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 721

พระชายาเซวียนพึมพำ “ไม่รู้ว่านางเอาความมั่นใจมาจากไหน พูดไปก็เสียเปล่า ก็แค่ตัวประกันที่หลงตัวคิดว่าตัวเองเป็นองค์หญิง”

ชิงฮวนเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ “คนรับใช้ในเรือนของนางล่ะ? ข้าจำได้ว่าข้างกายนางมีสาวรับใช้ที่ตามมาจากหนานจ้าว มีความสามารถนัก ทำไมถึงไม่มารับใช้นาง?”

ตอนที่ทั้งสองคนเข้ามาก็ไม่มีใครเข้าไปรายงานเจ้านาย เธอมาเองคนเดียวก็ไม่เห็นคนรับใช้

นางเป็นถึงองค์หญิง ข้างกายย่อมมีสาวใช้ที่แต่งเข้าตามภรรยาจากในวัง

“ใครจะรู้ล่ะว่าคนรับใช้คนนั้นหายไปไหน คำพูดคำจาก็แปลกประหลาดเหมือนเจ้านายไม่มีผิด พอเจ้าตัวไม่อยู่ก็ไม่มีใครสนใจหรอก คนรับใช้ที่จวนส่งมาให้ก็ถูกนางใช้พิษกู่เล่นงานจนหนีไปกันหมด ตอนนี้ก็มีเพียงแค่สาวใช้แต่งตามเท่านั้นที่คอยรับใช้นาง คนในจวนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ข้าเองก็ไม่อยากฝืนใจใคร ไม่ต่างอะไรกับเข้าไปตายเลยใช่ไหมล่ะ?”

“ข้าเห็นหนอนพวกนั้นทีไรก็กลัวจนขนหัวลุกไปหมด”

“เมื่อครู่เจ้าคงไม่เห็นล่ะสิว่าในมุ้ง บนศีรษะ บนแขนของนางล้วนมีหนอนไต่เต็มไปหมด น่ากลัวจริงๆ”

ชิงฮวนมักจะรู้สึกว่าน่าจาอี๋นั่วแปลก น้ำเสียงที่พูดเหมือนกับสตรีที่ปวดท้องประจำเดือน ต้องทนปวดท้องพร้อมกับพูดกับคนอื่นอย่างรำคาญ

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย “น่าจาอี๋นั่วอาจจะต้องการรักษาอาการให้กับเสด็จพี่ใหญ่จริงๆ จากวิธีของนางแล้วดุเหมือนเสด็จพี่ใหญ่จะถูกพิษบางอย่าง ข้าเก็บตัวอย่างเลือดของเสด็จพี่ใหญ่มา รอข้ากลับไปตรวจสอบก่อน จำไว้ว่าหากอาการของเสด็จพี่ใหญ่กำเริบเมื่อไหร่ให้เรียกข้าทันที”

พระชายาเซวียนพยักหน้า “รบกวนเจ้าแล้ว”

ชิงฮวนและเทียนฉือถือกล่องยาออกจากจวนอ๋องเซวียนก่อนจะขึ้นรถม้ากลับไปที่จวน

ระหว่างทางชิงฮวนไม่พูดไม่จา เอาแต่คิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างน่าจาอี๋นั่วและอ๋องเซวียน ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกสับสน

อ๋องเซวียนถูกพิษอะไรกันแน่ เหมือนกับตอนมู่หรงฉีถูกจิ่นอวี๋ดูดวิญญาณไม่มีผิด สูญสิ้นจิตใจ เชื่อฟังคำสั่งของคนอื่นแล้ววางยาแม่ครัว?

หากเป็นเช่นนั้นจริงน่าจาอี๋นั่วก็น่าสงสัย แต่ทำไมหลังจากที่เกิดเรื่องแล้วนางยังคงอยู่ที่จวนอ๋องเซวียน ทำไมต้องสกัดเลือดจำนวนมากเพื่อรักษาอ๋องเซวียนด้วย?

หากนางสามารถรักษาอาการของอ๋องเซวียนได้จริง ก็ไม่กลัวคนอื่นจะสงสัยงั้นหรือ?

น่าจาอี๋นั่วลึกลับซับซ้อนจริงๆ นางทำอะไรโดยไร้เหตุผล ทุกการกระทำยิ่งทำให้ผู้คนเสียแรงเปล่า

เมื่อกลับมาถึงจวนอ๋องฉี เธอก็เอาตัวอย่างเลือดของอ๋องเซวียนไปตรวจสอบทันที แต่ที่น่าแปลกใจคือไม่พบพิษใดๆ เลย

เช่นนั้นวิธีหนามยอกเอาหนามบ่งของน่าจาอี๋นั่วก็ไม่สำเร็จ?

เธอถูกนางหลอก?

แปลกจริงๆ

เธอวิเคราะห์ส่วนประกอบพิษในห้องของน่าจาอี๋นั่วอย่างละเอียด ยกพู่กันขึ้นมาจดพลางกัดปลายพู่กัน ครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ก็คิดอะไรไม่ออก ส่วนประกอบยาพิษพวกนี้จะมีคุณสมบัติอะไร

หมอในจวนเมื่อได้ยินว่าวันนี้เธอไปที่จวนอ๋องเซวียนก็รีบเข้ามาขอคำแนะนำเกี่ยวกับอาการของอ๋องเซวียน ในมือของเขาถือหนังสือเล่มเล็กๆ ท่าทางตั้งใจเรียน

หมอเจียงหยิบเทียบยามาดูซ้ำๆ “ต้องเคียดแค้นขนาดไหนถึงได้วางยาพิษอ๋องเซวียนขนาดนี้? อ๋องเซวียนยังสามารถรักษาชีวิตไว้ได้ช่างโชคดีเสียจริง”

ชิงฮวนอธิบาย “นี่ไม่ใช่พิษที่เขาโดน แต่เป็นเทียบยาสำหรับรักษา”

“รักษา?”

หมอเจียงดูอีกครั้ง “ข้าไม่เชื่อว่ารักษา น่าจะหมายเอาชีวิตมากกว่า แต่ว่า…”

“แต่ว่าอะไร?”

หมอเจียงหัวเราะ “น่าจะต้องใส่เลือดหมาดำกับกิ่งไม้ท้อด้วย”

“ไม่ได้ขับไล่สิ่งชั่วร้ายเสียหน่อย ทำไมต้องใส่เลือดหมาดำด้วย?”

หมอเจียงเขย่าเทียบยาในมือ “สิ่งที่เป็นพิษเหล่านี้ไม่ว่าจะดีนกยูงหรือคางคกสามขาก็ใช้เพื่อขับไล่วิญญาณชั่วร้ายไม่ใช่หรือ?”

หัวใจของชิงฮวนไหววูบ ก่อนจะมองดูเทียบยาในมืออีกครั้ง