ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 777

ทางด้านสวน

เหลิ่งชิงเหยาใช้ชีวิตอยู่ด้วยความตื่นตระหนกจนใกล้จะทนอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว

การที่ครรภ์เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ในใจค่อย ๆ เกิดความไม่สบายใจขึ้นมาเล็กน้อย

นางกินยาบำรุงครรภ์ที่หมอในจวนเป็นคนเขียนยาให้ทุกวัน ชีพจรเกิดการเปลี่ยนแปลงตลอด และท้องที่ตั้งครรภ์ก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ แม้แต่หมอหลวงในวังหลวงก็ไม่เห็นว่ามีอะไรผิดปกติสักนิด

นางอยู่ที่สวนนี้บำรุงครรภ์อย่างสบายใจ สิ่งที่ควรกินก็กิน สิ่งที่ควรดื่มก็ดื่ม ในใจเอาแต่ใฝ่ฝันถึงชีวิตในอนาคต ฝันว่าหลังจากที่ได้ลูกชาย อ๋องเฮ่าก็จะมองนางแตกต่างออกไป

และสิ่งเดียวที่ทำให้นางกังวลตั้งแต่ตอนแรกก็เหลือเพียงพระชายาเฮ่าเท่านั้น เป็นนางนั่นแหละที่ช่วยตัวเองหลอกเรื่องการตั้งครรภ์ปลอม ๆ นี้ และจากนั้นก็จะคอยเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากสิ่งนี้เพื่อเสริมสร้างรากฐานตำแหน่งพระชายาของตัวเอง เห็นได้ชัดว่าฝีมือสูงส่งมาก ช่างล้ำลึกเหลือเกิน เหลิ่งชิงเหยารู้ว่าตัวเองกำลังวางแผนต่อสู้อยู่กับเสือ หลังจากคลอดลูกชายออกมาแล้ว จะต้องมีการต่อสู้ที่ยากลำบากรอคอยอยู่อย่างแน่นอน

แต่ว่าตัวเองประเมินความสามารถของตัวเองสูงเกินไป นางคิดว่าตัวเองมีจวนมหาเสนาบดีค่อยหนุนอยู่ข้างหลัง พระชายาเฮ่าไม่กล้าทำอะไรกับตัวเองหรอก ในทางตรงกันข้าม หากตัวเองอาศัยเด็กคนนี้ทำให้ได้รับความโปรดปรานจากอ๋องเฮ่าละก็ บางทีคนที่มาทีหลังอาจจะแซงนำหน้าไปก่อนก็ได้

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความรัก ทุกคนต่างก็มีความมั่นใจในตัวเองมากเกินไป มิฉะนั้นคงจะไม่มีเรื่องที่ไม่เจียมเนื้อเจียมตัวและดันทุรังเช่นนี้

แต่ว่านางในตอนนี้ถูกจองจำอยู่ในสวนแห่งนี้ อยู่ภายใต้การจับตาดูของคนอื่น ผ่านไปวันแล้ววันเล่าแม้แต่คนสนิทที่จงรักภักดีต่อตัวเองก็ยังไม่มี ตั้งแต่ช่วงเทศกาลบะจ่างครั้งก่อนที่ได้เจอกับอ๋องเฮ่า หลังจากนั้นตัวเองก็ไม่ได้เจออ๋องเฮ่ามานานมากแล้ว

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ตัวเองจะต้องพ่ายแพ้อย่างไม่ต้องสงสัย

และไม่นานมานี้ นางรู้สึกว่ามีบางอย่างในการร่างกายผิดปกติไป

ท้องนับวันก็ยิ่งนูนพองขึ้นเรื่อย ๆ และยังแข็งมาก ๆ เหมือนมีใครบางคนมาเป่าอากาศให้เต็มท้อง

เหตุการณ์แบบนี้พระชายาเฮ่าเคยอธิบายให้ตัวเองทราบตั้งแต่ต้นแล้ว นางจึงไม่ได้ใส่ใจอะไร ถ้าอยากเปลี่ยนชีวิตให้ดีขึ้น ก็ต้องยอมจ่ายค่าตอบแทนเล็กน้อย

แต่ว่าสิ่งที่ทำให้นางรู้สึกไม่สบายใจก็คือนางรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของทารก!

เป็นการเคลื่อนไหวของทารกในครรภ์จริง ๆ แม้ว่าจะเป็นการตั้งครรภ์ครั้งแรก แต่นางรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างในท้องของตัวเองกำลังเคลื่อนไหวอย่างกระสับกระส่ายอยู่ เหมือนกับว่าทารกในครรภ์กำลังเจริญเติบโตร่างกายยืดมือและเท้าในครรภ์จริง ๆ

จากที่เฉยเมยในตอนแรก ก็ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนไปเป็นความสงสัย จากนั้นก็พัฒนาไปเป็นความไม่สบายใจ

นางแทบอดทนรอไม่ไหวจริง ๆ อยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ในท้องของตัวเองกันแน่?

คงจะเป็นไปไม่ได้ที่ตัวเองจะตั้งครรภ์มีลูกจริง ๆ หรอกใช่ไหม?

หมอประจำจวนอ๋องเฮ่าก็อยู่ที่สวนเช่นกัน เขามีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการบำรุงครรภ์ของนาง นางเคยถามหมอไปแล้ว และคำอธิบายของหมอที่มีให้นางก็คือเกิดจากลมที่สร้างขึ้นมาปลอม ๆ กำลังวิ่งวนอยู่ในท้องของนาง

และยาที่เขาให้เหลิ่งชิงเหยาทาน ก็เป็นเพียงยาที่ทำให้ท้องป่องพองเท่านั้น

เหลิ่งชิงเหยาไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้น แม้แต่วัตถุดิบสมุนไพรพื้นฐานที่สุดก็ไม่สามารถแยกแยะออกได้

ในตอนแรกนางก็ไม่เชื่อคำอธิบายของหมอ ต่อมาเมื่อการเคลื่อนไหวในครรภ์เริ่มแสดงออกมาชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ นางก็รู้ว่านั่นไม่ใช่การไหลเวียนของอากาศอย่างแน่นอน ในท้องต้องมีสิ่งมีชีวิตอยู่จริง ๆ

นางสงสัยถึงกระทั่งคิดว่าตัวเองท้องขึ้นมาจริง ๆ แล้วหรือเปล่า เพราะว่าแม้แต่ประจำเดือนก็ไม่ได้มานานแล้ว

นางไม่มีคนที่สามารถให้คำปรึกษาได้ ข้างกายล้วนเป็นคนของพระชายาเฮ่าที่จัดเตรียมไว้ทั้งหมด

เหลิ่งชิงเหยาเกิดความสงสัยจึงแอบสังเกตการณ์และระวังตัวไว้ก่อนที่พระชายาเฮ่าจะส่งพี่เลี้ยงตามมาที่สวน

พี่เลี้ยงคนนี้จะมาที่สวนทุก ๆ สองสามวัน คนหนึ่งจะมาส่งสิ่งของที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวันเล็กน้อยเช่นพวก ข้าวสาร น้ำมัน เกลือ ส่วนอีกคนเป็นหมอที่มาสอบถามอาการของเหลิ่งชิงเหยา

พระชายาเฮ่าจับตาดูเหลิ่งชิงเหยาอย่างเข้มงวดอย่างมาก

สิ่งที่พี่เลี้ยงและท่านหมอสนทนากันดูคลุมเครือ และไม่ได้พูดถึงสิ่งที่อยู่ในท้องของนางว่าคืออะไร แต่เหลิ่งชิงเหยากลับเข้าใจบางสิ่งจากคำพูดไม่กี่คำของพวกเขา

ผ่าท้องเอาทารกออกมาเหรอ นี่เป็นวิธีการที่เหี้ยมโหดที่สุด! พระชายาเฮ่าดูเหมือนจะเป็นคนอ่อนแอบอกบาง ราวกับดอกบัวขาวในสายลม คาดไม่ถึงว่าจะโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้ เป็นอย่างที่เขาว่ากันไว้ไม่ควรมองคนที่หน้าตาจริงๆ

ยังมียาเร่งคลอด ทะลวงออกมาจากร่างกาย และยังหนังศีรษะชาอะไรนั้นอีก...พระชายาเฮ่าทำอะไรกับตัวเองไว้กันแน่? ถึงได้ทำให้พี่เลี้ยงมีสีหน้าเปลี่ยนไปแบบนั้น

เพราะอะไรถึงต้องทะลุร่างกายออกมาด้วย? ทำไมท่านหมอบอกว่าจะต้มยาเพื่อกระตุ้นให้ตัวเองคลอดออกมาเร็ว ๆ ด้วย? ยังมีอีกเรื่องเพราอะไรถึงต้องรอให้ถึงแปดเดือนด้วย? ทำไมไม่ต้องรอให้ถึงสิบเดือนเต็มล่ะ?

มีอะไรอยู่ในท้องของตัวเองจริง ๆ ด้วย!

นางรู้สึกเสียวสันหลังเย็นวาบไปทั้งตัว ร่างกายอดไม่ได้ที่จะสั่นเทาเล็กน้อย และไม่อาจควบคุมความกลัวได้จนฟันกระทบเข้าหากัน

การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยเช่นนี้ ทำให้สองคนในห้องถึงกลับตกใจและตะโกนถามออกมาพร้อมกัน “ใครนะ?”

เหลิ่งชิงเหยาตัวสั่นเทาไม่หยุดรู้สึกขาไม่ใช่ของตัวเองอีกต่อไปแล้ว ทำไมขยับขาด้วยความยากลำบากเพียงนี้ แต่เพื่อที่จะหลบสายตาของพี่เลี้ยงและท่านหมอ จึงกลั้นใจวิ่งกลับไปที่ห้องของตัวเอง ทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยเหงื่อเย็นๆ

นางแอบด่าความโง่เขลาของตัวเอง และอยากจะตบตัวเองแรง ๆ สักฉาดสองฉาก

เพราะจิตใจตัวเองถูกครอบงำด้วยความโลภในลาภยศจนหน้ามืดตามัวจริง ๆ ทำไมตอนแรกถึงไม่คิดให้ดีๆ หากพระชายาเฮ่ามีวิธีที่สมบูรณ์แบบและไม่เป็นที่จับสังเกตเห็นได้จริง ๆ นางก็สามารถ “แกล้งท้อง” ด้วยตัวเองได้แล้ว ทำไมถึงไม่รู้ตัวได้นะ เรื่องดี ๆ เช่นนี้มาจะตกมาถึงตัวเองได้ยังไงกัน?

ตั้งครรภ์สิบเดือน สิ่งที่ตัวเองจะต้องเผชิญคืออะไรกันแน่?

อันตราย ถึงขนาดที่ว่าอันตรายถึงชีวิตได้

เพื่อยืนยันบทสนทนาของทั้งสองคน ตัวนางจึงได้แอบเก็บ “ยาบำรุงครรภ์” ที่ท่านหมอต้มให้ตัวเองเอาไว้บางส่วนอย่างลับ ๆ และผสมกับน้ำสะอาด จากนั้นก็ตักปลาคาร์ฟจากบ่อปลาในเรือนมาใส่ลงในซุปยา