ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 788

หากจำเป็นต้องประจบประแจงก็ควรทำให้เร็วที่สุดก่อนจะเลิกเป็นที่นิยม

บรรดาขุนนางในราชสำนักนั้นแสนเจ้าเล่ห์ พวกเขาไม่ออกหน้าด้วยตนเอง ทว่ากลับให้เหล่าภรรยาไปที่คุกสวรรค์เพื่อขอเข้าเฝ้าพระชายาฉีอ๋อง

ผู้คุมในคุกสวรรค์ต่างได้เห็นฉากการขอเข้าเฝ้าในคุกเช่นนี้เป็นครั้งแรก

มีใครบางที่จำคุกแล้วไม่พบเจอกับเรื่องราวยากลำบากและถูกทับถมซ้ำเติม เว้นเสียแต่พระชายาฉีอ๋องผู้นี้ ที่จำคุกแต่กลับมีผู้คนมาหามากมายราวกับผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่ปาน

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา พวกเราได้รับอาหารจากผู้คนมากมาย โดยทุกคนแอบหวังในใจลึกๆ ว่าในอนาคตพระชายาฉีอ๋องจะช่วยดูแลการงานของตนให้มากยิ่งขึ้น หากไม่มีอะไรทำก็มาติดคุกสักวันสองวัน เพราะนางเป็นดั่งเทพเจ้าแห่งความั่งคั่งของที่นี่นั่นเอง!

ดังนั้นพวกเขาทุกคนจึงดูแลเหลิ่งชิงฮวนอย่างพิถีพิถันราวกับเป็นบรรพบุรุษของตนเอง

มีคำกล่าวที่ว่าเรื่องร้ายแรงมักแอบแฝงอยู่เบื้องหลัง

เมื่อผู้คุมเห็นว่าคนผู้นี้มีเกียรติมากกว่าคนอื่นๆ พวกเขาจึงนำบุคคลที่มีอำนาจมากกว่าเข้ามา

เมื่อฟ้ามืดลง รถม้านอกคุกจึงแยกย้ายกันกลับไป ไม่มีใครยินยอมกลับไปเจอหน้าภรรยาและลูก พวกเขาทั้งหมดทำงานล่วงเวลาโดยการยืนรออยู่นอกคุกสวรรค์โดยพร้อมเพรียงกัน ด้วยความเกรงว่าท่านอ๋องฉีของพวกเขาจะเป็นกังวลใจ แม้ว่าคนอยู่ข้างในจะกินอิ่ม นอนหลับได้อย่างสบายใจ ทว่านางอยู่ในนั้นเพียงลำพังอาจเกิดความเหงา

ชิงฮวนมีซึ่งครรภ์ใหญ่ขึ้นไม่สามารถนั่งไขว่ห้างได้ จึงนั่งพิงโซฟาพลางแกะเมล็ดแตงโมกินอย่างเพลิดเพลิน

ผู้คุมรูปร่างสูงใหญ่นอกห้องขังสองคนสวมผ้าโปร่ง พวกเขาร้องเพลงประกอบภาพยนตร์นางพญางูขาวที่ดัดแปลงมาอย่างครึกครื้น บางครั้งก็หันหน้าไปขยิบตาเศร้าๆ ซึ่งทำให้เด็กในครรภ์ของชิงฮวนดิ้นอย่างแรง

ราวกับจะคลอดออกมาเสียเดี๋ยวนั้น

บรรดาราชองครักษ์ที่ดูแลคุกสวรรค์ขยับเข้ามายืนพิงรั้วเหล็ก ชี้หน้าพลางหัวเราะสาปแช่ง ในเสียงหัวเราะนั้นมีเสียงแปลกประหลาดราวกับเสียงเด็กน้อย ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ เขาหันหน้าไปตามเสียง

ด้านหลังในเงาตะเกียง มีชายชราสองคนและเด็กน้อยอายุราวห้าหรือหกขวบยืนอยู่ข้างหลัง

เด็กชายตัวอ้วนกลมเหมือนกาน้ำชาขนาดเล็กกำลังยืนลูบท้องพร้อมกับหัวเราะ

ชายชราคนหนึ่งดูอุดมสมบูรณ์ ส่วนอีกคนจ้องมองฝูงชนอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าสงบ มองแวบแรกก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

พวกเขาทรุดเข่าลงกับพื้นทันที โดยไม่กล้าเงยหน้าขอชีวิต

พวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลงพร้อมเพรียงกันด้วยความรู้สึกผิด

ฮ่องเต้ส่งเขามาเฝ้าคุกสวรรค์ แต่ใครจะคิดว่าพระองค์ในตอนนี้จะมาปรากฏตัวอยู่ด้านหลังในขณะที่พวกเขาไม่ได้สังเกต เมื่อครู่พวกเขากำลังร้องเล่นเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายหรอกหรือ

เมื่อเห็นพระพักตร์สงบของฮ่องเต้ ทุกคนต่างใจเต้นรัว

ดังคำกล่าวที่ว่ากฎหมายมิได้มีไว้ลงโทษฝูงชน ถึงแม้จะดูเกินจริงไปเสียหน่อย แต่ฮ่องเต้คงจะไม่สั่งลงโทษพวกเขาทั้งหมดใช่หรือไม่

เหลิ่งชิงฮวนที่นั่งคุกเข่าอยู่ในคุกยกมือขึ้นมาสัมผัสท้องของเธออย่างช่วยไม่ได้ เสียแรงที่ข้าเลี้ยงเสี่ยวอวิ๋นเช่อมาอย่างดี วันหนึ่งเขาอาจจะทำให้ข้าต้องลำบาก ตอนนี้ข้าได้แต่ฝากความหวังไว้กับลูกทั้งสองในท้องสินะ ได้โปรดอย่าเป็นเหมือนเขาเลย...ในเวลานี้ทุกคนในคุกเข้าใจแล้วว่ากาน้ำชาตัวเล็กจ้ำม่ำนี้คือใคร