ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 788

หากจำเป็นต้องประจบประแจงก็ควรทำให้เร็วที่สุดก่อนจะเลิกเป็นที่นิยม

บรรดาขุนนางในราชสำนักนั้นแสนเจ้าเล่ห์ พวกเขาไม่ออกหน้าด้วยตนเอง ทว่ากลับให้เหล่าภรรยาไปที่คุกสวรรค์เพื่อขอเข้าเฝ้าพระชายาฉีอ๋อง

ผู้คุมในคุกสวรรค์ต่างได้เห็นฉากการขอเข้าเฝ้าในคุกเช่นนี้เป็นครั้งแรก

มีใครบางที่จำคุกแล้วไม่พบเจอกับเรื่องราวยากลำบากและถูกทับถมซ้ำเติม เว้นเสียแต่พระชายาฉีอ๋องผู้นี้ ที่จำคุกแต่กลับมีผู้คนมาหามากมายราวกับผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่ปาน

ในช่วงสองวันที่ผ่านมา พวกเราได้รับอาหารจากผู้คนมากมาย โดยทุกคนแอบหวังในใจลึกๆ ว่าในอนาคตพระชายาฉีอ๋องจะช่วยดูแลการงานของตนให้มากยิ่งขึ้น หากไม่มีอะไรทำก็มาติดคุกสักวันสองวัน เพราะนางเป็นดั่งเทพเจ้าแห่งความั่งคั่งของที่นี่นั่นเอง!

ดังนั้นพวกเขาทุกคนจึงดูแลเหลิ่งชิงฮวนอย่างพิถีพิถันราวกับเป็นบรรพบุรุษของตนเอง

มีคำกล่าวที่ว่าเรื่องร้ายแรงมักแอบแฝงอยู่เบื้องหลัง

เมื่อผู้คุมเห็นว่าคนผู้นี้มีเกียรติมากกว่าคนอื่นๆ พวกเขาจึงนำบุคคลที่มีอำนาจมากกว่าเข้ามา

เมื่อฟ้ามืดลง รถม้านอกคุกจึงแยกย้ายกันกลับไป ไม่มีใครยินยอมกลับไปเจอหน้าภรรยาและลูก พวกเขาทั้งหมดทำงานล่วงเวลาโดยการยืนรออยู่นอกคุกสวรรค์โดยพร้อมเพรียงกัน ด้วยความเกรงว่าท่านอ๋องฉีของพวกเขาจะเป็นกังวลใจ แม้ว่าคนอยู่ข้างในจะกินอิ่ม นอนหลับได้อย่างสบายใจ ทว่านางอยู่ในนั้นเพียงลำพังอาจเกิดความเหงา

ชิงฮวนมีซึ่งครรภ์ใหญ่ขึ้นไม่สามารถนั่งไขว่ห้างได้ จึงนั่งพิงโซฟาพลางแกะเมล็ดแตงโมกินอย่างเพลิดเพลิน

ผู้คุมรูปร่างสูงใหญ่นอกห้องขังสองคนสวมผ้าโปร่ง พวกเขาร้องเพลงประกอบภาพยนตร์นางพญางูขาวที่ดัดแปลงมาอย่างครึกครื้น บางครั้งก็หันหน้าไปขยิบตาเศร้าๆ ซึ่งทำให้เด็กในครรภ์ของชิงฮวนดิ้นอย่างแรง

ราวกับจะคลอดออกมาเสียเดี๋ยวนั้น

บรรดาราชองครักษ์ที่ดูแลคุกสวรรค์ขยับเข้ามายืนพิงรั้วเหล็ก ชี้หน้าพลางหัวเราะสาปแช่ง ในเสียงหัวเราะนั้นมีเสียงแปลกประหลาดราวกับเสียงเด็กน้อย ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ เขาหันหน้าไปตามเสียง

ด้านหลังในเงาตะเกียง มีชายชราสองคนและเด็กน้อยอายุราวห้าหรือหกขวบยืนอยู่ข้างหลัง

เด็กชายตัวอ้วนกลมเหมือนกาน้ำชาขนาดเล็กกำลังยืนลูบท้องพร้อมกับหัวเราะ

ชายชราคนหนึ่งดูอุดมสมบูรณ์ ส่วนอีกคนจ้องมองฝูงชนอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าสงบ มองแวบแรกก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

พวกเขาทรุดเข่าลงกับพื้นทันที โดยไม่กล้าเงยหน้าขอชีวิต

พวกเขาทั้งหมดคุกเข่าลงพร้อมเพรียงกันด้วยความรู้สึกผิด

ฮ่องเต้ส่งเขามาเฝ้าคุกสวรรค์ แต่ใครจะคิดว่าพระองค์ในตอนนี้จะมาปรากฏตัวอยู่ด้านหลังในขณะที่พวกเขาไม่ได้สังเกต เมื่อครู่พวกเขากำลังร้องเล่นเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายหรอกหรือ

เมื่อเห็นพระพักตร์สงบของฮ่องเต้ ทุกคนต่างใจเต้นรัว

ดังคำกล่าวที่ว่ากฎหมายมิได้มีไว้ลงโทษฝูงชน ถึงแม้จะดูเกินจริงไปเสียหน่อย แต่ฮ่องเต้คงจะไม่สั่งลงโทษพวกเขาทั้งหมดใช่หรือไม่

เหลิ่งชิงฮวนที่นั่งคุกเข่าอยู่ในคุกยกมือขึ้นมาสัมผัสท้องของเธออย่างช่วยไม่ได้ เสียแรงที่ข้าเลี้ยงเสี่ยวอวิ๋นเช่อมาอย่างดี วันหนึ่งเขาอาจจะทำให้ข้าต้องลำบาก ตอนนี้ข้าได้แต่ฝากความหวังไว้กับลูกทั้งสองในท้องสินะ ได้โปรดอย่าเป็นเหมือนเขาเลย...ในเวลานี้ทุกคนในคุกเข้าใจแล้วว่ากาน้ำชาตัวเล็กจ้ำม่ำนี้คือใคร

ฮ่องเต้ลูบหัวอวิ๋นเช่อด้วยความรักพร้อมกับสั่งผู้คุมสองคนที่แต่งกายไม่สุภาพ “มัวยืนอึ้งอะไรอยู่ ไม่ได้ยินคำสั่งของหลานข้าหรือ ร้องเพลงต่อไปสิ”

ผู้คุมสองคนมองหน้ากันและตระหนักได้ทันทีว่าคุณชายน้อยอวิ๋นเช่อจะต้องเป็นคนช่วยชีวิตพวกเขาได้แน่

ผู้คุมก้าวไปข้างหน้าเฉลียวฉลาดพร้อมกับจัดที่นั่งให้กับเขา จากนั้นจึงเสิร์ฟอาหารว่าง แน่ใจว่าจะต้องทำให้เขามีความสุข

คุณชายน้อยอวิ๋นเช่อซึ่งห่างจากแม่มาหลายวัน ไม่แม้แต่จะมองเหลิ่งชิงฮวนสักนิด เขาพยายามอย่างปีนขึ้นไปบนเก้าอี้ ก่อนจะแสร้งสั่งคนนั้นคนนี้ด้วยความมีอำนาจ

“รีบร้องเร็วเข้าสิ หากร้องดีเสด็จแม่ของข้ามีรางให้ หากร้องไม่ดีข้าจะให้เสด็จปู่ตีก้น ”

ผู้คุมที่ยืนตัวสั่นในตอนแรกเห็นว่าฮ่องเต้ไม่สนใจอะไรอีกต่อไป พวกเขาจึงสั่งให้คนเปิดประตูห้องขังและเข้าไปข้างในเพื่อพูดคุยกับพระชายาฉีอ๋อง แท้จริงแล้วพวกเขาสองคนเป็นคนตลกขบขัน คนหนึ่งมีไหวพริบ ส่วนอีกคนชอบประจบสอพลอ พวกเขาร้องเพลงโศกนาฏกรรมและตีความเป็นบทละครตลกที่มีสไตล์เฉพาะตัว

คุณชายน้อยอวิ๋นเช่อหัวเราะคิกคักไม่หยุด สองเท้าของเขาแกว่งไปมาบนเก้าอี้ ทำให้คุกที่น่ากลัวกลายเป็นเวทีการแสดงละครไปเสียแล้ว

ชิงฮวนยืดตัวขึ้นหลังจากได้รับการอภัยโทษจากฮ่องเต้ ส่วนลู่กงกงกำลังยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูคุกป้องกันไม่ให้ผู้อื่นเข้าใกล้

เมื่อไม่ได้รับอนุญาตจะฮ่องเต้ เธอจึงไม่กล้าที่จะนั่งและได้แต่ก้มหน้าต่อไป

ฮ่องเต้ค่อยๆ กวาดตามองเครื่องประดับหรูหราในห้องขัง พลางชี้ไปที่จานเมล็ดแตงโมของชิงฮวนและตรัสขึ้นว่า “หากเจ้าไม่ใช่ชายาของฉีเอ๋อร์ ฉีเอ๋อร์เองก็ไม่ได้เรื่อง ไม่เคยคบหาหญิงสาวคนไหน ข้าคงจะไม่ไว้ชีวิตเจ้าเช่นนี้”