ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 789

ชิงฮวนแอบยักไหล่ เธอรู้ว่าฮ่องเต้ตรงหน้ากำลังพูดความจริง หากเธอเป็นฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่เช่นเขาและมีใครกล้าทำเรื่องยโสโอหัง ทั้งกินดื่มและสร้างพรรคพวกขึ้นมาเล่นตลกกับราชสำนัก เธอคงเอาตัวมันคนนั้นไปประหารเสียเดี๋ยวนั้นเลย

ดังนั้นเธอจึงยืนอย่างเชื่อฟังพร้อมกับยิ้ม “ใช่เพคะ ต้องขอบพระทัยที่พระองค์ทรงพระปรีชาใจกว้างหากเป็นผู้อื่นชิงฮวนคงไม่สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ เมล็ดแตงโมกับของว่างพวกนี้ควรถุกปฏิเสธอย่างแข็งขันตั้งแต่แรกแล้ว ทำไมข้าถึงยอมรับสินบนของพวกเขาเช่นนี้นะ”

“เลิกแกล้งโง่กับข้าได้แล้ว!” ฮ่องเต้ขึ้นเสียงทันที ก่อนจะกวาดตามองทหารองครักษ์ที่เฝ้าอยู่นอกห้องขังอย่างสง่าผ่าเผย ทหารองครักษ์เหล่านั้นรีบหันหน้าหนีแสร้งทำเป็นไม่ฟัง

ฮ่องเต้ชี้ไปที่จมูกของชิงฮวน “ข้าขังเจ้าไว้แบบนี้ยังเล่นตุกติก คิดว่าข้ารู้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมที่เจ้าแอบทำลับหลังหรืออย่างไร”

“มีที่ไหนล่ะเพคะ” ชิงฮวนปฏิเสธ “ฉางอันอยู่ภายใต้การดูแลของพระองค์ ใครจะรอดพ้นสายตาที่เฉียบแหลมของพระองค์ไปได้หม่อมฉันจะโกหกใครก็ได้แต่ไม่ใช่ท่าน ว่าแต่...เสด็จพ่อพูดถึงเรื่องไหนหรือเพคะ”

ฮ่องเต้พ่นลมพลางจ้องมอง “เพราะมีข้าอยู่เบื้องหลังจึงทำเรื่องเลวร้ายไปไม่น้อยสินะ”

“ไม่มี ไม่มีเรื่องเลวร้ายแม้แต่เรื่องเดียว มีแต่เรื่องดีๆ ที่ทำอย่างลับๆ”

“เจ้าไร้ความละลายสิ้นดี ยังมีหน้ามากล้าพูดว่าทำเรื่องดีอีก”

“มีคนกล้าสร้างพรรคพวกภายใต้การดูแลของท่าน นั่นเป็นการบอกอย่างอ้อมๆ ว่าวิธีการของท่านไร้ผล ท่านให้ลู่กงกงเขียนใส่หนังสือและมอบให้หม่อมฉันไม่ถือว่าเป็นการระบายความโกรธแล้วหรอกหรือเพคะ”

“พวกเขากำลังกล่าวโทษเจ้า อย่ามาโทษข้า”

“ชิงฮวนตามความประสงค์ของท่านด้วยการมอบความตายให้กับน่าจาอี๋นั่ว พวกเขากล่าวโทษชิงฮวนก็เหมือนกับกล่าวโทษท่านอย่างอ้อมๆ ไม่ใช่หรือเพคะ”

“เช่นนั้นข้าขอถามเจ้าว่าเจ้าจะระบายความโกรธให้ข้าและจัดการกับคนเหล่านี้อย่างไร”

ชิงฮวนรินชาให้ฮ่องเต้อย่างสั่นเท่า ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล้และพูดอย่างลึกลับ “ฉีจิ่งอวิ๋นกลัวว่าจะมีคนรังแกหม่อมฉันจึงให้ข้อมูลบางอย่างมา”

ฮ่องเต้เหลือบมองพลางจิบชาอย่างไม่เร่งรีบ “ยิ่งเจ้าพูดเช่นนี้ ฉีจิ่งอวิ๋นยิ่งรักษาชีวิตไว้ไม่ได้”

“หากเป็นไปตามคำพูดของท่าน ตำแหน่งผู้ตรวจการหลี่ เจ้าหน้าที่วัดต้าหลี่และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ในกรมอาญาควรถูกถอนออกให้หมด ไม่มีประโยชน์ที่จะรักษาไว้”

“เหตุใดถึงไร้ประโยชน์ แก้ไขกฎหมาย ระเบียบวินัยอันเคร่งครัด ลงโทษคนชั่วและรักษาความยุติธรรม หากไม่ไว้ใจพวกเขาแล้วจะไว้ใจผู้ใดกัน”

“พวกเขารู้มากเกินไป โดยเฉพาะผู้ตรวจการหลี่ เขาเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของผู้อื่นทุกวัน แตกต่างจากสิ่งที่ฉีจิ่งอวิ๋นทำในตอนนั้นอย่างไร”

ในตอนนั้นเอง ฮ่องเต้จึงรู้ตัวว่าเหลิ่งชิงฮวนกำลังขอร้องให้กับฉีจิ่งอวิ๋นแบบอ้อมๆ

“เลิกพูดจาอ้อมค้อม ช่วยพูดสาระสำคัญเลยได้หรือไม่”

“ตอนแรกฉีจิ่งอวิ๋นมีเจตนาไม่ดี แต่ตอนนี้เขาก็กลับตัวกลับใจแล้วไม่ใช่หรือเพคะ ชิงฮวนคิดว่าเรารักษาชีวิตเขาเอาไว้ดีกว่าการบั่นหัวของเขามากนัก”

แย่แล้ว เขาต้องจับผิดอะไรได้แน่ๆ

เหลิ่งชิงฮวนให้เหตุผลทันที “แน่นอน ตอนที่ฉีจิ่งอวิ๋นอยู่ในฉางอัน เขาสามารถพัฒนากลุ่มองครักษ์อินทรีได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปี รวบรวมข้อมูลที่เป็นความลับมากมาย ยิ่งไปกว่านั้นเขาวางแผนเกี่ยวกับหนานจ้าวเมื่อนานมาแล้ว อาจถึงห้าหรือหกปี นั่นทำให้เขามีอิทธิพลในหนานจ้าวไม่น้อย”

ฮ่องเต้ไม่ตอบอะไร เขารอให้ชิงฮวนพูดต่อ ดวงตาหรี่ลงเหมือนจิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์

ชิงฮวนคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความรู้สึกอึดอัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อท้องไส้ปั่นป่วน “ตอนนี้จิ่งอวิ๋นกำลังหลงทาง หม่อมฉันเชื่อว่าเขายินดีจะทำทุกอย่างเพื่อท่านฉางอัน” ฮ่องเต้เลิกคิ้ว “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเขาจะภักดีกับฉางอันและตัวข้า”

“เพราะจิ่งอวิ๋นเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อเพื่อนของเขา เขาเต็มใจที่จะทนต่อความอัปยศอดสูเพื่อครอบครัว ชิงฮวนยินดีเอาชีวิตเป็นประกัน!”

หลังจากชิงฮวนพูดจบ ฮ่องเต้ก็นิ่งเงียบไปชั่วขณะ ชิงฮวนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นโดยรู้สึกว่าขาของเธอกำลังชา

เธอกำลังท้าทายฮ่องเต้ เขาคงจะโกรธและสั่งลงโทษ ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องอดทนต่อไป

เสียงกรอบแกรบดังขึ้นด้านหลังท่ามกลางความเงียบงันในคุกใต้ดิน เสียงพูดร้องเพลงหยุดลง

รองเท้าหัวเสือขนาดเล็กสองคู่ที่ทำจากผ้าซาตินสีดำและด้ายสีทองหยุดอยู่ข้างหลังชิงฮวน จากนั้นคุกเข่าลงโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ชิงฮวนรู้ว่านั่นจะต้องเป็นเจ้ากาน้ำชาของเธอโดยไม่จำเป็นต้องมองย้อนกลับไป ทันทีที่ฮ่องเต้เห็นอวิ๋นเช่อ เขาก็อารมณ์เสียทันที “ทำไมไม่ดูละครแล้วล่ะ”

ร่างกายที่อ่อนปวกเปียกของอวิ๋นเช่อโน้มเข้าไปใกล้ด้านข้างของชิงฮวน “เพราะเสด็จปู่ลงโทษให้ท่านแม่กับน้องชายในครรภ์คุกเข่า อวิ๋นเช่อก็จะทำเช่นกัน ก่อนที่เสด็จพ่อออกไปกำชับไว้ว่าให้อวิ๋นเช่อปกป้องเสด็จแม่”