ชิงฮวนแอบยักไหล่ เธอรู้ว่าฮ่องเต้ตรงหน้ากำลังพูดความจริง หากเธอเป็นฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่เช่นเขาและมีใครกล้าทำเรื่องยโสโอหัง ทั้งกินดื่มและสร้างพรรคพวกขึ้นมาเล่นตลกกับราชสำนัก เธอคงเอาตัวมันคนนั้นไปประหารเสียเดี๋ยวนั้นเลย
ดังนั้นเธอจึงยืนอย่างเชื่อฟังพร้อมกับยิ้ม “ใช่เพคะ ต้องขอบพระทัยที่พระองค์ทรงพระปรีชาใจกว้างหากเป็นผู้อื่นชิงฮวนคงไม่สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ เมล็ดแตงโมกับของว่างพวกนี้ควรถุกปฏิเสธอย่างแข็งขันตั้งแต่แรกแล้ว ทำไมข้าถึงยอมรับสินบนของพวกเขาเช่นนี้นะ”
“เลิกแกล้งโง่กับข้าได้แล้ว!” ฮ่องเต้ขึ้นเสียงทันที ก่อนจะกวาดตามองทหารองครักษ์ที่เฝ้าอยู่นอกห้องขังอย่างสง่าผ่าเผย ทหารองครักษ์เหล่านั้นรีบหันหน้าหนีแสร้งทำเป็นไม่ฟัง
ฮ่องเต้ชี้ไปที่จมูกของชิงฮวน “ข้าขังเจ้าไว้แบบนี้ยังเล่นตุกติก คิดว่าข้ารู้ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมที่เจ้าแอบทำลับหลังหรืออย่างไร”
“มีที่ไหนล่ะเพคะ” ชิงฮวนปฏิเสธ “ฉางอันอยู่ภายใต้การดูแลของพระองค์ ใครจะรอดพ้นสายตาที่เฉียบแหลมของพระองค์ไปได้หม่อมฉันจะโกหกใครก็ได้แต่ไม่ใช่ท่าน ว่าแต่...เสด็จพ่อพูดถึงเรื่องไหนหรือเพคะ”
ฮ่องเต้พ่นลมพลางจ้องมอง “เพราะมีข้าอยู่เบื้องหลังจึงทำเรื่องเลวร้ายไปไม่น้อยสินะ”
“ไม่มี ไม่มีเรื่องเลวร้ายแม้แต่เรื่องเดียว มีแต่เรื่องดีๆ ที่ทำอย่างลับๆ”
“เจ้าไร้ความละลายสิ้นดี ยังมีหน้ามากล้าพูดว่าทำเรื่องดีอีก”
“มีคนกล้าสร้างพรรคพวกภายใต้การดูแลของท่าน นั่นเป็นการบอกอย่างอ้อมๆ ว่าวิธีการของท่านไร้ผล ท่านให้ลู่กงกงเขียนใส่หนังสือและมอบให้หม่อมฉันไม่ถือว่าเป็นการระบายความโกรธแล้วหรอกหรือเพคะ”
“พวกเขากำลังกล่าวโทษเจ้า อย่ามาโทษข้า”
“ชิงฮวนตามความประสงค์ของท่านด้วยการมอบความตายให้กับน่าจาอี๋นั่ว พวกเขากล่าวโทษชิงฮวนก็เหมือนกับกล่าวโทษท่านอย่างอ้อมๆ ไม่ใช่หรือเพคะ”
“เช่นนั้นข้าขอถามเจ้าว่าเจ้าจะระบายความโกรธให้ข้าและจัดการกับคนเหล่านี้อย่างไร”
ชิงฮวนรินชาให้ฮ่องเต้อย่างสั่นเท่า ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล้และพูดอย่างลึกลับ “ฉีจิ่งอวิ๋นกลัวว่าจะมีคนรังแกหม่อมฉันจึงให้ข้อมูลบางอย่างมา”
ฮ่องเต้เหลือบมองพลางจิบชาอย่างไม่เร่งรีบ “ยิ่งเจ้าพูดเช่นนี้ ฉีจิ่งอวิ๋นยิ่งรักษาชีวิตไว้ไม่ได้”
“หากเป็นไปตามคำพูดของท่าน ตำแหน่งผู้ตรวจการหลี่ เจ้าหน้าที่วัดต้าหลี่และเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ในกรมอาญาควรถูกถอนออกให้หมด ไม่มีประโยชน์ที่จะรักษาไว้”
“เหตุใดถึงไร้ประโยชน์ แก้ไขกฎหมาย ระเบียบวินัยอันเคร่งครัด ลงโทษคนชั่วและรักษาความยุติธรรม หากไม่ไว้ใจพวกเขาแล้วจะไว้ใจผู้ใดกัน”
“พวกเขารู้มากเกินไป โดยเฉพาะผู้ตรวจการหลี่ เขาเฝ้าดูทุกการเคลื่อนไหวของผู้อื่นทุกวัน แตกต่างจากสิ่งที่ฉีจิ่งอวิ๋นทำในตอนนั้นอย่างไร”
ในตอนนั้นเอง ฮ่องเต้จึงรู้ตัวว่าเหลิ่งชิงฮวนกำลังขอร้องให้กับฉีจิ่งอวิ๋นแบบอ้อมๆ
“เลิกพูดจาอ้อมค้อม ช่วยพูดสาระสำคัญเลยได้หรือไม่”
“ตอนแรกฉีจิ่งอวิ๋นมีเจตนาไม่ดี แต่ตอนนี้เขาก็กลับตัวกลับใจแล้วไม่ใช่หรือเพคะ ชิงฮวนคิดว่าเรารักษาชีวิตเขาเอาไว้ดีกว่าการบั่นหัวของเขามากนัก”
แย่แล้ว เขาต้องจับผิดอะไรได้แน่ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา
แอดขาาาาาา หนีเที่ยวพอหรือยัง มาต่อให้จบบบบบบ...
แอดขาาาาาา 794 และ 797 ตกหล่นหายไปคะแอด ช่วยเก็บมาหน่อยคะ คิคถึงงงงงงงงงง...
แอดขาาาาาา ตอน794และ797 หายไปคะ แอดทำตกหล่นช่วยเก็บกลับมาหน่อยคะ...
อยากทราบว่ามีทั้งหมดกี่ตอนคะ....
หยุดนานแล้วนะคะ ผู้เขียน มีอัพเดทต่อไหมคะ...
ขอบคุณทุกๆๆคนนะคะที่มาบอก แต่พอให้เตรียมทิชชู่นี่ปวดตับ ปวดใจก่อนล่ะ...
อยากรู้จังว่าพระเอกรู้ความจริงว่าผู้หญิงในคืนนั้นเป็นนางเอกตอนไหนคะ ใครอ่านแล้วบอกหน่อยค่ะรบกวนสปอยหน่อยยย...
ขอบคุณนะคะที่หานิยายสนุกๆๆมาให้อ่าน จะรออ่านทุกวันค่ะ...
ขอบคุณมากๆค่ะที่อัพเดทต่อจะตั้งใจอ่านต่อไป...ตอนเรียนยังไม่ตั้งใจขนาดนี้🤗😘😄😅😊...
อย่าเท..กลางทาง..นะแอดนะ😁😁😁...