ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 807

พระชายาเฮ่ากับท่านหมอยืนอยู่ในเงาตะเกียงใต้ชายคา พระชายาเฮ่าก็ได้เอ่ยถามออกมาเสียที “เตรียมตัวเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”

ท่านหมอพยักหน้า “ทุกอย่างเตรียมพร้อมหมดแล้วขอรับ หมอตำแยบอกว่าอาการกำเริบรวดเร็วดีและการตอบสนองก็รุนแรงอย่างมาก เพียงแต่ยังไม่ถึงวันกำหนดที่จะคลอด และเด็กน้อยของพวกเราก็ยังเจริญเติบโตได้ไม่เต็มที่ อาจจะยังไม่พร้อมที่จะเร่งคลอดออกมา”

“ไม่ทันการแล้ว” พระชายาเฮ่ากดเสียงให้ต่ำลง “เมื่อครู่เพิ่งจะได้ข่าวมาว่าคนที่ชื่อเหลิ่งชิงเจียวได้สติฟื้นขึ้นมาแล้ว แต่ทว่าเสนาบดีเหลิ่งกับเหลิ่งชิงเฮ่อไม่ได้มาที่จวนอ๋องเฮ่าแต่อย่างใด แต่กลับให้เสิ่นหลินเฟิงไปหาเหลิ่งชิงฮวนที่คุกหลวงแทน

แสดงว่าพวกเขาน่าจะสงสัยกับการตั้งครรภ์ของเหลิ่งชิงเหยาแล้ว และเกรงว่าจะรีบมาที่หมู่บ้านชาวนานี้ในไม่ช้า ต้องให้พี่เลี้ยงลงมือเลยไม่จำเป็นต้องออมมือ ปิดปากเหลิ่งชิงเหยาให้สนิท จะใช้การฝังเข็มหรือการรีดนวดออกมาก็ได้ และถ้าหากไม่สามารถคลอดอย่างราบรื่นออกมาได้ในทันที ถ้าเช่นนั้นก็ผ่าคลอดออกมาเลย”

ท่านหมอตกใจจนเงยหน้าขึ้นมา “ถ้าทำเช่นนั้น เหลิ่งชิงเหยาจะต้องตายอย่างแน่นอน จวนมหาเสนาบดีคงไม่มีทางปล่อยไปอย่างแน่นอน”

พระชายาเฮ่ากัดฟันแน่น “แต่มีเพียงแค่วิธีนี้เท่านั้น ถึงจะสามารถปกป้องทั้งหมดเอาไว้ได้”

“ไม่มีทางอื่นแล้วหรือขอรับ?”

พระชายาเฮ่าพูดอย่างโหดร้าย “ทั้งหมดต้องโทษที่ข้าโลภมากเกินไปหน่อย หากข้าฟังคำพูดของเจ้า หาผู้หญิงคนอื่นมาเลี้ยงกู่ก็คงไม่เกิดเรื่องมากมายขนาดนี้ ข้ายังคิดอีกว่าจะสามารถยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวโดยอาศัยการตั้งครรภ์ของเหลิ่งชิงเหยามาให้กำเนิดลูกชายในนามของท่านอ๋องได้ด้วย

ตอนนี้ฮ่องเต้ก็ลำเอียงไปให้อ๋องฉี ต่อให้ท่านอ๋องมีทายาทแล้ว เกรงว่าก็คงไม่เป็นฝ่ายส่งต่อบัลลังก์ให้กับท่านอ๋องเอง ก้าวผิดเพียงก้าวเดียว อาจล้มทั้งกระดานได้ ทำได้เพียงต้องทำตามที่ข้าบอก เรื่องทุกอย่างข้าจะแบกรับเอาไว้ชั่วคราวก่อน เป็นความผิดโทษไม่ถึงตาย ยังไงก็ต้องมีสักวันที่เป็นฟ้าหลังฝนที่สดใสอย่างแน่นอน

ท่านหมอสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวไปชั่วขณะ เขาเองก็ไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้เช่นกัน “ทารกถูกส่งเข้าไปแล้วใช่ไหมขอรับ?”

พระชายาเฮ่าพยักหน้าและพูดเสียงเบา ๆ “โชคไม่ค่อยดีเท่าไร ผ่าออกมาคนที่สามถึงจะได้ทารกเพศชาย เลยทำให้เสียเวลาไปพอสมควร แม่นมเฝิงได้ส่งเข้าไปแล้ว นางมีประสบการณ์แล้วจะเป็นคนลงมือผ่าคลอดด้วยตัวเอง อีกสักครู่ก็ปล่อยให้นางเป็นคนลงมือก็แล้วกัน”

ท่านหมอกัดฟันแน่น” ได้ ทำตามนี้ก็แล้วกัน ข้าน้อยยินดีที่จะเดินเคียงข้างไปพร้อมกับพระชายา“

พระชายาเฮ่าโบกมือ “ไม่ต้องหรอก เจ้าจะมาทิ้งชีวิตตามทำไม อีกสักพักเจ้ามีภารกิจที่สำคัญกว่า”

“ภารกิจอะไรหรือขอรับ?”

“ลูกรักของพวกเรายังเติบโตได้ไม่เต็มที่ เกรงว่าการผ่าท้องอาจจะเกิดสิ่งไม่คาดฝันเกิดขึ้น มีพิษยังไม่เพียงพอ ทำให้ความพยายามก่อนหน้านี้ต้องล้มเหลวหมด ข้าได้บอกแม่นมเฝิงไปแล้ว ให้นำออกมาพร้อมกับตัวแม่เลย

หลังจากเอาออกมาแล้ว เจ้าต้องเลี้ยงพวกมันให้เติบโตเต็มที่ด้วยวิธีที่ข้าสอนเจ้าไป พาพวกมันไปที่นี่ และก็มอบให้กับชายคนที่นิ้วชี้ขวาขาดไปนิ้วหนึ่ง ทำตามแผนที่พวกเราวางไว้ล่วงหน้าให้ดี ๆ ให้พวกเขาทั้งหมดได้ลิ้นรสความร้ายกาจของพวกเรา”

พระชายาเฮ่าหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อแล้วยื่นให้ท่านหมอ “ข้างบนมีสัญญาณลับที่ใช้ในการติดต่อระหว่างกันอยู่ ภารกิจนี้สำคัญอย่างมากเกี่ยวพันถึงความสำเร็จและความล้มเหลวของงานใหญ่ของพวกเรา เจ้าจะต้องไม่ประมาทอย่างเด็ดขาด”

ท่านหมอรับมาไว้ในมือแล้วสอดเข้าไปในแขนเสื้ออย่างระมัดระวัง “พระชายาโปรดวางใจได้ ข้าน้อยจะต้องทำภารกิจที่ท่านมอบหมายให้สำเร็จอย่างแน่นอน ท่านได้โปรดดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยนะขอรับ”

พระชายาเฮ่าเม้มริมฝีปากเข้าหากัน “มันเป็นแค่คลื่นลมเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ข้าไม่เห็นมันอยู่ในสายตาอยู่แล้ว พวกเราวางแผนกันมานานขนาดนี้ จะให้มันพังพินาศลงในมือของเหลิ่งชิงฮวนได้อย่างไร? ละครสนุก ๆ ยังไม่ได้เริ่มเลยนะ ข้าอยากเห็นนักว่าตอนที่ข้ามอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้นาง นางจะเจ็บปวดคร่ำครวญอย่างไร!

ยังมีฮ่องเต้นั้นอีก ท่านอ๋องเฮ่าต่างหากที่มีความสามารถปกครองฉางอัน มีปัญญารอบรู้ทุกอย่าง และยังเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในการปกครองบ้านเมืองที่หาได้ยาก แต่เพียงเพราะว่าเหลิ่งชิงฮวนให้กำเนิดลูกชายที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้าจากที่ไหนก็ไม่รู้มาหนึ่งคน จึงทำให้พระองค์ลำเอียนไปทางจวนอ๋องฉี มู่หรงฉีผู้นั้นเป็นแค่คนมุทะลุที่สามารถนำทหารไปรบได้อย่างเดียว ไหนเลยจะคู่ควรกับตำแหน่งสูงส่งนี้ได้?

ของขวัญชิ้นใหญ่ที่พวกเราเตรียมไว้ให้พวกเขากำลังจะมาถึงแล้วในเร็ว ๆ นี้ เมื่อเวลานั้นมาถึงข้าจะแสดงให้พวกเขาได้เห็นว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด! ใครกันแน่จะเป็นคนที่หัวเราะเป็นคนสุดท้าย!”

คำพูดนี้ไม่รู้ว่าเป็นการพูดให้ท่านหมอฟังหรือว่าต้องการพูดปลอบใจพระชายาเฮ่าเองกันแน่ หลังจากพูดจบ ท่าทีของพระชายาเฮ่าก็เปลี่ยนไปในทันที ซึ่งแตกต่างจากท่าทางอันบอกบางที่แม้แต่ลมก็โดนไม่ได้ตอนนั้นราวกับว่าเป็นคนละคนกันเลย