ทะลุมิติเวลามาเป็นชายา นิยาย บท 913

ข้าเม้มปากเข้าหากัน “ที่ข้ามา เพียงแค่ไม่อยากให้เจ้าใช้อารมณ์เพียงชั่ววูบ ทำลายความสุขทั้งชีวิตก็เท่านั้น เจ้าอย่าได้เข้าใจผิด”

ความหมายในคำพูดแสดงออกถึงเจตนาที่ต้องการตีตัวห่างเหินอย่างชัดเจน ทำให้ชิงฮว่าเก็บรอยยิ้มบนใบหน้าลงและเปลี่ยนเป็นแสดงสีหน้าจริงจัง

“เรื่องวุ่นวายในวันนี้ ไม่ใช่ตระกูลเหลิ่งที่ต้องการวางแผนจะเล่นงานท่าน ข้าเหลิ่งชิงฮว่าผู้นี้ก็ใช่ว่าจะขายไม่ออก ข้าเพียงแค่ไม่อยากให้ตัวเองต้องรู้สึกเสียใจในภายหลัง ข้ารอท่านมาตั้งห้าปีแต่น่าเสียดายที่ข้าไม่อาจรอใครได้อีกห้าปีแล้ว

หลังจากผ่านงานฉลองวันเกิดในครั้งนี้แล้ว ท่านก็คงออกจากเมืองหลวงไปอีก วันนี้ข้าจึงอยากให้โอกาสตัวเองเป็นครั้งสุดท้าย หากว่าท่านไม่มา ข้าก็จะถอดใจแล้วเลือกแต่งงานไปกับคนอื่นเสีย แต่ว่าท่านก็มาอยู่ที่นี่แล้ว หากว่าท่านอยากจะแต่งงานกัน ข้าก็จะอยู่ตรงนี้ แต่ถ้าหากท่านไม่อยากแต่งงาน ข้าเองก็จะไม่บังคับอะไรท่านเลย ก็เหมือนกับที่ท่านที่ไม่สามารถบังคับให้ข้าแต่งงานไปกับคนอื่นได้เช่นกัน”

นางก้มศีรษะลงอย่างเศร้าใจ และยกมุมปากขึ้นฝืนยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ก็ยังรู้สึกขอบคุณพี่ฉีมาก ๆ อยู่ดีที่ค่อยช่วยเหลือข้าไว้ถึงสองครั้งสองครา”

คำพูดเหล่านี้ที่เอ่ยออกมา ช่างรู้สึกซึ้งจริงใจเหลือเกิน ชั่วขณะหนึ่งทำให้ข้าไม่อาจที่จะปฏิเสธต่อไปได้อีก

นางไม่รอคำตอบจากข้า หันตัวกลับไปในจวนมหาเสนาบดีเลยทันที ส่วนชิงฮวนก็ยืนอยู่ที่หน้าประตูอยู่อย่างนั้น ไม่ได้พูดเกลี้ยกล่อมนางแต่อย่างใด แต่ทำเพียงหันข้างหลบทางให้นาง จากนั้นก็เดินมาหาข้า

นางเอาแต่หัวเราะ หน้าตายิ้มระเรื่อ หัวเราะคริ ๆ เบา ๆ ช่างดูสดใสร่าเริงเหลือเกิน

“เรื่องในวันนี้ถ้าหากข้าบอกว่าข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ ท่านจะเชื่อหรือไม่?”

ข้าเม้มปากลงเล็กน้อย“ไม่เชื่อ”

“เดิมทีข้าไม่ได้มีเจตนาที่จะเข้ามาแทรกแซงความรู้สึกของท่านกับชิงฮว่าเลยจริง ๆ แต่ว่านางรอท่านตั้งหลายปี เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ความรู้สึกเพียงชั่ววูบที่เกิดขึ้นมากะทันหันอย่างแน่นอน วันนี้ข้าเลยขอทำตามอำเภอใจอีกครั้ง ทำให้จบ ๆ รู้แล้วรู้รอดไปเลย ถ้าหากท่านยังไม่ลงมืออีก นางก็คงหาใครสักคนแต่งงานไปด้วยจริง ๆ ข้าเองก็จนใจเช่นกันที่ต้องปล่อยนกอินทรีทองออกมาแย่งลูกบอลแพร รู้สึกเพียงแค่ไม่อยากฝากชิงฮว่าไว้กับคนอื่นก็เท่านั้น แต่ว่าข้าก็คาดไม่ถึงเช่นกันว่านกอินทรีทองตัวนี้จะรู้จักเจ้านายเดิมของมัน ซึ่งทำให้ข้าคาดไม่ถึงเล็กน้อย”

“ท่านกล้าพูดหรือไม่ว่าท่านไม่ได้ฝึกมันมาก่อนล่วงหน้า?”

ชิงฮวนยิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสาและแอบแฝงไปด้วยความทะเล้นเล็กน้อย “ฝึกแล้ว แต่มันไม่เชื่อฟังข้านี่สิ ท่านดูสิแม้แต่นกอินทรีทองยังทนไม่ได้ที่จะให้ท่านครองโสดอยู่คนเดียวเลย นี่คือลิขิตของสวรรค์”

ถ้าพูดถึงเรื่องการก่อความวุ่นวายไร้ซึ่งเหตุผลละก็ ถ้าหากนางถูกขนานนามว่าเป็นที่สอง เกรงว่าคงจะไม่มีใครเป็นที่หนึ่งได้

“หลังจากงานครบรอบวันเกิดนี้จบลง ข้าก็ต้องไปแล้ว ออกจากเมืองหลวงไปมุ่งหน้าไปที่มั่วเป่ย”

ชิงฮวนพยักหน้า “ชิงฮว่าบอกว่านางยินดีที่จะติดตามท่านไปทุกหนทุกแห่ง ไม่กลัวที่จะต้องลำบากหรือต้องเหน็ดเหนื่อยตรากตรำเลยสักนิด นอกจากนี้ตอนนี้ทั่วทั้งใต้หล้าก็สงบสุข แผ่นดินรวมกันเป็นหนึ่งแล้ว อีกทั้งตอนที่ญาติผู้พี่ของท่านได้รับพระราชทานรางวัลจากความสำเร็จที่ได้รับก็ได้ถวายฎีกาให้ฝ่าบาทไปแล้ว หวังให้พระองค์ประทานคืนจวนท่านเคานต์ให้แก่ท่าน ให้ท่านได้สืบทอดตำแหน่งท่านเคานต์ต่อ ซึ่งฝ่าบาทก็ได้เห็นชอบด้วยแล้ว ไม่นานพระราชโองการนี่ก็จะถูกส่งมาที่จวนอ๋องฉี จริง ๆ แล้วท่านไม่ต้องกังวลอะไรใด ๆ เลย”

ข้าค่อนข้างคาดไม่ถึงเล็กน้อย

มีสุภาษิตจีนโบราณกล่าวไว้ว่า “หากวันหนึ่งไม่จงรักภักดีมีใจคิดทรยศ ก็จะไม่ถูกเชื่อใจไว้วางใจไปชั่วชีวิต” ที่ข้าสามารถกลับตัวกลับใจได้ใหม่ ได้ทำคุณไถ่บาปเช่นนี้ก็ซาบซึ้งใจมากแล้ว ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะมีวันที่ได้เลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งกับเขาเหมือนกัน

ญาติผู้พี่ช่างมีพระคุณกับข้ามากมายเหลือเกินจริง ๆ

ข้าพูดด้วยความลังเล “แต่ข้าทำอะไรอิสรเสรีคนเดียวจนเคยชินแล้ว”

“เป็นความเคยชิน หรือว่าเป็นความชอบกันแน่?” ชิงฮวนพูดจี้ใจดำ

ข้าไม่มีอะไรจะพูดอีก

ใครจะชอบความเงียบเหงาว้าเหว่กันล่ะ? ข้าก็อยากจะมีใครสักคนคอยอยู่เคียงบ่าเคียงไหล่ชื่นชมฝนที่โหมกระหน่ำลงมาในหนานจ้าวไปด้วยกัน และในทะเลทรายที่ทอดยาวของมั่วเป่ย ข้าก็คิดอยากจะมีใครสักคนมาเสพสำราญความร่ำรวยและความมั่งคั่งไปพร้อม ๆ กับข้า เมื่อตอนที่ข้าผิดหวังก็มีใครบางคนคอยให้กำลังใจข้า สนับสนุนข้าให้ก้าวเดินต่อไปได้

ชิงฮวนไม่ได้ถามคำถามที่บีบคั้นต่อ นางทำเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อย “เหล้ากับอาหารได้จัดเตรียมเอาไว้พร้อมแล้ว จะยินดีเข้าไปในจวนมหาเสนาบดีจิบเหล้าสักสองสามแก้วหน่อยไหม?”

ข้าครุ่นคิดเล็กน้อย “วันหลังข้าค่อยมาเยี่ยมหาท่านเสนาบดีเหลิ่งใหม่จะดีกว่า”

ทันใดนั้นชิงฮวนก็แย้มยิ้มออกมา นางฉลาดเป็นกรดย่อมเข้าใจความหมายที่ฉีจิ่งอวิ๋นจะสื่ออยู่แล้ว

ข้ายินดีที่จะเปิดใจและลองปรับเปลี่ยนนิสัยที่เคยชินของตัวเอง เขาพยายามจะที่จะชอบใครสักคนหนึ่งดู แต่ว่าข้าในตอนนี้ยังไม่สามารถให้คำตอบแก่นางได้

นางเองก็ยินดีที่จะให้เวลาแก่ข้าเช่นกัน

เมื่อถามใจตัวเองดูแล้ว ข้าเองก็ไม่ได้รังเกียจชิงฮว่า นางไม่เหมือนคุณหนูตระกูลอื่นที่บอกบางพวกนั้น อีกอย่างแววตาของนางที่มองมาที่ข้าก็เต็มไปด้วยความชื่นชมราวกับว่านางกำลังมองดูวีรบุรุษที่เก่งกาจก็ไม่ปาน