ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 179

“ท่าน… ท่านผู้อาวุโสสูงสุด หยูเฟิ่งยังมีทางรอดจริงหรือเจ้าคะ” หลังจากที่เหม่อไปครู่หนึ่ง มนุษย์อสรพิษสตรีรูปงามก็น้ำตาอาบสองแก้ม นางปิดปากตนเองแล้วเริ่มสะอื้นไห้

สามีของนางยังมีหวังอยู่จริงๆ เสียด้วย นักรบที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งเผ่ามนุษย์อสรพิษกำลังจะกลับมาแล้ว

“เม็ดบัวของดอกบัววิญญาณประมุขน้ำแข็งจะต้องช่วยชีวิตหยูเฟิ่งได้อย่างแน่นอน” ผู้อาวุโสสูงสุดตอบขณะมองหน้านาง

ปู้ฟางและอู๋อวิ๋นไป่ยืนมองอยู่รอบนอกเงียบๆ

ผู้อาวุโสสูงสุดยกฝักบัวขึ้น ทันทีที่เขาปล่อยพลังปราณเที่ยงแท้ผ่านฝ่ามือเข้าไปในฝักบัว เม็ดบัวที่หน้าตาเหมือนหินอ่อนก็หลุดออกจากฝัก เม็ดบัวนั้นใสแจ๋วไร้มลทินราวกับสลักมาจากหยกล้ำค่า

ทุกคนในห้องต่างพากันตื่นตะลึงกับพลังปราณเที่ยงแท้ปริมาณมหาศาล และกลิ่นของสมุนไพรที่พลันไหลเข้าท่วมห้องทั้งห้อง

ปู้ฟางสูดหายใจเอากลิ่นเข้าปอด ดวงตาเป็นประกายสว่างเจิดจ้า ดูจากแค่ระดับพลังปราณและกลิ่นแล้ว ก็รู้ได้ทันทีว่าดอกบัววิญญาณประมุขน้ำแข็งนี้คู่ควรที่จะนำไปใช้กับสมุนไพรโลหิตปักษาเพลิงและผลไม้ตื่นรู้ทางสามสายอย่างแน่นอน

ผู้อาวุโสสูงสุดถือเม็ดบัวไว้ในมือ จากนั้นก็กำหมัดเข้าหากันแน่น เขาส่งพลังปราณเที่ยงแท้ไปที่ฝ่ามือ ทันใดนั้นเม็ดบัวในมือก็แหลกสลายกลายเป็นผง ผู้อาวุโสสูงสุดแบมือออก เผยให้เห็นผงจากเม็ดบัวที่ลอยอยู่บนฝ่ามือ

จากนั้นเขาก็โบกมือเบาๆ เพื่อส่งผงเม็ดบัวเข้าไปในปากของมนุษย์อสรพิษชายที่นอนเป็นเจ้าชายนิทราอยู่

ดวงตาของหยูฟู่เป็นประกายด้วยความหวังขณะมองไปที่บิดา ผู้ซึ่งได้รับผงเม็ดบัวเข้าไป

เมื่อได้รับผงเม็ดบัวเข้าปาก ใบหน้าของมนุษย์อสรพิษชายก็สว่างเรืองขึ้นทันที ลำแสงสีฟ้าอ่อนวาบผ่าน… จากนั้นก็ไม่เกิดอะไรขึ้นอีก

อะไรกัน แค่นี้เองหรือ

ปู้ฟางชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นเขาก็หันไปมองผู้อาวุโสสูงสุด อีกฝ่ายใช้เม็ดบัวไปหนึ่งเม็ด… แต่ดูเหมือนว่าแผนการรักษาจะไม่ได้ผลเสียอย่างนั้น

เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ไม่ได้มีแต่ปู้ฟางเท่านั้นที่ประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แม้แต่ตัวผู้อาวุโสสูงสุดเองก็ประหลาดใจเช่นกัน จากการคาดคะเนของเขา หัวหน้าเผ่าต้องตื่นขึ้นหลังจากรับเม็ดบัวของดอกบัววิญญาณประมุขน้ำแข็งเข้าไปสิ

ผู้อาวุโสสูงสุดไม่ยอมแพ้ เขาบดเม็ดบัวอีกเม็ดหนึ่งแล้วส่งผงนั้นเข้าไปในปากของมนุษย์อสรพิษชาย แต่ผลลัพธ์ก็เหมือนครั้งแรก มีเพียงลำแสงสีฟ้ากะพริบผ่านใบหน้าของหัวหน้าเผ่าเท่านั้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก

เม็ดบัวทุกเม็ดของดอกบัววิญญาณประมุขน้ำแข็งมีคุณสมบัติและมูลค่าสูงลิ่ว หลังจากที่กินเม็ดบัวเข้าไปสองเม็ดติดต่อกัน ชายผู้นี้ควรจะตื่นได้แล้ว…

ผู้อาวุโสสูงสุดกัดฟันแล้วบดเม็ดบัวอีกเม็ดด้วยมือสั่นเทา

ทั้งฝักมีเม็ดบัวอยู่แปดเม็ดด้วยกัน การใช้เม็ดบัวสามเม็ดติดนั้นเป็นเรื่องที่สิ้นเปลืองเป็นอันมาก

กระนั้น… หัวหน้าเผ่ามนุษย์อสรพิษก็ยังคงหลับไหลอยู่

มาถึงจุดนี้ริมฝีปากของผู้อาวุโสสูงสุดก็เริ่มสั่นเทา เขาตั้งใจจะบดอีกเม็ด แต่อู๋อวิ๋นไป่ที่ยืนมองอยู่กลับทนไม่ไหวจนต้องเข้าไปหยุดเอาไว้

“อย่าใช้อีก หากการรักษาเช่นนี้ได้ผลเขาก็ควรจะตื่นตั้งแต่เม็ดแรก สามเม็ดนั้นมากเกินไปแล้ว ใช้มากกว่านี้… จะเสียของเปล่าๆ” อู๋อวิ๋นไป่พูดด้วยน้ำเสียงเยียบเย็นเล็กน้อย

ผู้อาวุโสสูงสุดลดมือที่ถือเม็ดบัวลง ใบหน้าของเขาขาวซีดจากความหวังที่พังทลายลงต่อหน้าต่อตา

ส่วนมนุษย์อสรพิษสตรีรูปงามและหยูฟู่ก็แทบคลั่ง ความหวังที่เพิ่มขึ้นจนเต็มเปี่ยมก่อนหน้านี้ถูกทำลายจนไม่เหลือชิ้นดี

อู๋อวิ๋นไป่เดินไปหาชายที่นอนนิ่งอยู่บนเตียง นางปล่อยกลุ่มพลังปราณเที่ยงแท้ออกจากมือเข้าห่อหุ้มหน้าอกของอีกฝ่ายไว้ จากนั้นก็หลับตาลงราวกับกำลังตรวจสอบสภาพร่างกายของชายผู้นี้

“เขายังไม่ได้สติเพราะสูญเสียพลังชีวิตไปปริมาณมหาศาล ไม่ว่าจะใช้เม็ดบัวอีกกี่เม็ดก็เสียเปล่า ถึงเม็ดบัวเหล่านี้จะสามารถเพิ่มพลังปราณให้เขาได้และช่วยทำให้อัตราการฟื้นตัวเพิ่มเร็วขึ้น แต่ก็ไม่สามารถนำพลังชีวิตกลับมาได้ ทำเช่นนี้จะเป็นการเสียสมุนไพรชั้นดีไปโดยเปล่าประโยชน์” อู๋อวิ๋นไป่พูดอย่างตรงไปตรงมา

นางถอนมือออกแล้วหันไปมองคนอื่นๆ ที่อยู่ในห้อง

ผู้อาวุโสสูงสุดถอนหายใจ ดวงตาที่จับจ้องไปยังบุตรสาวและภรรยาของหัวหน้าเผ่านั้นแดงก่ำ ความหวังของพวกเขาพังทลายลงไม่เหลือชิ้นดี แค่ไม่ระเบิดร้องไห้โฮออกมาตอนนี้ก็ถือว่าปาฏิหาริย์มากแล้ว

พลังชีวิตเช่นนั้นหรือ ปู้ฟางหรี่ตา ความคิดมากมายผ่านเข้ามาในหัว

ชายหนุ่มก้าวออกมาข้างหน้า แล้วค่อยๆ เดินไปหามนุษย์อสรพิษที่นอนอยู่บนเตียง เขาหยุดลงข้างเตียงจากนั้นก็จ้องใบหน้าของชายผู้นั้นอยู่นานสองนาน

หลังจากที่มองอยู่พักใหญ่ ปู้ฟางก็หันไปหาอู๋อวิ๋นไป่แล้วถาม “เจ้าแน่ใจใช่ไหมว่าเขายังไม่ได้สติเพราะสูญเสียพลังชีวิต”

อู๋อวิ๋นไป่พลันจนด้วยคำพูด เมื่อเห็นปู้ฟางไปยืนสังเกตอาการของชายผู้นี้อยู่นานสองนาน นางก็คิดว่าเขาจะค้นพบอะไรใหม่ แต่ท้ายที่สุดหมอนี่กลับต้องมาถามนาง แล้วไปยืนมองอยู่ทำบ้าอะไรตั้งนาน!