ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 269

สรุปบท บทที่ 269 หวานเย็นแท่งตับมังกร: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD

สรุปตอน บทที่ 269 หวานเย็นแท่งตับมังกร – จากเรื่อง ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD โดย Internet

ตอน บทที่ 269 หวานเย็นแท่งตับมังกร ของนิยายSlice of Lifeเรื่องดัง ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ความจริงแล้วอาหารจานใหม่ที่ปู้ฟางกำลังจะทำนั้นไม่จัดว่าใหม่ เพราะมันอยู่ในหัวของชายหนุ่มมาตลอด เขาแค่ยังขาดวัตถุดิบสำคัญซึ่งก็คือน้ำส้มสายชูเท่านั้น

อาหารชนิดนี้ต้องอาศัยน้ำส้มสายชูเป็นหลัก ยิ่งน้ำส้มสายชูชั้นดี รสชาติก็จะยิ่งอร่อย

เขาค่อยๆ ประคองถ้วยใส่น้ำส้มสายชูพลางเดินกลับเข้าไปในครัวที่ยังสะอาดสะอ้านดูดีเหมือนก่อน เตาไฟขนาดเล็กสองเตาเต็มไปด้วยกลุ่มควันหนาทึบ ส่วนเตาของปู้ฟางก็ทำความสะอาดเอาไว้เรียบร้อย

ปู้ฟางวางถ้วยใส่น้ำส้มสายชูลงบนเตา แล้วใช้น้ำจากทะเลสาบเทือกเขาปราณสวรรค์ล้างมือเรียวขาวของตัวเอง หลังจากเช็ดมือจนแห้งดีแล้ว เขาก็เดินไปที่ตู้เย็น

ทันทีที่เปิดตู้เย็น ไอเย็นจัดก็พวยพุ่งออกมา ในไอเย็นมีระลอกของพลังปราณปะปนมาด้วย

“ระบบ ตับมังกรที่จะใช้ทำหวานเย็นแท่งตับมังกรนั้นได้มาจากมังกรจริงๆ หรือเปล่า” ปู้ฟางถามด้วยความสงสัย

ถูกแล้ว อาหารจานที่เขาคิดจะทำในครั้งนี้คือหวานเย็นแท่งตับมังกร รายการอาหารที่ระบบมอบให้เป็นของรางวัล ชายหนุ่มยังไม่ได้ลองทำเพราะระบบเตรียมให้แค่ตับมังกร เขาต้องหาหรือไม่ก็หมักน้ำส้มสายชู ซึ่งเป็นวัตถุดิบที่สำคัญที่สุดของอาหารรายการนี้ด้วยตัวเอง

น้ำส้มสายชูชั้นเลิศต้องใช้เวลาหมักนานหลายปี และปู้ฟางก็ไม่มีเวลาให้งานยากอย่างการหมักน้ำส้มสายชู น้ำส้มสายชูผลไม้แปดวิญญาณของชายชราร่างท้วมยังต้องใช้เวลาเป็นสิบปีในการหมัก ต้องแยกพวกมันลงในถังหมักแปดถัง ทุกปีน้ำส้มสายชูในถังแต่ละถังต้องถูกสลับสับเปลี่ยนลงอีกถังหนึ่ง แต่ละขั้นตอนต้องทำอย่างรอบคอบไม่ให้มีข้อผิดพลาดแม้แต่น้อย

และเพราะขั้นตอนการหมักที่ยุ่งยากเหล่านี้ น้ำส้มสายชูผลไม้แปดวิญญาณจึงนับว่าล้ำค่ายิ่ง

ชายหนุ่มพึงพอใจกับน้ำส้มสายชูผลไม้แปดวิญญาณเป็นอันมาก จึงตั้งใจใช้มันประกอบอาหารจานใหม่

“ตับมังกรที่ระบบเตรียมให้เป็นตับของอสูรเวทระดับเจ็ดที่มีชื่อว่ามังกรอุทกแดนน้ำแข็ง ตับของมันถูกนำออกมาอย่างระมัดระวังเพื่อให้คงพลังของมังกรและพลังปราณเอาไว้ พลังทั้งสองผสานรวมกันอยู่ในตับแช่แข็งที่จัดได้ว่าสดใหม่ราวกับเพิ่งตัดออกจากร่างของมังกรอุทก” ระบบตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

ตับของมังกรอุทก… ปู้ฟางขมวดคิ้ว หากเป็นตับของมังกรจริงๆ จะดีถึงเพียงไรกันนะ

“ระบบ เจ้าจัดหาตับมังกรที่มีระดับสูงกว่านี้ให้ข้าได้หรือไม่ อย่างเช่นมังกรจริงๆ” ปู้ฟางโพล่งออกมา

หลังจากเงียบไปพักหนึ่งระบบก็ตอบกลับ “มังกรที่แท้จริงเป็นอสูรเวทระดับเก้าหรือเหนือกว่านั้น ขั้นปราณในตอนนี้ของนายท่านยังต่ำเกินไป ไม่คู่ควรที่จะใช้ตับของมังกรที่แท้จริง ระบบแนะนำให้ใช้ตับของมังกรประเภทอื่นไปก่อน”

“ตับมังกรอุทกทะเลลึกระดับแปด มูลค่าที่ใช้แลกเปลี่ยน 13,000 ผลึก”

“ตับมังกรอสูรไฟน้ำแข็งระดับแปด มูลค่าที่ใช้แลกเปลี่ยน 15,000 ผลึก”

ระบบแนะนำตับของมังกรอีกสองประเภทมาให้ แต่หลังจากเห็นราคาแล้ว ปู้ฟางก็อดจึ๊ปากไม่ได้ เขาส่ายศีรษะพลางเลือกที่จะลืมมันไป

ระบบสามารถจัดหาของที่มีระดับสูงกว่า อย่างเช่นตับของมังกรน้ำแข็งเขตสุดขั้วระดับเก้าให้ได้ แต่ขั้นปราณของปู้ฟางในตอนนี้ต่ำเกินไป เขายังมีคุณสมบัติไม่พอที่จะใช้สิ่งนี้ทำอาหาร

ชายหนุ่มหยิบตับมังกรที่ถูกผนึกไว้ด้วยผลึกน้ำแข็งโปร่งใสออกมาจากตู้เย็น ตับของมังกรชนิดนี้มีเส้นเลือดหน้าตาประหลาดพาดผ่านไปทั่ว มันดูเหมือนอำพันสวยงามภายในผลึกน้ำแข็ง เปล่งแสงสุกใสเรืองรองออกมา

ปู้ฟางไม่ได้ละลายน้ำแข็งทันที เขาแค่เอามันมาวางไว้บนโต๊ะ

จู่ๆ อุณหภูมิในห้องครัวก็ดูเหมือนจะลดต่ำลง ปู้ฟางหยิบผลไม้พลังปราณออกมาจากตู้เก็บของของระบบ มันเป็นผลไม้พลังปราณระดับห้า เนื้อด้านนอกกรอบด้านในนุ่มเหมือนถั่วลิสงคั่วที่เพิ่งถูกยกออกจากเตา

ควันสีเขียวลอยวนรอบข้อมือของปู้ฟางเมื่อเขาเรียกมีดทำครัวกระดูกมังกรทองออกมา

ฟึ่บ! ชายหนุ่มใช้มีดปอกเปลือกผลไม้เผยให้เห็นเนื้อที่อยู่ด้านใน จากนั้นก็หมุนมีดแล้วหั่นเนื้อผลไม้ออกเป็นชิ้นเล็กๆ

ปู้ฟางเทเนื้อผลไม้ลงในชามขนาดเล็กที่เตรียมไว้ จากนั้นก็จุดเตาเทเนื้อผลไม้ลงในกระทะแล้วลงมือผัด เนื้อผลไม้เริ่มส่งกลิ่นหวานเข้มข้นออกมา เมื่อผัดเสร็จเรียบร้อยเขาก็เทเนื้อผลไม้ลงในกะละมังขนาดใหญ่

เนื้อผลไม้หลังผัดเปลี่ยนเป็นสีใสส่องประกายระยิบระยับราวกับเป็นเพชรขนาดเล็กจำนวนมาก แต่ละชิ้นทอแสงเจิดจ้า

หลังเตรียมเนื้อผลไม้เสร็จ ปู้ฟางก็เอื้อมมือไปหยิบตับมังกรที่ยังผนึกอยู่ในผลึกน้ำแข็ง

เขาหมุนมีดทำครัวกระดูกมังกรทองก่อนใช้ด้ามเคาะลงไปตรงมุมทั้งสี่ของผลึกน้ำแข็งเบาๆ รอยปริร้าวบางๆ ค่อยๆ ลากยาวออกมาจากตรงใจกลางผลึกน้ำแข็ง ดูราวกับเป็นหนวดของมังกรดุร้ายอย่างไรอย่างนั้น

ปู้ฟางรวบรวมพลังปราณเที่ยงแท้ไว้ที่มือ จากนั้นก็วางฝ่ามือลงบนผลึกน้ำแข็ง ตอนนั้นเองพลังเย็นเยียบของมังกรก็ถูกดูดเข้ามาในฝ่ามือ ทำให้ชายหนุ่มสั่นเทิ้มไปทั้งตัว

ในที่สุดหวานเย็นแท่งตับมังกรก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย

หวานเย็นแท่งตับมังกรแตกต่างจากอาหารจานอื่นๆ ที่ปู้ฟางเคยทำ จะเรียกว่าอาหารก็ไม่ได้เต็มปาก เพราะความจริงมันเป็นของหวานที่มีขั้นตอนการทำสลับซับซ้อน

วัตถุดิบที่ใช้ทำนั้นล้ำค่า ส่วนขั้นตอนการทำก็ยุ่งยากซับซ้อน ต้องอาศัยทักษะการควบคุมพลังปราณเที่ยงแท้ระดับสูง แม้ทักษะการใช้มีดและการแกะสลักที่ต้องการจะไม่สูงมาก แต่ก็ไม่จัดว่าต่ำเช่นกัน อย่างน้อยเด็กฝึกหัดหน้าใหม่อย่างเซียวเสี่ยวหลงกับอวี่ฝูก็ทำไม่ได้แน่

ปู้ฟางยกจานกระเบื้องสีขาวที่ครอบด้วยโดมน้ำแข็งขึ้น แล้วเดินออกจากครัวไปช้าๆ

แสงในห้องอาหารส่องกระทบร่างของเขาพอดี โดมน้ำแข็งที่อยู่ภายใต้แสงดูเหมือนเรืองแสงได้อย่างไรอย่างนั้น

ตอนนี้ในร้านมีลูกค้าอยู่มากมาย และทุกคนล้วนถูกอาหารในมือของปู้ฟางดึงความสนใจไป ต่างเงยหน้าขึ้นมองจานอาหารในมือชายหนุ่มไม่วางตาพลางอุทานออกมา

เซียวเสี่ยวหลงและอวี่ฝูต่างชะเง้อดูอาหารจานใหม่ของเถ้าแก่ปู้ด้วยความฉงนสงสัย

อาหารจานใหม่ของเถ้าแก่ปู้ทำให้พวกเขาตื่นตะลึงได้ตลอด แต่ทั้งสองก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าอาหารจานนี้จะทำให้ทุกคนในร้านประหลาดใจได้หรือไม่

ชายชราร่างท้วมอยากรู้อยากเห็นเป็นที่สุด เพราะอย่างไรเสียเขาก็เป็นพ่อครัวเหมือนกัน แถมทักษะการทำอาหารก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ายอดฝีมือเลย หากยายเด็กเยี่ยจึหลิงไม่กลับไปพูดกรอกหูว่าอาหารที่เขาทำเทียบอาหารของเถ้าแก่ปู้ไม่ได้สักนิด เขาคงไม่ยอมดั้นด้นเดินทางไกลเป็นพันๆ ลี้เพื่อมาเหยียบสถานที่สันโดษห่างไกลอย่างจักรวรรดิวายุแผ่วเป็นแน่

แม้จักรวรรดิวายุแผ่วจะเป็นอาณาจักรของมนุษย์ แต่ในทวีปที่ใหญ่โตอย่างทวีปมังกรซ่อนเร้นแห่งนี้ ที่นี่ไม่นับว่ามีความพิเศษแต่อย่างใด เป็นแค่มุมเล็กๆ มุมหนึ่งเมื่อเทียบกับดินแดนทางใต้ด้วยซ้ำ

ชายชราหรี่ตามองอาหารในจานที่ปู้ฟางถืออยู่ จากนั้นก็เลิกคิ้วขึ้น และด้วยสายตาที่เฉียบแหลม เขาก็มองออกทันทีว่าสิ่งที่ปู้ฟางถือเข้ามานั้นคืออะไร

“ก้อนน้ำแข็งรึ” ชายชราพึมพำเสียงแผ่วด้วยความงุนงง

ปู้ฟางเดินตรงมาหาชายชรา จากนั้นก็วางจานอาหารลงตรงหน้าอีกฝ่าย มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “นี่คืออาหารจานใหม่ของข้า หวานเย็นแท่งตับมังกร เชิญท่านชิมดูได้”

พูดจบปู้ฟางก็เคาะนิ้วเรียวยาวลงบนโดมน้ำแข็งเบาๆ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD