ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD นิยาย บท 304
ปู้ฟางนั่งขัดสมาธิอยู่ภายในกระโจม เขาพักผ่อนเรียบร้อยและฟื้นคืนพลังปราณเที่ยงแท้กลับมาได้บางส่วนแล้ว ชายหนุ่มไม่สามารถใช้คลังเก็บของของระบบ จึงหยิบขนมปังหอยนางรมที่เก็บไว้มากินเพิ่มพลังไม่ได้ เรื่องนี้ทำให้เขารู้สึกสิ้นหวังอยู่พอประมาณ
ถึงแม้จะไม่ได้กินขนมปังหอยนางรม แต่หลังจากได้พักผ่อนปู้ฟางก็สามารถฟื้นฟูพลังปราณเที่ยงแท้ส่วนใหญ่กลับมาได้ ชายหนุ่มไม่ได้ใช้ทักษะการฝึกปราณใดๆ อาศัยเพียงการหมุนวนของแก่นพลังปราณในกายที่เคลื่อนที่รวดเร็วราวพายุ ซึ่งเอาเข้าจริงก็ไม่ต่างอะไรจากวิชาการฝึกปราณขั้นสูงเลย
เมื่อฟื้นคืนพลังปราณเที่ยงแท้เรียบร้อย ปู้ฟางก็เดินออกมานอกกระโจม ซากอสูรเวทระดับเจ็ดทั้งเก้าถูกนำมาวางไว้ด้านนอกกระโจมของเขาเรียบร้อยแล้ว
อสูรเวทระดับเจ็ดเหล่านี้คือตัวที่พวกเขาสังหารไป ซากศพของพวกมันยังคงแผ่รัศมีความน่าหวั่นเกรงออกมาปกคลุมไปทั่วค่าย ทำเอาหลายคนต้องเดินหนีไปจากบริเวณกระโจมของปู้ฟาง
ปู้ฟางล้างมือก่อนจะเดินตรงไปยังอสูรเวทที่อยู่ใกล้ที่สุด
ซากที่เขาเดินไปถึงก่อนคือสิงโตเพลิงที่ถูกหนี่หยันสังหาร หญิงสาวสังหารอสูรเวทตัวนี้ได้อย่างไรนั้นนับว่าเป็นปริศนา เพราะบนซากศพของมันไม่มีบาดแผลแม้แต่น้อย
ควันสีเขียวลอยออกมาปกคลุมข้อมือของปู้ฟาง ก่อนที่มีดทำครัวกระดูกมังกรทองจะปรากฏขึ้น ชายหนุ่มกำมีดไว้แน่นพลางเดินวนรอบสิงโตตัวใหญ่ สิ่งที่เขาต้องทำขณะนี้คือเตรียมวัตถุดิบ
ชายหนุ่มแสดงทักษะการใช้มีดฝนดาวตกออกมา มีดในมือของเขาหมุนวนและเคลื่อนที่ไปมาอย่างชำนาญรอบๆ ร่างของสิงโตเพลิง
เลือก เฉือน ตัด และหั่น
ทักษะการใช้มีดของปู้ฟางเอกอุยิ่ง ภายในเวลาไม่นาน ชายหนุ่มก็เลาะหนังและกระดูกของสิงโตออกจนหมด
มีดของเขาขยับไปมาอย่างรวดเร็ว ไม่ช้าเนื้อสิงโตก็วางกองเต็มชาม เนื้อสิงโตเพลิงในชามดินเผาทำให้ชามนั้นร้อนฉ่า แม้ว่าสิงโตตัวนี้จะตายไปแล้ว แต่เนื้อของมันก็ยังร้อนราวกับเป็นถ่านที่ไฟไหม้
เมื่อเตรียมเนื้อสิงโตเสร็จ ปู้ฟางก็ปัดมือไปมาแล้วเดินไปยังอสูรเวทตัวต่อไป
ขณะที่ปู้ฟางกำลังจัดการกับซากศพของอสูรเวท เขาก็สั่งให้หลงไฉไปหาผักพลังปราณจำนวนมากมาให้
ชายหนุ่มไม่ได้ต้องการผักพลังปราณระดับสูง ขอแค่เป็นผักสดที่มีพลังปราณอยู่บ้างก็พอ
หลงไฉรับคำแล้วรีบออกเดินไปทั่วเมืองทันที
เด็กหนุ่มรอจนปู้ฟางเตรียมอสูรเวทระดับเจ็ดทั้งเก้าเสร็จ จึงเดินเข้ามาพร้อมคนจากหน่วยโรงครัวประจำกองทัพจำนวนหนึ่ง คนเหล่านี้ขนตะกร้าที่เต็มไปด้วยผักพลังปราณมาด้วย
ปู้ฟางเตรียมเนื้ออสูรเวททั้งเก้าเสร็จสิ้นแล้ว บรรดาคนจากหน่วยโรงครัวที่มากับหลงไฉต่างพากันตกตะลึงเมื่อได้เห็นพวกเขามองโครงกระดูกหลายโครงเบื้องหลังปู้ฟาง โครงกระดูกทั้งหมดไม่เหลือเนื้ออยู่เลยแม้แต่น้อย เนื้อถูก
เลาะออกไปจนเกลี้ยงไม่มีเหลือ
“นี่มัน…”
พวกเขานิ่งอึ้งพูดไม่ออก การเลาะเนื้อออกจากกระดูกเป็นเรื่องยากยิ่งสำหรับคนทั่วไป แต่ปู้ฟางก็จัดการได้เรียบร้อยดี ยิ่งไปกว่านั้นคนผู้นี้ยังใช้เวลาน้อยมากในการแยกเนื้อของอสูรเวททั้งเก้าออกจากกระดูก
ทักษะการใช้มีดของศิษย์พี่ปู้ฟาง… ช่างเกินคนเสียจริงๆ!
ชามดินเผาทั้งเก้าเต็มไปด้วยเนื้อของอสูรเวท และตอนนี้ตะกร้าผักพลังปราณก็มาถึงเรียบร้อยแล้ว ปู้ฟางจึงออกคำสั่งให้หน่วยโรงครัวขนวัตถุดิบไปที่ลานกว้าง
กระทะขนาดใหญ่ยักษ์เก้าใบถูกวางไว้กลางลาน มีไฟจุดไว้ข้างใต้ทุกใบเรียบร้อย
เปลวไฟลามเลียก้นกระทะ ไอร้อนลอยปกคลุมไปในอากาศ
ทุกคนนั่งรอกันอย่างอดทน โดยเฉพาะหนี่หยัน นางทุ่มแรงกายไปมากในครั้งนี้ และหากอาหารของปู้ฟางไม่ถูกใจนาง นางย่อมโมโหโกรธาแน่นอน และโทสะของนางก็เป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง
ถังอิ่นเม้มริมฝีปากพลางจ้องปู้ฟางที่เพิ่งเดินผ่านเขาไปด้วยอาการนิ่งเฉย ชายหนุ่มคิดในใจ… ‘ศิษย์พี่ปู้ช่างสงบนิ่งได้ตลอดเวลา’
ชามดินเผาหนักอึ้งทั้งเก้าที่ใส่เนื้ออสูรเวทถูกวางลงบนพื้น ก่อให้เกิดแรงสะเทือนดังลั่น
ฝูงชนจ้องมองไปที่ชามทั้งเก้าใบ ในไม่ช้าพลังปราณแข็งแกร่งก็แผ่ออกมาปกคลุมค่ายทหารเอาไว้ทั้งหมด ทำให้บรรดาผู้คนที่เฝ้ามองอยู่ต่างพากันตกตะลึง
ชามดินเผาเหล่านี้มีเนื้ออสูรเวทระดับเจ็ดอยู่ถึงเก้าตัว! ช่างน่าพรั่นพรึงเหลือเกิน! การเลี้ยงฉลองคนทั้งกองทัพแปลว่าทหารทุกนายจะได้ลองลิ้มชิมรสอาหารจานเด็ด ยิ่งไปกว่านั้นเนื้อในชามดินเผาทั้งเก้าก็มากพอจะให้ทหารทุกนายได้กินอย่างหนำใจ
ปู้ฟางล้างมืออีกครั้งด้วยน้ำสะอาด มือของเขาทั้งขาวผ่องและเรียวยาวราวกับมือของสตรี จากนั้นชายหนุ่มก็ยกชามดินเผาขึ้นด้วยมือเดียวก่อนจะกระโจนขึ้นไปด้านบน
เขาไปลงยืนอยู่ข้างกระทะใบหนึ่งที่มีไฟลุกท่วมอยู่ข้างใต้
สีหน้าของปู้ฟางจริงจังขณะสูดลมหายใจเข้าลึก นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเขาแล้วที่จะทำอาหารให้ระบบพึงพอใจ หากเขาทำไม่ได้… ก็จะไม่เหลือโอกาสอีก
ชายหนุ่มตบฝ่ามือลงบนชามดินเผา แล้วส่งพลังปราณเที่ยงแท้ลงไป จนกระทั่งเนื้อสิงโตชิ้นหนึ่งที่ยังคงร้อนราวกับเป็นถ่านติดไฟกระเด็นออกมา
“นี่คือเนื้อของสิงโตเพลิงระดับเจ็ด ลวดลายบนเนื้องดงามราวกับเป็นงานศิลปะ ทั้งยังส่องประกายอยู่เป็นครั้งคราว เถ้าแก่ปู้จัดการเนื้อได้ดีเยี่ยม เนื้อสิงโตนี้ไร้ที่ติทั้งยังมีคุณภาพสูง!”
หนี่หยันประทับใจมากจึงกล่าวชมปู้ฟางออกมา ความรอบรู้เรื่องวัตถุดิบชั้นสูงของนางล้ำลึกไม่เป็นรองใคร นางจึงเริ่มอธิบายให้ฝูงชนได้ฟัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD