“เจ้าจะคาดโทษข้าเช่นนั้นรึ พ่อครัวต่ำต้อยอย่างเจ้าเนี่ยนะ”
พ่อบ้านของขุนนางจางตกใจกับการกระทำของปู้ฟางเป็นอันมากและระเบิดหัวเราะออกมาทันที เรื่องนี้น่าขันมากสำหรับเขาจนต้องหัวเราะออกมาน้ำหูน้ำตาแทบไหล
ผู้คนที่อยู่รอบตัวคนทั้งคู่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะขณะมองปู้ฟางด้วยสายตาเย้ยหยันจงเกลียดจงชัง ไอ้พ่อครัวนี่มันโง่บ้าเซ่อหรืออย่างไร ไม่รู้หรือว่ากำลังพูดกับใครอยู่ นี่มันพ่อบ้านของขุนนางจางเชียวนะ!
ขุนนางจางเป็นชายผู้สูงศักดิ์ในนครหลวง และพ่อบ้านของเขาก็ย่อมได้รับอานิสงส์ความโด่งดังไปด้วยเช่นกัน การที่พ่อครัวจากร้านเล็กๆ ในตรอกแคบๆ มาแสดงตนเหนือกว่าว่าจะคาดโทษพ่อบ้านของขุนนางจางนั้น ถือเป็นเรื่องที่ฟังแล้วต้องหัวร่อให้ฟันหักอย่างแท้จริง
“หัดสำเหนียกเสียบ้างว่าคนอย่างข้าแค่จะทำลายร้านนี้มันง่ายเพียงกระดิกนิ้ว แค่ข้ามากินข้าวร้านเจ้าก็เป็นบุญหัวมากโขแล้ว เจ้าควรจะต้องรีบนำอาหารมาประเคนให้ข้าถึงจะถูก ใครสั่งใครสอนให้มาอวดดีกับข้าคนนี้กัน”
พ่อบ้านเย้ยพร้อมเอามือกอดอกอย่างโอหัง
ส่วนปู้ฟางนั้นมองไปที่พ่อบ้านด้วยสายตาเหมือนกำลังมองคนบ้าใบ้สติไม่ดี
“พ่อบ้านรึ มันน่าประทับใจตรงไหนกัน ขนาดองค์ชายข้ายังปฏิเสธมาแล้ว คิดว่าข้าจะต้องสนใจพ่อบ้านต่ำต้อยด้วยรึ”
ชายหนุ่มไม่สนใจแม้แต่จะตอบ ทำเพียงตบไปที่พุงกลมของเจ้าขาวเบาๆ เท่านั้น ดวงตาของโอวหยางเสี่ยวอี้เป็นประกาย นางชอบใจเป็นอันมากที่จะได้ดูเจ้าขาวออกโรงอีกครั้ง
ดวงตาจักรกลของเจ้าขาวสว่างวาบ กะพริบแสงสีแดงออกมาพร้อมพูดด้วยเสียงจักรกล “ผู้ก่อความไม่สงบจะต้องโดนจับแก้ผ้าประจานต่อหน้าประชาชี”
พ่อบ้านของขุนนางจางชะงักเมื่อได้ยิน เขาเอามือปิดหูพร้อมยื่นคอออกมาพูดยั่วยุ “อะไรนะ จะจับจะแก้อะไรนะ”
“ไหนพูดอีกที เจ้าจะจับอะไรแก้นะ”
ศีรษะโลหะของเจ้าขาวหมุนเล็กน้อยเพื่อเล็งเป้าไปที่พ่อบ้าน แขนกลของมันยื่นออกมาคว้าตัวอีกฝ่ายทันที
“ฮึ! ช่างอวดดีไม่เข้าเรื่องเสียจริง!” พ่อบ้านของขุนนางจางพ่นลมเยาะด้วยสีหน้าเอาจริง ด้วยพลังปราณระดับสามขั้นคลั่งยุทธการ ไม่มีทางเลยที่เขาจะพ่ายแพ้ให้เศษเหล็กกระป๋องที่ไม่มีแม้กระทั่งพลังปราณในร่างเช่นนี้
“กลายเป็นเศษเหล็กไปเสียเถอะ! ลองโดนนี่ดู หัตถ์หักกระดูก!”
หลังประกาศชื่อกระบวนท่าออกมาเสียงดังลั่น พ่อบ้านก็จัดการรวบรวมพลังปราณเที่ยงแท้ในกายด้วยท่วงท่าที่โดดเด่นน่าประทับใจ แล้วกระแทกพลังนั้นเข้าที่แขนของเจ้าขาว
ปัง!
แต่ผลลัพธ์นั้นช่างแตกต่างจากจินตนาการของเขาเสียเหลือเกิน
หัตถ์หักกระดูกที่แสนเกรียงไกรของพ่อบ้านขุนนางจางนั้น เปรียบเสมือนน้ำหนึ่งหยดที่ไหลลงมหาสมุทรทันทีที่พุ่งเข้ากระแทกแขนของเจ้าขาว หุ่นยนต์อ้วนไม่แม้แต่จะขยับตัวตามแรงกระแทกเสียด้วยซ้ำ
“บ้าเอ๊ย!”
พ่อบ้านตัวแข็งทื่อ ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นสบตากับเจ้าขาว จากนั้นมือของหุ่นยนต์ก็ตบอัดพ่อบ้านจมลงกับพื้นเหมือนตบแมลงวัน
พลังปราณที่ยงแท้ในกายของพ่อบ้านสลายหายไปหมดสิ้นในเสี้ยวลมหายใจ…
เสียงเสื้อผ้าฉีกขาดดังสะท้อนไปทั่วร้าน ทั้งร่างของพ่อบ้านเหลือเพียงผ้าเตี่ยวเอาไว้ปิดของสงวนเท่านั้น จากนั้นเขาก็โดนโยนออกจากร้านเป็นเส้นโค้งสวยงาม
ทุกคนในร้านนิ่งอึ้ง ดวงตาจับจองอยู่ที่ร่างของพ่อบ้าน มองดูร่างนั้นบินเหินไปในอากาศ ร่างกายของพวกเขาพาลสั่นเทาขึ้นมาทันที
เจ้ารู่เก๋อเพิ่งมาถึงหน้าร้านตอนที่มีร่างมนุษย์ลอยเป็นวิถีโค้งออกมา ร่างนั้นปักดินอยู่แทบเท้าของชายหนุ่ม… เขามาที่นี่ทีไรก็เห็นภาพเดิมๆ ซ้ำๆ ย้ำไปย้ำมาทุกครั้งไป
ทุกครั้งที่เจ้ารู่เก๋อมาที่ร้านนี้ จะต้องมีคนแก้ผ้าล่อนจ้อนปลิวออกจากร้านเสมอ
“ขอย้ำอีกครั้ง ต่อแถวให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้ ห้ามเปิดปากพูดเป็นอันขาด ใครที่ไม่ทำตามจะโดนจดชื่อลงบัญชีหนังหมา” ปู้ฟางพูดเสียงเรียบ กวาดสายตามองฝูงชนที่เงียบกริบ จากนั้นก็หันหลังเดินกลับเข้าครัวไป
โอวหยางเสี่ยวอี้ที่ยืนอยู่เบื้องหลังกำหมัดแน่น “นายท่านตัวเหม็นนี่สุดยอดเป็นบ้า!”
เจ้ารู่เก๋อตัวสั่นหงึก นึกย้อนไปถึงคราวเคราะห์ของตนที่ต้องวิ่งแก้ผ้ารอบเมือง ความตั้งใจที่จะลัดคิวเหือดหายไปทันที ชายหนุ่มเดินไปต่อท้ายแถวอย่างว่านอนสอนง่าย
เมื่อเสนาบดีฝ่ายซ้ายเจ้ามู่เฉิงรู้ข่าวการพยายามลอบสังหารองค์ชายสาม เขาก็ส่งเจ้ารู่เก๋อบุตรชายของตนไปตรวจสอบร้านที่เกิดเหตุ ตอนแรกนั้นชายหนุ่มปฏิเสธหัวเด็ดตีนขาด แต่เมื่อบิดาของเขาสัญญาว่าจะมอบโอสถรวมปราณระดับห้าให้เป็นรางวัล ชายหนุ่มก็ยอมทำตามแต่โดยดีด้วยความอับอาย
ซูฉีจ้องเจ้าขาวด้วยสายตาเคร่งขรึม แม้แต่ผู้ฝึกตนระดับห้าขั้นราชันยุทธการอย่างเขายังรู้สึกร้อนๆ หนาวๆเล็กน้อย “หุ่นเชิดตัวนี้ไม่ธรรมดา”
เลขาธิการใหญ่ซูเองก็พยักหน้ากับตนเองในใจเช่นกัน “นี่ต้องเป็นผู้เยี่ยมยุทธ์ที่ซ่อนตัวอยู่ในร้านนี้เป็นแน่”
ทั้งสองเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้กันพอดิบพอดี จากนั้นก็ก้มหัวลงกินอาหารต่อไปอย่างตั้งอกตั้งใจ เพราะรสชาติของมันนั้นแสนอร่อยล้ำ!
บรรดาบริวารของผู้มียศถาบรรดาศักดิ์พากันกลัวเจ้าขาวจนหัวหด และทำตัวว่านอนสอนง่ายในที่สุด พลังปราณของพ่อบ้านขุนนางจางนั้นเรียกได้ว่าแข็งแกร่งพอตัวในหมู่พวกเขา แต่ก็ยังถูกเจ้าขาวจับแก้ผ้าได้อย่างไม่คณนามือ
หากพยายามทำอะไรนอกกฎเกณฑ์แล้วละก็ จะต้องประสบชะตากรรมเดียวกันแน่นอน ทางเดียวที่จะไม่ต้องแก้ผ้าคือการยอมทำตามแต่โดยดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก : GOURMET OF ANOTHER WORLD