The king of War นิยาย บท 1031

อ้ายหลินที่ใบหน้านองด้วยน้ำตา มองเห็นหม่าชาวที่กำลังเจ็บใจจนคลั่ง หล่อนครางเสียงออกมาลั่น ร้องไห้ไปพูดไปว่า “พี่เฉินตายแล้ว พี่เฉินตายแล้วจริง ๆ！”

“ไม่！”

หม่าชาวส่ายหน้าไปมาว่า “พี่อ้าย พี่โกหกผม คุณโกหกผมแน่ ๆ พี่เฉินมีโครงสร้างร่างกายที่แข็งแกร่งแค่ไหน คุณก็รู้ดี เขาเก่งกาจขนาดนี้ ในโลกนี้ไม่มีอะไรหรือที่จะทำให้เขาตายได้？”

“สมัยนั้นที่อยู่ในสมรภูมิแดนเหนือ จรวดนำวิถีลงมาที่ข้าง ๆ ตัวเขา พี่เฉิงยังเอาชีวิตรอดได้ ลูกปืนลูกระเบิดยังไม่ระคายผิวพี่เฉิงได้ เอาอะไรกับหินก้อนพวกนี้ จะมาฆ่าพี่เขาได้ยังไง？”

“คุณบอกผมที พี่เฉินยังมีชีวิตอยู่ เขายังมีชีวิตจริง ๆ นะ！”

อารมณ์ของหม่าชาวตึงเครียดสุด ๆ พูดเล่าถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ประสบมากันในสมรภูมิแดนเหนือ หยางเฉินผ่านชีวิตเฉียดตายมาไม่รู้เท่าไร่ บาดเจ็บสาหัสกันขนาดไหน

คณะผู้เชี่ยวชาญที่ยืนฟังกัน แต่ละคนต่างน้ำตาซึม

ผู้แข็งแกร่งจากกองยุทธการที่ต่งจ้านกังนำมา แต่ละคนล้วนรู้วีรกรรมดุจเทพของหยางเฉิน มาถึงตอนนี้ความศรัทธาของพวกเขา จะต้องมาตายไปแบบนี้ ทุกคนต่างมีความเจ็บปวดกันในใจอย่างสุด ๆ

“พี่ใหญ่หยาง ฉันจะไม่ยอมให้พี่ตายเด็ดขาด！”

ขณะนั้นเอง กระแสเสียงที่เต็มเปี่ยมด้วยความมั่นใจดังขึ้นมา

ชั่วเวลานั้นเอง สายตาทุกคู่หันมองไป ที่เห็นคือเฝิงเสียวหว่านถือกระเป๋าเข็มอยู่ในมือ เข็มเงินนับสิบเล่มส่องประกายวาววับจากมือของหล่อน ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เข็มเงินทั้งหมดปักลงอยู่ตามจุดสำคัญทั่วตัวหยางเฉิน

“สาวน้อยคนนี้ เธอกำลังทำอะไรนะ？เขาตายไปแล้ว ที่เธอกำลังทำนี่ เป็นการย่ำยีร่างของวีรบุรุษนะ”

ผู้เชี่ยวชาญสูงวัยท่านหนึ่ง กุลีกุจอเดินเข้าไป ตั้งใจจะไปห้ามเฝิงเสียวหว่าน

“ถอยไป！”

หม่าชาวเข้ามาผลักผู้เชี่ยวชาญเฒ่านั้นออกห่างไป สายตาเต็มไปด้วยการมีความหวัง

ก่อนหน้านี้ที่บาดเจ็บสาหัสที่ตระกูลคิงกวน เขาก็เกือบเอาชีวิตไม่รอดแล้ว ก็เพราะได้หมอเทวดาเฝิงนี้ช่วยไว้

เฝิงเสียวหว่านได้รับสืบทอดวิชาการแพทย์จากหมอเทวดาเฝิง ก็ผู้ป่วยระดับมนุษย์ผักอย่างหมีเสวี่ย หล่อนยังว่ารักษาได้

ในเมื่อหล่อนบอกว่าจะต้องช่วยชีวิตหยางเฉินได้ ก็ต้องเป็นเรื่องจริงที่เป็นไปได้

“สาวน้อย เธอไม่ควรย่ำยีร่างไร้วิญญาณของวีรบุรุษแบบนี้นะ หยุดเดี๋ยวนี้นะ เขาตายแล้ว！”

ก็ยังมีผู้เชี่ยวชาญอาวุโสออกมาปรามอีกหลายคน

“ให้พวกมันไสหัวออกไปให้หมด！”

หม่าชาวบอกไปที่ต่งจ้านกัง

“ครับผม！”

ต่งจ้านกังโบกมือขึ้น “ไล่พวกนี้ออกไปให้หมด！”

อย่างรวดเร็ว ทีมงานผู้เชี่ยวชาญการพยาบาล ถูกให้ออกไปทั้งหมด คงเหลืออยู่แต่อ้ายหลินคนเดียว

เมื่อครู่ที่ผ่านมา อ้ายหลินก็ได้ทำการตรวจสภาพหยางเฉินแล้ว หล่อนก็แน่ใจอย่างแน่นอนว่า หยางเฉินตายแล้ว

แต่ทว่า หล่อนได้เห็นความมั่นใจอย่างจริงจังของเฝิงเสียวหว่านแล้ว หล่อนก็รู้สึกตื่นใจขึ้นมา

“เข็มดาวเหนือคืนชีพ！”

อ้ายหลินพลันร้องขึ้นมาอย่างมั่นใจ

หม่าชาวก็เอ่ยขึ้นว่า “ก่อนนี้ที่เมืองตระกูลคิงกวน เสียวหว่านคนนี้แหละที่ใช้“เข็มดาวเหนือคืนชีพช่วยคนเฉียดตายมาได้คนหนึ่ง”

ได้ยินหม่าชาวพูดดังนั้น อ้ายหลินพูดอย่างหน้าตื่น “ที่แท้ ในโลกนี้“เข็มดาวเหนือคืนชีพ！ยังมีอยู่！”

ขนาดอ้ายหลินยังตื่นใจ หม่าชาวพลันก็รู้สึกตื่นเต้นยิ่งขึ้น ถ้าเป็นเช่นนี้ เฝิงเสียวหว่านก็ต้องช่วยหยางเฉินให้ฟื้นได้แน่

ไม่มีเสียงใครพูดอีก ทุกคนต่างมองไปที่เฝืงเสียวหว่านที่กำลังทุ่มอย่างหมดใจในการช่วยหยางเฉิน

หน้าผากของเฝิงเสียวหว่าน ผุดเม็ดเหงื่อเต็มมาตั้งนานแล้ว แสดงว่าการใช้วิชาฝังเข็มนี้ต้องใช้พลังมากเอาเรื่อง