The king of War นิยาย บท 1036

ผู้หญิงคนนี้กินรวบทั้งหญิงชาย เห็นชอบความสวยของเซี่ยเหอ ก็จะเอามาครอบครอง ผลเกือบถูกหยางเฉินฆ่าตาย ดีแต่ซุนซวี่มากราบตีนขอชีวิตไว้ พร้อมจ่ายเงินให้ก้อนใหญ่ ตลอดทั่งยกซิงเฉินมีเดียชดเชยให้แก่หยางเฉิน ถึงได้ปกป้องชีวิตผู้หญิงคนนี้ไว้ได้

ไม่คิดว่า ผู้หญิงคนนี้กลับเอาเรื่องนี้ เก็บมาเป็นความเจ็บแค้นหยางเฉิน ถึงขนาดลงทุนเป็นเงินหนึ่งพันล้านในการจ้างนักฆ่าหงเฉินมาสังหารเขา

เช่นเดียวกันกับที่เขาคิดไม่ถึง อวี๋เหวินปิงก็ยังไม่ละทิ้งความคิดที่จะฆ่าเขา

ถ้าไม่ใช่เห็นแก่บุญคุณที่อวี๋เหวินเกาหยางเลี้ยงดูเขามา หยางเฉินคงฆ่าอวี๋เหวินปิงไปแต่นานแล้ว มาถึงตอนนี้ เห็นทีที่คิดจะเปิดทางชีวิตให้อวี๋เหวินปิง แต่อวี๋เหวินปิงดันไม่คิดจะเอา

“ตระกูลซุนกับคนตระกูลอวี๋เหวิน ใจหมา ๆ ของพวกมันจะกล้าเกินไปแล้ว！”

ต่งจ้านกังได้ยินชื่อของสองคนนี้ โกรธขึ้นมาฉับพลัน สีหน้าเต็มขึ้นมาด้วยแววสังหาร “หาญกล้าจะทำร้ายหมายชีวิตสิ่งสำคัญของชาติ โทษคือตาย！”

“นายท่าน เดี๋ยวผมจะนำคนไปถล่มตระกูลซุนกับตระกูลอวี๋เหวินให้ล่มสลายไปเลย”

หยางเฉินเลิกคิ้วขึ้น “นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของข้าเอง คนอื่นอย่าได้เข้ามาเกี่ยวด้วย！”

ได้ยินที่พูด ต่งจ้านกังรีบตอบรับ “ครับผม！”

เมื่อวานนี้ซุนซวี่ก็ได้พาคนในตระกูลไปหาและคุกเข่าขอขมากับเขา เพื่อเป็นการตบหน้าตระกูลคิงเฉา ซุนซวี่แต่เดิมก็หวังเพียงจะขอได้รับการคุ้มครองจากหยางเฉิน

หากแม้นหยางเฉินไม่ยอมให้การคุ้มครองตระกูลซุน ตระกูลคิงเฉาคงไม่ปล่อยตระกูลซุนไปเป็นแน่

สำหรับตระกูลอวี๋เหวินนั้น ก็มีเพียงอวี๋เหวินปิงคนเดียว ที่คอยรนหาที่ตาย

จะถล่มตระกูลอวี๋เหวินทิ้ง หยางเฉินจะเป็นคนแรกที่ไม่ยอมตกลง

“ท่านนายพลครับ ตอนนี้ให้ผมไปได้แล้วนะครับ？”

ไซมอนสั่นงก ๆ มองหน้าถามหยางเฉิน

“โครม！”

เสียงพูดเพิ่งจบ ขาของหยางเฉินก็ย่ำลง ชีวิตของไซมอนก็ขาดไปทันที คนตายแล้ว แต่ตาทั้งสองยังเหลือกโต ในจอตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เจ็ดผู้แข็งแกร่งสุดยอดฝีมือแดนราชาที่ยังเหลืออยู่ ให้รู้สึกเศร้าสลด ไซมอนผู้เป็นหนึ่งในสามยอดมือฆ่าฝีมือระดับกึ่งแดนเทพ

ถึงกับตายแล้ว

“ฆ่ามัน！”

ในทันใดนั้น หนึ่งในมือฆ่าหงเฉินคำรามลั่น พุ่งโถมใส่หยางเฉิน

ในพริบตาเดียวกันนั้น มือฆ่าที่อยู่อีกหกคนก็พุ่งเข้าใส่หยางเฉินพร้อม ๆ กัน

พวกเขารู้ดีว่า เวลานี้ที่กดดันพวกเขามากที่สุดก็คือหยางเฉิน หยางเฉินไม่ตาย ที่ต้องตายก็คือพวกเขา

“ไม่รู้จักเจียม！”

ในสายตาของหยางเฉินมีแต่ความเหยียดแคลน กระทืบเท้าลงไปในฉับพลัน

“บรึม！”

ได้ยินเสียงดังก้องขึ้น พื้นดินโดยรอบสั่นสะท้าน ข้างหน้าหยางเฉิน มีก้อนหินถูกแรงสะเทือนกระแทกลอยขึ้นมาหลายก้อน

“ฆ่ามัน！”

หยางเฉินตวาดออกไป หินนับสิบก้อนนั้นลอยพุ่งเข้าใส่พวกมือฆ่า

“ผัวะ ผัวะ ผัวะ.....”

นาทีนั้นเอง เจ็ดมือฆ่าสุดยอดฝีมือแดนราชา โดนหินที่ลอยพุ่งใส่ในพริบตานั้นเหมือนโดนต่อหัวเสือรุมต่อย

สุดท้ายนี้ สิบมือฆ่าหงเฉินที่บุกโจมตีมาในครั้งนี้ ตายทั้งหมด！

ในบรรยากาศ คละคลุ้งไปด้วยกลิ่นคาวเลือด เหล่านักรบในกองยุทธการเยี่ยนตู แต่ละคนตาลุกโพลง สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

ไอ้เจ้าพวกมือฆ่าหงเฉินที่ถล่มกลุ่มพวกเขาจนเกือบตายหมู่ กลับตายหมดเรียบ ด้วยเพียงคน ๆ เดียว

การประจันหน้าไซมอนพลังกึ่งแดนเทพนั้น หยางเฉินใช้การบดขยี้

ส่วนพวกเจ็ดยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งแดนราชานั้น วิธีการตายก็แสนง่าย พูดได้ว่าหยางเฉินไม่ได้แตะถูกตัวของพวกเขาเลย เพียงแค่กระทืบตีน ก็มีก้อนหินเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ ตายเรียบทั้งกลุ่มในพริบตา

“นี่........”