The king of War นิยาย บท 1077

หลงเถิงก็พูดอย่างโกรธเคือง “ใช่ พันธมิตรตระกูลเดอะคิง หาที่ตายชัดๆ!”

“หากพวกเขากล้าทำเช่นนี้ พวกเขากำลังนำหมาป่าเข้ามาในบ้าน กองกำลังระดับสูงในเมืองเหมียว จะหลอกใช้ได้ง่ายเช่นนั้นได้อย่างไร?”

“เมื่อพวกเขาสมรู้ร่วมคิดกับกองกำลังของเมืองเหมียว ไม่นานนักที่ทั้งตระกูลเดอะคิง จะกลายเป็นหุ่นเชิดของเมืองเหมียว”

ความโกรธในหัวใจของหยางเฉินค่อยๆจางลง เขามองไปที่หลงเถิงและกล่าวว่า “เจ้าบ้านหลงมาหาผมเพื่อบอกเรื่องเหล่านี้ให้ผมฟัง มันไม่ใช่แค่เพื่อช่วยผมใช่ไหม?”

แม้แต่คำที่เรียกหลงเถิงก็เปลี่ยนไป หลงเถิงก็แปลกใจเล็กน้อย และไม่ปิดบังอีกต่อไป จ้องไปที่หยางเฉินและกล่าวว่า "น้องน่าจะรู้ นอกจากตัวตนของผมจะเป็นผู้นำตระกูลหลงหนึ่งในแปดตระกูลในเยี่ยนตูแล้ว ผมยังมีอีกสถานะคือราชวงศ์หลงใช่ไหม?”

หลงเถิงรายงานตัวตนของเขาด้วยตัวเอง ใบหน้าของหยางเฉินไม่ได้แสดงความประหลาดใจแม้แต่น้อย เขายังสงบเช่นเคย แม้ว่าเขาจะไม่ตอบ การแสดงออกบนใบหน้าของเขาให้คำตอบหลงเถิงแล้ว

“ขอเพียงน้องเต็มใจ ราชวงศ์หลงก็ยินดีช่วย!”

หลงเถิงจ้องไปที่หยางเฉินและกล่าว พยายามอยากเห็นบางอย่างจากใบหน้าของหยางเฉิน

แต่ที่น่าผิดหวังคือ หลังจากที่เขาเสนอว่าราชวงศ์หลงยินดีช่วยเหลือ สีหน้าของหยางเฉินยังคงสงบ

“ราชวงศ์หลงน่าจะไม่ช่วยผมฟรีๆหรอก?”

หยางเฉินกล่าวจางๆ “ผู้นำหลงไม่จำเป็นต้องทดลอง หากท่านมีอะไรจะพูดก็พูดออกมาตรงๆเลย!”

ดวงตาของหลงเถิงกะพริบ และกล่าวอย่างเคร่งขรึม "ราชวงศ์หลงสนับสนุนคุณขึ้นครองตำแหน่งราชาแห่งเยี่ยนตู และหลังจากที่คุณสืบทอดตี้ชุนแล้ว ให้ราชวงศ์หลงปกครองตี้ชุนกับคุณด้วย"

“นี่ก็เพื่อความปลอดภัยของจิ่วโจวเช่นกัน เพราะว่า สามารถควบคุมตี้ชุนได้หรือไม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เป็นการยากสำหรับคุณที่จะปกครองตี้ชุนเพียงลำพัง”

“คุณหยางน่าจะรู้ดี ไม่มีราชวงศ์อื่นใดจะไม่เห็นด้วยที่จะร่วมกันปกครองตี้ชุนกับคุณ ราชวงศ์หลงสามารถทำได้ขั้นนี้ ถือว่าเป็นการแสดงความจริงใจอย่างยิ่ง”

หลังจากที่หลงเถิงพูดจบ เขาก็ยังคงมีรอยยิ้มที่มั่นใจอยู่บ้างบนใบหน้าของเขา

เห็นได้ชัดว่า เขาคิดว่าหยางเฉินจะยอมรับความจริงใจของราชวงศ์หลงอย่างแน่นอน

เมื่อหยางเฉินยอมรับสิ่งนี้ จะถือเป็นหนึ่งในความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของเขา เมื่อเขากลับมาที่ราชวงศ์หลง สถานะของเขาในราชวงศ์หลงก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน

เมื่อเขาคิดว่าหยางเฉินจะตกลงอย่างแน่นอน หยางเฉินกลับส่ายหัว “ขออภัย ผมไม่เห็นด้วย!”

"อะไรนะ?"

หลงเถิงยืนขึ้นทันที มองหยางเฉินอย่างไม่เชื่อและพูดว่า “คุณปฏิเสธเหรอ?”

"คุณรู้ไหมว่า ศัตรูประเภทไหนที่คุณจะต้องเผชิญเมื่อเมืองเหมียวรวมกองกำลังกับตระกูลเดอะคิง"

“ผมสามารถบอกคุณได้อย่างชัดเจนว่า พันธมิตรตระกูลเดอะคิงต้องการให้คุณตาย เมื่อการเป็นพันธมิตรกับเมืองเหมียวประสบความสำเร็จ คุณจะต้องเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งแดนเทพจากเมืองเหมียว”

“แม้ว่าคุณจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ จัดการกับผู้แข็งแกร่งแดนเทพหนึ่งคนยังพอได้ แต่ถ้าผู้แข็งแกร่งแดนเทพหลายคนมาในคราวเดียวกันจะทำอย่างไร?”

“เว้นแต่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพของราชวงศ์จะยื่นมือมาช่วย มิฉะนั้นคุณต้องตายทางเดียวเท่านั้น!”

“และราชวงศ์อื่นๆ อาจไม่เหมือนกับราชวงศ์หลงที่จะยอมปกครองตี้ชุนกับคุณร่วมกัน”

“ดังนั้น การร่วมมือกับราชวงศ์หลงเท่านั้นคือทางเลือกที่ดีที่สุดของคุณ!”

หยางเฉินไม่รีบร้อน เขารอให้หลงเถิงพูดจบ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ตราบใดที่ผมอยู่ที่นี่ ไม่มีใครอย่าได้คิดที่จะปกครองตี้ชุน!”

เมื่อตี้ชุนไม่สามารถควบคุมได้ จะมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อความมั่นคงของทั้งจิ่วโจว ถ้าเขาต้องการปกครองตี้ชุน ทำไมต้องรอจนถึงตอนนี้ล่ะ?

เมืองเหมียวที่ถูกสั่งห้าม มีบุคคลที่แข็งแกร่งได้แอบเข้ามาในโลก และตี้ชุนที่ลึกลับและทรงพลัง จะมีคนที่แข็งแกร่งเข้ามาหรือไม่?

ไม่มีใครรู้ว่า ตอนนี้ยังมีคำสั่งห้ามอยู่ และถึงแม้ว่าจะมีผู้แข็งแกร่งแอบเข้ามาในโลก อิมพีเรียล แต่ก็ไม่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ให้คนอื่นรู้ไปทั่ว