The king of War นิยาย บท 1169

เฝิงเสียวหว่านไม่ได้พูดอะไร ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวลและความเคร่งขรึม และหลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็พูดว่า “พี่หยาง ไม่ต้องกังวล ฉันจะหาวิธีรักษาคุณให้หายอย่างแน่นอน”

หยางเฉินยิ้มอย่างขมขื่น "เสียวหว่าน ผมไม่เป็นไร แม้ว่าสถานการณ์นี้จะทำให้เกิดความเสียหายต่อรากฐานบูโดของผม อย่างน้อยผมก็สามารถรักษาแดนบูโดของผมได้ ขอเพียงแดนบูโดของผมไม่อ่อนลงก็ไม่เป็นไรแล้ว"

หยางเฉินพูดง่าย แต่หวังจ้านรู้ดีว่า สำหรับผู้แข็งแกร่งบูโดทุกคน หากรากฐานของบูโดได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง มันจะเป็นผลกระทบครั้งใหญ่อย่างแน่นอน

แม้ว่าเฝิงเสียวหว่านจะไม่ใช่นักบู๊ แต่เธอก็เข้าใจความจริงข้อนี้ บนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เธอเต็มไปด้วยความจริงจัง

“ใช่แล้ว เฝิงเสียวหว่าน คุณรักษาให้หลงเทียนหยู่หรือยัง?”

หยางเฉินถามขึ้นทันที

ก่อนหน้านี้ หลงเทียนหยู่ได้คุกเข่าลงและขอโทษตัวเขา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หวังจ้านก็เคยขอร้องหยางเฉินให้เฝิงเสียวหว่านช่วยหลงเทียนหยู่

เมื่อได้ยินหยางเฉินถามถึงเรื่องหลงเทียนหยู่ สายตาของหวังจ้านก็ดูตื่นเต้นเล็กน้อย และเขามองไปที่เฝิงเสียวหว่านโดยไม่รู้ตัว

“ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่พวกเขาจากไป พวกเขาก็ไม่เคยปรากฏตัวอีกเลย และฉันยังไม่ได้ช่วย”

เฝิงเสียวหว่านกล่าว

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผู้อาวุโส战รบกวนท่านติดต่อหลงเทียนหยู่ให้เขามาที่นี่แล้วกัน!”

หยางเฉินมองไปที่หวังจ้านและกล่าว

“ขอบคุณมากคุณหยาง ขอบคุณเสียวหว่าน ผมจะติดต่อหลงเทียนหยู่เดี๋ยวนี้!”

หวังจ้านกล่าวขอบคุณอย่างรวดเร็ว และเริ่มติดต่อหลงเทียนหยู่

ในไม่ช้า หวังจ้านก็วางสายและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หลงเทียนหยู่ตื่นเต้นมากเมื่อรู้ว่าคุณหยางตอบตกลงให้ เสียวหว่านรักษาเขา ตอนนี้เขากำลังรีบมาที่นี่”

ในเวลาไม่ถึง 20 นาที รถยนต์คันหนึ่งหยุดที่ทางเข้าคลินิกอ้ายหมินและหลงเทียนหยู่ถูกผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นสองคนพามา

ตอนนี้ เขาสามารถนั่งในรถเข็นเท่านั้น และไม่สามารถยืนขึ้นได้เลย

“คุณหยาง ขอบคุณท่านมาก! หมอเทวดาเฝิง ขอบคุณมาก! หวางจ้านขอบคุณมาก!”

ทันทีที่เขาเข้าไปในคลินิกอ้ายหมิน หลงเทียนหยู่ก็กล่าวอย่างตื่นเต้นมาก

ในเวลานี้ หน้าของเขาซีดหมอง ไม่มีออร่าของความเป็นหลานชายคนโตของราชวงศ์หลงเลย

“แล้วหลงเฉียนและหลงคุนล่ะ?”

หวังจ้านเห็นว่าเป็นเพียงชายที่แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นสองคนที่ตามหลงเทียนหยู่มา คิ้วของหวังจ้านก็ยกขึ้นทันที และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

หลงเทียนหยู่ส่ายหัวด้วยรอยยิ้มขมขื่น และพูดเยาะเย้ยตนเอง "ผมในวันนี้ เป็นแค่ขยะในด้านบูโด กับราชวงศ์หลง ไม่มีค่าใดๆ ราชวงศ์หลงจะให้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสองคนมาปกป้องผมได้ไงล่ะ?”

หวังจ้านกำหมัดแน่น ใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยความโกรธ ราวกับว่าเขากำลังโมโหแทนหลงเทียนหยู่ แต่เขารู้ดีว่า ตัวเขาในตอนนี้ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับราชวงศ์หลงอีก

แม้ว่าบูโดของหลงเทียนหยู่จะถูกทำลาย แต่เขายังคงเป็นหลานชายคนโตของราชวงศ์หลง

“เข้ามากับฉันก่อน ฉันจะรักษาให้คุณ”

เฝิงเสียวหว่านกล่าว

“หมออัจฉริยะตัวน้อย ผมอยากจะถามว่า คุณว่าในสถานการณ์ปัจจุบันของผม มีโอกาสฟื้นคืนรากฐานของบูโดไหม?”

หลงเทียนหยู่ก็ถามอย่างมีความหวัง

เฝิงเสียวหว่านพยักหน้าและพูดอย่างไร้ความรู้สึก “ภายในสามวัน ฉันสัญญาว่าจะฟื้นฟูรากฐานบูโดของคุณ และภายในหนึ่งเดือน ฉันสัญญาว่าจะฟื้นฟูคุณคืนสู่แดนราชาสูงสุด”

"จริงเหรอ?"

เดิมที หลงเทียนหยู่แค่ต้องการที่จะฟื้นฟูรากฐานของบูโด แต่เขาไม่เคยคิดว่า แดนบูโดของเขาจะสามารถฟื้นคืนสู่แดนราชาสูงสุดได้

เดิมที เขาเป็นผู้แข็งแกร่งแดนราชาสูงสุด และถึงแม้เขาจะฝืนบุกทะลวงเข้าสู่แดนเทพในภายหลัง แต่ก็ไม่ใช่บูโดที่แท้จริงของเขา