The king of War นิยาย บท 117

ได้ยินฉินต้าหย่งยังเล่นพนันอยู่ หยางเฉินขมวดคิ้วเบาๆ

นักพนัน น่าสงสารมาก คนแบบนี้ สุดท้าย มีแค่จุดจบเดียว นั่นก็คือบ้านแตกสาแหรกขาด

“ดูๆแล้ว ต้องใช้วิธีเฉียบขาดแล้วละ จึงจะทำให้เขาเลิกพนันได้” ทันใดนั้นหยางเฉินก็พูดขึ้นมา

“คุณมีวิธีอะไรดีๆมั้ย?"

ฉินซีได้ยิน จึงรีบถาม

ฉินต้าหย่งในมโนภาพของเขา ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ต่อให้อยู่บ้านนานๆ ไม่มีอะไรทำ ก็ไม่มีทางไปที่แบบนั้น

ตอนนี้แม้แต่บ้านก็ไม่กลับมาแล้ว โจวยู่ชุ่ยก็ไม่สนใจ แช่อยู่แต่ในโลกซีรี่ย์ของตัวเองตลอดทั้งวัน

“เรื่องนี้ ต้องได้รับความร่วมมือจากคุณ แค่นี้ก็ได้แล้ว…...”

หลังจากที่หยางเฉินครุ่นคิดแล้วนั้น จึงได้พูดแผนการของเขาออกมา

“ทำแบบนี้ จะไม่เกิดปัญหาอะไรใช่มั้ย？”　ฉินซีหน้าตาเป็นกังวล

“วางใจได้ มีผมอยู่ ไม่มีทางเกิดอะไรขึ้นแน่” หยางเฉินหน้าตามั่นใจ

หลังจากที่ให้เอาเสี้ยวเสี้ยวให้ฉินยีดูแลแล้ว หยางเฉินและฉินซีได้เดินทางออกจากยอดเมฆา

ประมาณยี่สิบนาที ทั้งสองได้มาถึงเมืองคิง

เมืองคิงคือคลับที่ไฮโซที่สุด ของเจียงเฉิง ด้านในมีคาสิโนต่างๆ แต่สิ่งที่ดึงดูดผู้คนมากที่สุดก็ยังเป็นวงไพ่ที่อยู่ชั้นบนสุด

“พวกเราต้องไปชั้นบนสุด！”

หยางเฉินพาฉินซีไปที่หน้าฟร้อนท์ กล่าวอย่างตรงไปตรงมา

“สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย กรุณาโชว์บัตรสมาชิกด้วยค่ะ！”　หน้าฟร้อนท์กล่าวด้วยความเคารพ

หยางเฉินหยิบบัตรยูเนี่ยนขึ้นมาใบหนึ่ง แล้วกล่าว “ทำบัตรสมาชิกสองใบ โอเคมั้ย？”

หน้าฟร้อนท์เห็นบัตรสีดำที่อยู่ในมือของหยางเฉิน ก็ตะลึง ท่าทีดูดีขึ้นหลายเท่า ยิ้มออกมา “คุณผู้ชาย สมาชิกของที่นี่แยกเป็น…...”

“ทำระดับสูงที่สุด สองใบ!”

หน้าฟร้อนท์ต้องการจะแนะนำ แต่ถูกหยางเฉินขัดคอทันใด

เพราะวงไพ่ที่อยู่ชั้นบนสุด เกี่ยวพันต่อความเป็นส่วนตัวของคนใหญ่คนโต ขอให้เป็นคนที่จะเข้าวงไพ่ชั้นบนสุด ล้วนต้องตรวจสอบทรัพย์สินก่อนทั้งหมด

สมัครเป็นสมาชิก ก็วิธีการตรวจทรัพย์สินที่ดีที่สุด

ไม่นาน บัตรสมาชิกระดับสูงสุดสองใบได้ทำเสร็จ ใช้เงินของหยางเฉินไปทั้งสิ้นสองล้าน

ความเป็นส่วนตัวของเมืองคิงคุ้มกันดีมากจริงๆ ชั้นสูงสุดต้องจัดคนรับผิดชอบโดยเฉพาะ แล้วยังต้องสแกนนิ้วอีกด้วย

“คุณมีเงินก็ทำแบบนี้ไม่ได้นะ！ใบสมาชิกสองใบก็สองล้าน แย่งเงิน？”

หลังจากที่พนักงานต้อนรับพาพวกเขาไปส่งที่ชั้นสูงสุดแล้วนั้น ฉินซีก็มองบนแล้วกล่าว

หยางเฉินหัวเราะ “นี่ไม่ใช่เพราะจะได้กลับบ้านเร็วๆหรอกเหรอ？”

พวกเขาเพิ่งจะออกจากลิฟต์ ก็ได้เห็นโต๊ะที่มีหน้ากากมากมายวางอยู่เต็มไปหมด ดูออกชัดเจนว่าเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกเปิดโปงตัวตนของบุคคลสำคัญ

หยางเฉินหยิบหน้ากากมาอันหนึ่งแล้วสวมที่หน้า จากนั้นก็พูดกับฉินซี “คุณไปหาพ่อก่อน อีกเดี๋ยวผมจะตามไป”

“โอเค!”

เฉินซีรู้แผนการ มีหยางเฉินอยู่ เธอก็ไม่เป็นกังวลใดๆ หันหลังแล้วไปที่วงไพ่

ในห้องโถงที่กว้างใหญ่ ผู้คนล้นหลาม หนึ่งในนั้นมีคนจำนวนไม่น้อย ได้สวมใส่หน้ากาก

ต้องยอมรับ ว่าเมืองคิงดำเนินการได้ไม่เลว เพียงแค่การเก็บความลับของลูกค้า ก็ดึงดูดลูกค้าระดับสูงมาได้ไม่น้อยเลยทีเดียว แล้วก็ระบบสมาชิก เพียงแค่ค่าสมาชิก ก็เป็นรายรับที่มหาศาลแล้ว

แต่รายรับส่วนใหญ่ของเมืองคิง ก็คือห้องโถงวงไพ่ของชั้นบนสุด

“เสี่ยวซี มาแล้วเหรอ!”

ฉินซีเพิ่งเข้าห้องโถง ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นหู

เธอหันหลัง ก็เห็นผู้หญิงที่สวมกระโปรงยาวสีครีมเดินเข้ามา เป็นเพื่อนสมัยมัธยมของเธอ ซูซาน

ซูซานแต่งตัวธรรมดา ใส่เดรสปาดไหล่สีครีม สวมรองเท้าส้นสูงสีน้ำตาลอ่อน และแต่งหน้าบางๆ

“ซานซาน　พ่อฉันอยู่ไหน?"