The king of War นิยาย บท 1218

ทันใดนั้นทุกคนก็ตกตะลึง

ในเวลานี้ร่างกายของหวาอิงเจี๋ยเต็มไปด้วยลมปราณแห่งวิถีบู๊ระดับแดนเทพชั้นยอด ดวงตาของเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนสัตว์ร้าย

“ไปกันเถอะ!”

เมื่อเห็นว่าทุกคนยังคงยืนอยู่ตรงนั้น หยางเฉินจึงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว

“พี่เฉิน ระวัง!”

หม่าชาวกำชับแล้วขยับเท้าก้าวถอยหลังโดยไม่ลังเลใดๆ

“ไปกันเถอะ!”

ซ่างกวนโหรวและต้วนหวูหยาก็พายอดฝีมือของตระกูลออกไปโดยไม่ลังเล

เมื่อเห็นเช่นนี้ยอดฝีมือของราชวงศ์เย่และราชวงศ์หลงก็ไม่กล้าที่จะอยู่นาน พากันทยอยออกไป

รอบๆ เหลือเพียงหยางเฉินและหวาอิงเจี๋ย รวมถึงจินกางและหัวหน้าสาขาหง

“หัวหน้า!”

ทั้งจินกางและหัวหน้าสาขาหงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รู้เพียงว่าในเวลานี้หวาอิงเจี๋ยน่ากลัวมาก

“ออกไปเดี๋ยวนี้! ไม่งั้นจะฆ่าให้หมด!”

หยางเฉินมองดูทั้งสองคนและตะโกนอย่างโกรธจัด

เหตุผลที่เขาขอให้ทุกคนถอยห่างออกไปหนึ่งพันเมตร ไม่ใช่เพราะเขาห่วงใยความเป็นความตายของยอดฝีมือของราชวงศ์เหล่านั้น แต่เป็นเพราะพวกเขานั้นอ่อนแอเกินไปเมื่ออยู่ต่อหน้าหวาอิงเจี๋ย

คนที่กินยาสมบูรณ์แบบจะเดินเตร่ไปรอบๆ อย่างไร้สติ จิตใจและอารมณ์จะรุนแรงอย่างหาที่เปรียบมิได้ หากฆ่าใครสักคน ก็จะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น และบางทีอาจจะสูญเสียการควบคุมอย่างสมบูรณ์ไปในทันที

ในฐานะผู้ใช้ยาสมบูรณ์แบบ หยางเฉินรู้ดีว่าจะเกิดความเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้นกับร่างกายของผู้ใช้

ในเวลานี้ ลมปราณแห่งวิถีบู๊ของหวาอิงเจี๋ยได้ทะลวงสู่แดนเทพชั้นยอดไปแล้ว เห็นได้ชัดว่ามาถึงแดนเหนือมนุษย์ในตำนานแล้ว

เมื่อจินกางและหัวหน้าสาขาหงได้ยินเสียงคำรามของหยางเฉิน ก็ไม่ได้ออกไปไหน แต่มองไปที่หยางเฉินอย่างเย็นชาและพูดว่า “คุณคิดว่าคุณเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาสั่งพวกเรา?”

“กลัวว่าหากพวกเราอยู่ที่นี่ จะร่วมมือกับหัวหน้าฆ่าคุณงั้นเหรอ?”

เมื่อได้ทั้งสองพูดเช่นนี้ สายตาของหยางเฉินของฉายแววอาฆาต “ถ้าอย่างนั้น ผมจะฆ่าพวกคุณก่อน!”

“ผัวะ!”

ก่อนที่เขาจะทำอะไรได้ ก็เห็นมือข้างหนึ่งของหวาอิงเจี๋ยคว้าหมับที่ลำคอของหัวหน้าสาขาหงในทันใด

วินาทีถัดมา ร่างของหัวหน้าสาขาหงก็ถูกยกขึ้นไปในอากาศ

“หัวหน้า!”

สีหน้าของจินกางเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหวาอิงเจี๋ยถึงโจมตีหัวหน้าสาขาหง

หัวหน้าสาขาหงก็คาดไม่ถึงเช่นกัน เขามีสีหน้าหวาดกลัวเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ส่งมาจากหวาอิงเจี๋ย

จากดวงตาสีแดงก่ำของหวาอิงเจี๋ย เขามองเห็นแต่การฆ่าเท่านั้น

จนกระทั่งถึงเวลานี้เองที่เขาตระหนักว่า หวาอิงเจี๋ยกำลังจะฆ่าเขา!

“กร๊อบ!”

เสียงกระดูกหักดังชัดเจน คอของหัวหน้าสาขาหงถูกหวาอิงเจี๋ยหักเองกับมือ

“โครม!”

เสียงดังลั่นอีกครั้ง หัวหน้าสาขาหงกระเด็นออกไปไกลกว่าสิบเมตร แล้วร่วงลงบนซากปรักหักพังของโรงเรียนศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูอย่างแรง

“ไม่ได้การ! เขาสูญเสียการควบคุมแล้ว!”

สีหน้าของหยางเฉินซีดเผือด

ก่อนหน้านี้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและใช้พลังงานไปมากจากการประมือกับยอดฝีมือระดับแดนเหนือมนุษย์ในเมืองเหมียวมาก่อน ต่อมาก็ต่อสู้กับหวาอิงเจี๋ย ซึ่งทำให้เขาหมดแรงอีกครั้ง

ตอนนี้ แม้ว่าเขาจะฟื้นฟูกำลังได้บ้างแล้ว แต่ก็ไม่มีความหวังที่จะควบคุมหวาอิงเจี๋ยที่ตกอยู่ในสภาวะคลุ้มคลั่งเลย

จินกางเหม่อมองสหายของตัวเองอย่างว่างเปล่า หลังจากที่ถูกหวาอิงเจี๋ยหักคอ ก็ถูกเตะกระเด็นออกไปอีก ตายอย่างสมบูรณ์

“เจ้าโง่ มัวยืนทำอะไรอยู่? รีบหนีเร็ว!”