The king of War นิยาย บท 1221

ระหว่างที่จ้องมองสองคนที่กำลังเดินเข้ามา ในใจของหม่าชาวก็รู้สึกแตกตื่นอย่างถึงที่สุด ถ้าฉินซีกับเสี้ยวเสี้ยวได้รู้สภาพของหยางเฉินในตอนนี้ คิดว่าสองคนนี้คงต้องเป็นบ้านแน่ๆ?

“สวัสดีเสี้ยวเสี้ยว!”

หม่าชาวสงบสติได้อย่างรวดเร็ว เขาหันไปตอบกลับเสี้ยวเสี้ยวก่อน จากนั้นค่อยหันไปพูดกับฉินซีว่า “พี่สะใภ้! พี่มาได้จังหวะพอดี ผมกะว่ากำลังจะไปหาพี่เลย!”

“หาฉัน?“

ฉินซีทำหน้าสงสัย จากนั้นก็ได้ยินหม่าชาวพูดว่า “เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ เมื่อกี้พี่เฉินเพิ่งได้รับภารกิจลับจากกองยุทธการ ตอนนี้พี่เฉินได้ออกเดินทางไปแล้วครับ”

“ว่าไงนะ? หยางเฉินไปแล้ว?”

ฉินซีรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก เธอรู้ดีว่าห้าปีที่หยางเฉินจากเธอไปก็ไปอยู่ที่กองยุทธการตลอด

“หยางเฉินได้ปลดประจำการไปแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมถึงยังต้องรับภารกิจอีกล่ะ?”

“เขาได้รับภารกิจอะไร? มันอันตรายรึเปล่า? อีกนานแค่ไหนกว่าจะกลับ?”

ฉินซียิ่งคำถามออกไปอย่างต่อเนื่อง ทำท่าลนลาน เห็นแล้วชวนให้เอ็นดูมาก

หม่าชาวรีบตอบไปว่า “พี่สะใภ้ พี่ใจเย็นก่อน ภารกิจของพี่เฉินไม่ได้อันตรายขนาดนั้น อย่างมากหนึ่งเดือน ก็น่าจะได้กลับมาแล้ว”

“เพราะเป็นภารกิจลับ ผมจึงอธิบายให้พี่ฟังไม่ได้ พี่ช่วยเข้าใจด้วยนะครับ!”

ทันใดนั้นเอง ซ่านกวนหรัวก็ได้เดินเข้ามา จับมือของฉินซีด้วยความรักใคร่ แล้วพูดไปว่า “เธอสินะคนรักของพี่เฉิน?”

“เธอไม่ต้องเป็นห่วง ภารกิจของพี่ไม่อันตรายแน่นอน ฉันรับประกันกับเธอได้เลย!”

ระหว่างจ้องมองหญิงสาวที่ดูสวยงามสง่าอยู่นั้น ฉินซีก็ได้ถามไปว่า “คุณหมายความว่า?”

“ในช่วงที่พี่เฉินไม่อยู่ ฉันจะรับผิดชอบเรื่องความปลอดภัยครอบครัวของพี่เฉินเอง ถ้าเธอยินดี ตั้งแต่วันนี้ ให้ฉันคอยอยู่ข้างๆเธอ จะได้มั้ย?”

สายตาของซ่านกวนหรัวเป็นประกาย

หลังจากวันนี้ที่ได้เจอหยางเฉินตัวเป็นๆแล้ว เธอก็ได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่า ต้องหาทางผูกมิตรกับหยางเฉินให้ได้

ตอนนี้ หยางเฉินกำลังเจ็บหนัก ไม่รู้ว่าจะอยู่หรือจะไป แต่เธอกลับมีความมั่นใจในตัวหยางเฉินมากว่าเขาต้องไม่เป็นไร

วันนี้เกิดเรื่องขึ้นมามากมายขนาดนี้ ใครก็รับประกันไม่ได้ว่าครอบครัวของหยางเฉินจะไม่เป็ไร แล้วตอนี้เธอก็นำพาผ฿้แข็งแกร่งแดนเทพสองคนของราชวงศ์ซ่านกวนมาคอยปกป้อง หยางเฉินจะต้องซาบซึ้งในบุญคุณครั้งนี้แน่

“ต้องได้อยู่แล้วค่ะ!”

ฉินซีตอบไปตามสัญชาตญาณ ซ่านกวนหรัวก็เป็นสหายร่วมรบของหยางเฉิน จึงรีบตอบรับไป

เธอเองก็ไม่อยากให้หยางเฉินเป็นห่วง ถ้ามีคนคอยปกป้องอยู่ข้างๆ มันก็ทำให้หยางเฉินไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องที่อยู่ข้างหลัง

หม่าชาวขมวดค้วไปทีหนึ่ง แต่พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้า ซ่านกวนหรัวได้มอบยารักษษวิเศษของราชวงศ์ซ่านกวนที่มีเพียงเม็ดเดียวให้กับหยางเฉิน ต้องไม่หวังรายกับหยางเฉินอยู่แล้ว เขาถึงได้รู้สึกสบายใจขึ้นมา

ต้วนหวูหยาสายตาเป็นประกาย ซ่านกวนหรัวคนนี้ หัวใสซะจริง

การที่ช่วยปกป้องครอบครัวของหยางเฉินในเวลาแบบนี้ มันต้องทำให้หยางเฉินซาบซึ้งในบุญคุณอย่างแน่นอน

“ช่วงที่คุณหยางไม่อยู่ ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดของราชวงศ์ต้วนก็จะอยู่เยี่ยนตูเหมือนกัน ร่วมมือกับผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ซ่านกวน คอยปกป้องครอบครัวของคุณหยางไปด้วยกัน”

ต้วนหวูหยาก็พูดออกมาเหมือนกัน

ฉินซีไม่รู้ว่าราชวงศ์ต้วนเป็นตระกูลแบบไหน แต่ดูจากการแต่งตัวของต้วนหวูหยาแล้ว ต้วนหวูหยาต้องมีที่มาที่ไปที่ไม่ธรรมดาเหมือนกัน

“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขอบคุณคุณลุงคนนี้มากค่ะ!”

ฉินซีพูดด้วยสีหน้าที่ตื้นตัน