The king of War นิยาย บท 1226

สามกษัตริย์แห่งพันธมิตรตระกูลเดอะคิง หลังจากที่มาถึงเยี่ยนตู นอกจากเรื่องที่หลิวเหล่าก้วยเกือบถูกหยางเฉินฆ่าแล้ว ก็ไม่รู้อะไรอีกเลย

นั่นมันทำให้พวกเขารู้สึกหวาดหวั่นมาก

“ใครก็ได้ช่วยบอกที่ว่าวันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

กษัตริย์ไป๋โมโหอย่างถึงที่สุด กัดฟันแล้วพูดไปว่า “ทำไมศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูถึงไม่มีข้อสรุป?”

พวกเขามาถึงเยี่นตูถึงสามวันแล้ว สามวันมานี้ พวกเขาไม่ได้อะไรเลย

กษัตริย์เซวกับกษัตริย์หม่าสีหน้าไม่ดีเอาซะเลย ทั้งสองสบตากัน สีหน้าดูหดหู่มาก

“ตอนนี้หยางเฉินถูกราชวงศ์ต้วนพาตัวไปแล้ว หลิวเหล่าก้วยก็ติดต่อไม่ได้ ศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูในวันนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง พวกเราก็ไม่รู้อะไรเลย เมื่อเป็นแบบนั้น เราก็กลับกันดีกว่า!”

กษัตริย์เซวพูดเป็นคนสุดท้าย

เขารู้ดีว่าต่อให้อยู่เยี่ยนตูต่อไป ก็ไม่มีความหมายอะไร

หลายวันมานี้ พวกเขาอยู่ที่เยี่ยนตูกลับได้พบกับผู้แข็งแกร่งแดนราชามากมาย มันจึงทำให้พวกเขาสงสัยว่า พวกเขาที่เป็นถึงกษัตริย์แห่งตระกูลเดอะคิง หลายปีที่ฝึกฝนวิชามา มันไม่เท่ากับสูญเปล่าไปแล้วเหรอ?

เยี่ยนตูในตอนนี้ หันมองไปทางไหนก็มีแต่ผู้แข็งแกร่งแดนราชา แม้แต่แดนราชาชั้นยอดกับกึ่งแดนเทพก็มีไม่น้อย

มันก็ทำให้พวกเขารู้สึกไม่พอใจมาก แต่มันก็ทำอะไรไม่ได้

“บางที ตำนานของตระกูลเดอะคิง คงจะกลายเป็นตำนานตลอดไปแล้วล่ะ!”

ผ่านไปพักหนึ่ง กษัตริย์ไป๋ก็ถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ไปกันเถอะ!”

พูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินจากไป

กษัตริย์เซวกับกษัตริย์หม่ารีบเดินตามกษัตริย์ไป๋ไป

การปรากฏตัวของสามอ๋องแห่งพันธมิตรตระกูลเดอะคิง แทบไม่ได้ส่งผลอะไรกับการที่มาเยือนเยี่ยนตูเลยแม้แต่น้อยก็ต้องจากไปแล้ว

หลังจากศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูเมื่อสามวันก่อน ผู้แข็งแกร่งหลายคนที่เข้าร่วมต่างก็อยู่ที่เยี่ยนตูต่อ

ทำให้คนใหญ่คนโตมากมายรู้ว่าเยี่ยนตูกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง

ในห้องทำงานห้องหนึ่งของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป

ฉินซีกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ในมือถือเอกสารฉบับหนึ่งไว้ แต่สายตากลับกำลังเหม่อลอย เนื้อหาในเอกสาร เธอก็ไม่รู้อะไรเลย

“หยางเฉิน เมื่อไหร่คุณถึงจะกลับมา?” เธอพึมพำกับตัวเอง แววตาดูเป็นกังวล

เธอเป็นคนที่ใสซื่อ แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะโง่ เรื่องบางเรื่อง ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึก แค่เธอไม่อยากพูดก็เท่านั้น

หยางเฉินหายไปสามวัน ซ่านกวนหรัวมาคอยปกป้องเธออยู่ข้างๆ แค่นี้ก็ไม่ค่อยปกติแล้ว

เธอยังรู้อีกว่า ไม่เพียงแค่เธอ แม้แต่ฉินยี เสี้ยวเสี้ยว รวมถึงฉินต้าหย่งก็มีคนคอยปกป้องอย่างลับๆ ด้วย

“เป็นห่วงหยางเฉินอีกแล้วใช่มั้ย?”

ซ่านกวนหรัวเดินมาอยู่ข้างเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มฉินซีถึงตั้งสติได้ แล้วมองไปยังซ่านกวนหรัวที่ทำหน้ายิ้มแย้ม จึงได้ถามไปว่า “พี่โหรว พี่บอกฉันได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้นกับหยางเฉินใช่มั้ยคะ?”

ซ่านกวนหรัวชะงักไปแปบหนึ่ง จึงรีบปฏิเสธไปว่า “จะเป็นไปได้ยังไง?”

“คุณหยางนั้นเป็นถึงสุดยอดผู้แข็งแกร่ง เธอคงไม่รู้ว่าเขานั้นแข็งแกร่งแค่ไหน?”

“ฉันจะพูดแบบนี้กับคุณแล้วกัน ทั่วทั้งจิ่วโจว มีไม่กี่คนหรอกที่สามารถสู้คุณหยางได้”

“เธอคิดว่า เขาที่แข็งแกร่งขนาดนี้ จะเป็นอะไรไปได้ยังไง?”

ฉินซีส่ายหน้า “พี่โหรว ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาแข็งแกร่งแค่ไหน รู้แค่ว่าเขาเป็นสามีของฉัน จู่ๆ ตอนนี้สามีของฉันก็หายตัวไป แถมยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ฉันจึงเป็นห่วงมากจริงๆ”

“ถึงเขาจะมีภารกิจที่สำคัญมาก และต้องไปทันที แล้วเขาจะไม่มีเวลาแม้แต่จะโทรบอกฉันเลยเหรอ?”

พูดไปพูดมา น้ำตาของฉินซีก็ได้ไหลออกมา พูดด้วยน้ำเสียงที่สะอื้นว่า “เขาเคยจากฉันไปห้าปีแล้ว ฉันไม่อยากเสียเขาไปอีก! ฉันจะเสียเขาไปอีกไม่ได้จริงๆ!”

ซ่านกวนหรัวรู้สึกหนักใจมาก เธอสามารถรับรู้ได้ว่า ผู้หญิงที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งคนนี้ ในใจนั้นอ่อนแอแค่ไหน