The king of War นิยาย บท 1283

“ผมแค่รับปากว่าจะตามคุณมาที่ตระกูลลู่ แต่ไม่ได้รับปากว่าจะโจมตีตระกูลลู่”

ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนกล่าวด้วยความรู้สึกผิด

เมื่อมีคนเริ่ม คนต่อมาก็พูดทันทีว่า “ใช่แล้ว พวกเราไม่ได้รับปากที่จะโจมตีตระกูลลู่”

พูดจบ คนที่สองก็มองไปที่ลู่ชวนและพูดว่า “ประธานลู่ ที่พวกเรามาที่ตระกูลลู่ในวันนี้ ก็เพื่อยืนยันว่าคนที่ฆ่าผู้แข็งแกร่งของตระกูลเราเป็นผู้แข็งแกร่งของตระกูลลู่หรือเปล่า”

“ในเมื่อคุณก็พูดมาแล้ว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับตระกูลลู่ของพวกคุณ งั้นผมขอตัวก่อนล่ะ!”

พูดจบ เขาก็รีบออกไปพร้อมกับผู้แข็งแกร่งประจำตระกูล

“ใช่แล้ว ในเมื่อการตายของผู้แข็งแกร่งของเรา ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลลู่ ถ้าอย่างนั้นก็ขออภัย ลาก่อนประธานลู่”

“ผมก็จะไปเหมือนกัน!”

…

ภายในเวลาเพียงไม่กี่สิบวินาที สมาชิกของแต่ละกองกำลังก็หลั่งไหลมาถึงตระกูลลู่ นอกจากตระกูลหลิว ทั้งหมดต่างออกไปอย่างสิ้นหวัง

เพียงชั่วครู่ สีหน้าของหลิวฮวนได้ซีดลงชั่วขณะ ส่วนสองผู้แข็งแกร่งที่เก่งที่สุดของตระกูลหลิว ในเวลานี้ได้นอนอยู่บนพื้น

ลมพัดผ่านมา หลิวฮวนรู้สึกเย็นวาบถึงกระดูกไปทั้งตัว เดินโซเซถอยหลังกลับไปหลายก้าว

“หลิวฮวน สองคนนี้น่าจะเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลของพวกคุณใช่ไหม?”

ลู่ชวนจ้องไปที่หลิวฮวนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า “คุณว่า ถ้าสองคนนี้ตายในตระกูลลู่ จากนี้ไปตระกูลหลิวจะยังมีคุณสมบัติทัดเทียมกับตระกูลลู่ของเราอยู่หรือไม่?”

ครั้งนี้ขาของหลิวฮวนอ่อนแรง คุกเข่าลงกับพื้นทันที

“ประธานลู่ ผมผิดไปแล้ว ผมรู้สึกผิดแล้ว!”

หลิวฮวนพูดด้วยความตื่นตระหนก “ได้โปรดปล่อยตระกูลหลิวสักครั้ง พวกเขาจะตายไม่ได้ จะตายไม่ได้จริงๆ!”

เพื่อฝึกฝนผู้แข็งแกร่งระดับแดนราชาขั้นกลางและแดนราชาขั้นต้น ตระกูลหลิวได้ใช้ทรัพยากรทางการเงินไปเกือบครึ่งหนึ่ง ในหนิงโจว หากปราศจากผู้แข็งแกร่งระดับแดนราชา ตระกูลไหนจะกล้าถูกเรียกว่าเป็นตระกูลที่มั่งคั่งได้อีก?

ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นนั้นไม่เป็นไร แต่ตอนนี้ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางอีกคนหนึ่ง ซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ขอเพียงลู่ชวนยินดี สองคนนี้จะมีแต่ตายกับตายเท่านั้น

แม้แต่เขาที่เป็นทายาทของตระกูลหลิว ก็ยังถูกฆ่าตาย

อาจกล่าวได้ว่าตระกูลหลิวในตอนนี้นั้นเหนือกว่าตระกูลลู่มาก

“ในเมื่อไม่อยากตาย ก็บอกผมมาสิว่า ใครที่สั่งให้คุณนำตระกูลเหล่านี้มาสร้างปัญหาในตระกูลลู่ของเรา?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของลู่ชวนหายไป ถามอย่างเกรี้ยวกราด

เป็นไปตามคาด สีหน้าของหลิวฮวนเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อได้ยินคำพูดของลู่ชวน

“ประธานลู่ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?”

หลิวฮวนแสร้งทำเป็นไม่รู้ รีบพูดขึ้นว่า “ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นคนหนึ่งของตระกูลหลิวถูกผู้แข็งแกร่งของตระกูลลู่สังหาร ดังนั้นพวกเราจึงมาที่ตระกูลลู่”

“คุณกำลังโกหก!”

ลู่ชวนตะโกนว่า “เรื่องที่มีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นของตระกูลอื่นถูกฆ่าอันนั้นผมเชื่อ แต่ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นของตระกูลหลิวถูกฆ่า ผมไม่เชื่อ!”

“ประธานลู่ สิ่งที่ผมพูดเป็นความจริง!” หลิวฮวนกำลังจะร้องไห้แล้ว

“ดี ถ้าอย่างนั้น ผมจะถามคุณว่า ระหว่างตระกูลลู่กับตระกูลหลิว คุณคิดว่าใครแข็งแกร่งใครอ่อนแอกว่ากัน?”

ลู่ชวนหรี่ตาลงและพูดจาข่มขู่ “บอกมาตามความจริง ถ้าคุณกล้าโกหก ผมจะฆ่าคุณเดี๋ยวนี้!”

หลิวฮวนตัวสั่นไปทั้งตัว รีบบอกว่า “ตระกูลลู่และตระกูลหลิวมีความสามารถทัดเทียมกัน ถูกเรียกว่าเป็นสองตระกูลใหญ่ที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งหนิงโจว”

“ก่อนหน้านี้คุณบอกว่า ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นของตระกูลหลิวถูกฆ่าตายในตระกูลหลิวของคุณงั้นหรือ?”

ลู่ชวนยังคงถามต่อ

หลิวฮวนพยักหน้าอีกครั้ง “เป็นความจริง!”

“อย่างที่คุณพูด ตระกูลหลิวและตระกูลลู่มีความสามารถทัดเทียมกัน ถ้าอย่างนั้นหลังจากที่ตระกูลหลิวได้สังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นแล้ว ยังสามารถออกจากตระกูลหลิวได้อย่างปลอดภัยได้อีกหรือ?

“คุณบอกผมที เป็นเพราะการรักษาความปลอดภัยของตระกูลหลิวหละหลวมเกินไป? หรือเป็นเพราะผู้แข็งแกร่งลึกลับคนนั้นที่ฆ่าผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลิวนั้นมีความสามารถมากเกินไป?”

ลู่ชวนถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลิวฮวนกลัวลนลาน รีบพูดว่า “เป็นเพราะผู้แข็งแกร่งคนนั้นมีความสามารถมากเกินไป”

“คนที่สามารถเข้าออกตระกูลหลิวได้อย่างอิสระ แล้วยังสามารถสังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นแห่งตระกูลหลิวได้อีก นอกจากนี้ยังสามารถเอาตัวรอดในขณะที่ตระกูลหลิวมีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางอยู่ ผู้แข็งแกร่งประเภทนี้ อย่างน้อยน่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสินะ?”

ลู่ชวนซักไซ้ว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยบอกผมทีว่า ถ้าตระกูลลู่ของเรามีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายอยู่ในครอบครอง เราจะยังเก็บตระกูลหลิวของพวกคุณไว้หรือไม่?”

“หลิวฮวน ฉันจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย ใครกันแน่ที่สั่งการอยู่เบื้องหลังให้คุณทำแบบนี้?”

ลู่ชวนขึ้นเสียงและถามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด