The king of War นิยาย บท 1318

ในฉับพลันนั้น ชายฉกรรจ์ชุดแต่งกายแบบเดียวกันจำนวนร้อยนาย พุ่งเข้าไล่ฆ่าผู้แข็งแกร่งตระกูลเจี่ยง

ผู้แข็งแกร่งทีมผู้พิทักษ์เงาลับ

ตั้งแต่หยางเฉินได้จัดตั้งทีมผู้พิทักษ์เงาลับขึ้นมาแล้ว ก็ได้มอบให้หม่าชาวรับผิดชอบ เวลานี้หม่าชาวไม่อยู่ ก็เป็นความรับผิดชอบของเฉียนเปียว

ในยอดฝีมือหนึ่งร้อยคนนี้ ยังมีพวกในพันธมิตรตระกูลเดอะคิงจัดส่งมาก่อนหน้านี้ แต่ถูกหยางเฉินวางแผนเก็บเอาผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายมาไว้ใช้

ตระกูลเจี่ยงถึงแม้จะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในเมืองราชวงศ์หลง แต่ผู้ที่มีพลังฝีมือสูงที่สุดก็มีเพียงตัวผู้นำตระกูลเจี่ยงอานจวินเองที่ได้ฝ่าทะลุเข้าถึงแดนราชาขั้นปลาย

นอกนั้นแล้ว ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนราชาเลยสักคน

จากการลงมือกวาดสังหาร สั้น ๆ เพียงห้านาที ผู้แข็งแกร่งในตระกูลเจี่ยง นอนนจมกองเลือดกันทั้งหมด

“พี่เฉิน！”

เฉียนเปียวเดินเข้ามาข้างหน้าหยางเฉิน ค้อมตัวลงเล็กน้อย พูดอย่างนอบน้อม

หยางเฉินผงกหัว กวาดสายตามองไปยังยอดฝีมือที่อยู่ข้างหลังเฉียนเปียวทั้งร้อยคนนั้น สายตาเต็มไปด้วยความพอใจ

ที่เขาจำได้ ตอนที่เริ่มสร้างทีมผู้พิทักษ์เงาลับ นอกจากหม่าชาวและเฉียนเปียวที่ฝีมือใช้ได้แล้ว นอกนั้นยังใช้ไม่ได้เอาเลย

ช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงหนึ่งปี ทีมผู้พิทักษ์เงาลับเติบโตขึ้นมาก รองจากตระกูลราชวงศ์ พูดได้ว่าไร้เทียมทาน！

“พี่เฉิน ยังมีคำสั่งอะไรอีกไหมครับ？”

ฉินเปียวจู่ ๆ ก็ถามขึ้น

ส่วนลึกในนัยน์ตาหยางเฉิน ทอแสงเป็นประกาย หยีตาพูดไปว่า “ถึงเวลาแล้ว อิทธิพลคนนอกที่เข้ามาในเยี่ยนตู จะต้องถูกไล่ออกไปให้หมด！”

นัยน์ตาของเฉียนเปียวหดวูบ “พี่เฉิน สี่ตระกูลราชวงศ์ได้นำกองกำลังผู้แข็งแกร่งเข้ามาที่เยี่ยนตูกันแล้ว ในนั้นยังมีผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพประจำการอยู่ด้วย เกรงว่าจะยากมาก”

“ข้าให้พวกมันไสหัวออกไปจากเยี่ยนตู พวกมันกล้าหรือที่จะไม่ไสหัวออกไป？”

หยางเฉินเชิดหน้าอย่างทระนง สั่งการออกไปว่า “ให้ข่าวออกไปเป็นประกาศในนามของข้า ภายในสามชั่วโมง อิทธิพลคนนอกที่มาอยู่ในเยี่ยนตูทั้งหมด จะต้องไสหัวออกไป มิฉะนั้น ตายไม่มีการยกเว้น！”

“ครับ พี่เฉิน！”

เฉิยนเปียวถึงแม้จะตื่นผวาในใจ แต่เขารู้ดี ลองถ้าหยางเฉินตัดสินใจจะทำ เขาต้องมีเหตุผลของเขาอยู่แน่นอน จึงรีบจัดการตามคำสั่ง

ผู้แข็งแกร่งทีมผู้พิทักษ์เงาลับ แต่ละคนมีสีหน้าตื่นเต้น พวกเขาให้รู้สึกเลือดในร่างกายเดือดพล่าน

อย่างรวดเร็วที่สุด ข่าวการกลับมาเยี่ยนตูของหยางเฉิน รู้ไปหมดทั่วทั้งเยี่ยนตู

ในบริเวณคฤหาสน์หรูแห่งหนึ่งของเยี่ยนตู ผู้มีบรรดาศักดิ์สูงส่งในตระกูลเย่ท่านหนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธเคือง “ไอ้บัดซบตัวนี้ มันจะโอหังมากเกินไปแล้วมั้ง？มีการกล้ามาสั่งให้พวกเราต้องไสหัวออกไปจากเยี่ยนตูภายในสามชั่วโมง มันวางตัวเองเป็นราชาแห่งเยี่ยนตูนี้ไปแล้วจริง ๆ เลยนะ？”

ไม่เพียงแต่ในพื้นที่ที่ตระกูลราชวงศ์เย่ครอบครอง ยังมีพื้นที่ที่ตระกูลมหาเศรษฐีอื่นเข้ามายึดครองในเยี่ยนตู พวกผู้รับผิดชอบอยู่เหล่านั้น ต่างแสดงออกที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น

“ภายในสามชั่วโมง ให้พวกเราต้องไสหัวไปจากเยี่ยนตู มันจะให้พวกเราสูญสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่พวกเราทุ่มเทลงมาไว้ในเยี่ยนตูนี้เลยนะ！”

“ไม่ได้ พวกเราจะนั่งอยู่เฉยไม่ได้แล้ว จะต้องรวมตัวกันเตรียมพร้อมรับมือ”

“ใช่ พวกเราต้องรวมตัวกัน มีแต่ร่วมมือกัน จึงจะสามารถต้านทานหยางเฉินได้”

...............

ในขณะนั้น บรรดาผู้มีอิทธิพลตระกูลมหาเศรษฐีทั้งหลาย ตอบรับกันเป็นเสียงเดียวกัน

ห้องอาหารกั๋วจี้ในเยี่ยนตู ในห้องพิเศษชั้นบนสุด ผู้มีอิทธิพลสิบกว่าคนที่มาจากทุกสารทิศในจิ่วโจว รวมตัวพร้อมหน้าอยู่ด้วยกัน

พวกเขาต่างได้เข้ามาในเยี่ยนตูนานพอสมควร ถึงแม้ต่างคนต่างรู้จักว่าใครเป็นใคร แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบปะกันจริง

“สวัสดีครับท่านหัวหน้ารองเย่ ผมจางเย่ตระกูลจางจากเมืองในราชวงศ์เย่ครับผม”

“สวัสดีครับท่านหัวหน้ารองเย่ ผมเหอเจี้ยนซินตระกูลเหอจากเมืองในราชวงศ์หลงครับ”

“สวัสดีครับท่านหัวหน้ารองเย่ ผม.........”

ในขณะนั้น ผู้มีอิทธิพลทั้งสิบกว่าคน ต่างพากันยืนขึ้น ทักทายทำความเคารพกับหัวหน้ารองในตระกูลราชวงศ์เย่ด้วยกัน