The king of War นิยาย บท 1319

หนึ่งหมื่นล้านแลกกับการให้ผู้แข็งแกร่งขั้นเทพลงมือ ไม่ใช่เรื่องยาก

“ตกลง ผมไม่มีปัญหา！”

“ผมก็ไม่มีปัญหา！”

.........

คนทั้งหมดตกลงเป็นเอกฉันท์ จัดการรวมจำนวนผู้แข็งแกร่งแดนเทพในกลุ่มพันธมิตรกันในทันที

ไม่ช้า ตัวเลขจำนวนก็ได้ออกมา ตระกูลทั้งเล็กใหญ่สิบเจ็ดตระกูล ได้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพมารวมยี่สิบเจ็ดคน มีอยู่สองตระกูลที่ไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพเลยสักคน ยังอีกสามตระกูลที่มีแบ่งได้ตระกูลละหนึ่งคน

สรุปได้ว่า สิบเจ็ดตระกูล ได้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพมายี่สิบเจ็ดคน เงินส่วนกลางอีกเจ็ดหมื่นล้าน ในการสู้กับหยางเฉิน

“เอาละ ในเมื่อได้อย่างนี้แล้ว งั้นพวกเราก็เริ่มปฏิบัติการกันเลย ให้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั้งยี่สิบเจ็ดคนพบหน้ากันก่อน หลังจากนั้นก็ให้ไปจัดการลอบสังหารหยางเฉินกันเองด้วยกัน！”

เย่จือฝานเอ่ยปากพูด

“บรึม！”

ทันทีที่เสียงพูดของเขาจบ เสียงดังสนั่นลั่น ในขณะที่ทุกคนสะดุ้งตกใจ ประตูห้องเหมาพิเศษ กระเด็นลอยปลิวออกไป

“ใครกันนั่น？”

ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างหนัก แต่ละคนบัดาลโทสะออกจากตา

ภายใต้สายตาของทุกคนที่จ้องไป เงาร่างคนหนุ่มวัยอ่อนคนหนึ่ง ค่อย ๆ ย่างก้าวเข้ามา

ไม่นานนัก ใบหน้าชัด ๆ ของเขาก็ปรากฏในสายตาของทุกคน

“หยางเฉิน！”

เย่จือฝานจำได้ว่าเป็นหยางเฉิน สีหน้าเปลี่ยนไปในทันที

ได้ยินที่เขาพูด ผู้มีอิทธิพลพวกที่เพิ่งเคยเห็นหยางเฉินเป็นครั้งแรก สีหน้าแตกตื่นไปกันหมด

พวกเขาเมื่อครู่ที่ผ่านไปนี้เพิ่งนึกมั่นใจในสัญญาลอบสังหารหยางเฉิน แต่มาตอนนี้ หยางเฉินเดินเข้ามาแล้วคนเดียว พวกเขากลับกลัวกันขึ้นมา

พวกที่อยู่ในที่นั้น ถึงแม้จะเป็นครั้งแรกที่เห็นตัวจริงของหยางเฉิน แต่เรื่องราวข่าวขานที่เกี่ยวกับหยางเฉินนั้น พวกเขาเคยฟังกันจนคุ้นหูมามากแล้ว

กล้าชนซึ่งหน้ากับตระกูลราชวงศ์ อีกทั้งกล้าสังหารผู้แข็งแกร่งซึ่งเป็นคนในราชวงศ์ ยังมีความเป็นไปได้ที่พวกเขาจะรับมือได้อีกหรือ？

“พวกเจ้าคิดรวมหัวกันมาฆ่าข้างั้นหรือ？”

หยางเฉินหยีตาลงทั้งคู่ ทันใดนั้นก็เกิดบรรยากาศการฆ่าที่น่าสะพรึงกลัว แผ่กระจายออกมาจากภายในร่างของเขา

ในขณะนั้นเอง ห้องเหมาพิเศษที่กว้างใหญ่ อุณหภูมิเหมือนลดต่ำลงไปหลายองศา

“หยางเฉิน พวกเรากำลังตกลงกันว่าจะร่วมมือกันฆ่าแก ไม่คิดว่าแกดันรีบเข้ามาได้อย่างทันใจ”

“ในเมื่อได้อย่างนี้ มันก็ดี จะได้ไม่ต้องให้พวกข้าเสียเวลาไปหาแก”

เย่จือฝานฝืนกลั้นความกลัวในใจไว้ กัดฟันพูดออกไปอย่างเคียดแค้น

“ทุกท่าน รออะไรกันอีก？ลงมือตามแผนที่พวกเราได้วางไว้เลย สั่งให้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดลงมือพร้อมกันเลย！”

เย่จือฝานกวาดตามองไปยังทุกคน พูดเสียงเย็นเฉียบ

“ผลึบ！”

ในช่วงเวลาที่เย่จือฝานกำลังเอาความหวังทั้งหมดฝากไว้กับกลุ่มอิทธิพลรอบตัวนั้น สิ่งที่เห็นคือผู้รับผิดชอบของแต่ละกลุ่มอิทธิพล ต่างก็คุกเข่าลงไปในบัดเดี๋ยวนั้น

“ท่านคุณหยาง พวกเราตระกูลลือ ไม่เคยคิดจะร่วมมือในการเป็นปฏิปักษ์กับท่านเลย”

“ผมจะนำคนในตระกูลลือ ออกจากเยี่ยนตู ผมจะไปเดี๋ยวนี้เลยครับ！”

ตามด้วยการคุกเข่าลงของผู้แข็งแกร่งในตระกูลลือ ก็มีผู้รับผิดชอบของเหล่าตระกูลมหาเศรษฐีหลายคน คุกเข่าลงแทบเท้าหยางเฉิน คร่ำครวญด้วยเสียงร้องไห้ “ท่านคุณหยาง พวกเราตระกูลอาน ก็ไม่ได้มีความคิดจะต่อต้านกับท่านเลยครับ พวกเราจะออกไปทันทีเดี๋ยวนี้ ชาตินี้จะไม่ย่างก้าวเข้ามาในเยี่ยนตูเด็ดขาด”

สั้น ๆ ในช่วงเวลาไม่กี่นาที เดิมทีมีสิบเจ็ดกลุ่มอิทธิพลที่ตกลงกันแล้วว่าจะจับมือกันสู้กับหยางเฉิน นอกจากตระกูลราชวงศ์เย่แล้ว นอกนั้นอีกสิบหกกลุม แต่ละผู้รับผิดชอบของกลุ่มล้วนคุกเข่าลงขอให้อภัย