The king of War นิยาย บท 1439

ขณะที่หลิวเหล่าก้วยวางแผนที่จะฆ่ากษัตริย์เย่ แต่กษัตริย์เย่ไม่ได้ตระหนักว่าตนเองกำลังจะเผชิญหน้ากับอะไร และยังคงจ้องมองหยางเฉินด้วยความโกรธแค้น

กษัตริย์เย่เชื่อว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นตอนนี้เป็นเพราะหยางเฉิน เว้นแต่หยางเฉินจะตาย มิเช่นนั้นเขาคงจะรู้สึกโกรธแค้นจนตาย

เย่หลินไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายจากหลิวเหล่าก้วยเช่นกัน และขณะนี้เขาจ้องมองหยางเฉินด้วยความโกรธแค้น

“เจ้าหนู คุณวางใจเถอะ ผมจะไม่ปล่อยให้คุณตายอย่างสบาย ผมจะทำลายฐานบูโดของคุณ แล้วทุบกระดูกของคุณจนแตกละเอียดทีละชิ้น และทำลายเส้นเอ็นของคุณ ให้คุณรู้ว่าการล่วงเกินราชวงศ์เย่นั้นมีจุดจบที่น่าอนาถขนาดไหน!”

เย่หลินกล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม เขากำหมัดทั้งสองไว้แน่น ก้อนหินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขานั้นมีรอยแตกนับไม่ถ้วนใน ซึ่งมันสามารถพังทลายได้ตลอดเวลา

“พ่อ ผมต้องการให้เขาตาย ผมจะฆ่าเขาด้วยมือตนเอง!”

กษัตริย์เย่กล่าวด้วยสีหน้าโหดเหี้ยมเช่นกัน “นอกจากนั้น ผมจะฆ่าทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาต่อหน้าเขา!”

“หยางเฉิน ผมรู้ว่าคุณรักภรรยาและลูกสาวมาก เมื่อถึงเวลานั้น ผมจะตามหาพวกเธอให้พบ แล้วผมจะย่ำยีพวกเธอต่อหน้าคุณ เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่าคุณอยากตาย ผมก็จะไม่ปล่อยให้คุณตาย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า...”

คำพูดของกษัตริย์เย่ทำให้หยางเฉินโกรธอย่างสิ้นเชิง

ดวงตาที่เฉียบคมของหยางเฉินเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าที่รุนแรง เขาจ้องกษัตริย์เย่และกล่าวว่า “คุณจะต้องตายอย่างอนาถ ผมสาบาน!”

แต่เขารู้ว่าตอนนี้เย่หลินใช้เทคนิคลับเพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่ง และเดิมทีพลังความแข็งแกร่งของหยางเฉินอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง แต่เขาอาศัยคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน เพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่งไปแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้านั้นถือว่าถึงขีดสุดแล้ว

ถ้าต้องการฆ่าเย่หลิน ต้องหาทางเพิ่มพลังความแข็งแกร่งอีกครั้ง

ตอนนี้ มีเพียงสองวิธีในการปรับปรุงพลังความแข็งแกร่งของตนเอง นั่นก็คือทะลวงไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม หรือไม่ก็ฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานไปถึงขั้นหก

และอาศัยเทคนิคการหายใจขั้นหก น่าจะสามารถระเบิดพลังความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกได้

เพียงแต่ เขาฝึกฝนคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานมาระยะหนึ่งแล้ว และการฝึกไปถึงขั้นห้านั้นเป็นขีดจำกัดของเขาแล้ว

“ผมควรทำอย่างไรดี?” หยางเฉินคิดอยู่ในใจ

ขณะที่เขาพยายามคิดวิธีปรับปรุงพลังความแข็งแกร่งของตนเอง เย่หลินก็โจมตีเขาอีกครั้ง

“ตายเสียเถอะ!”

ขณะที่เย่หลินเคลื่อนไหว ก้อนหินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาพังทลายทันที แล้วร่างของเขาก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าหยางเฉินอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

หยางเฉินไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย แขนของเขาทั้งคู่ปิดกั้นหน้าอกทันที และขณะเดียวกัน เท้าของเขาก็กระแทกกับพื้นอย่างแรง แล้วร่างกายของเขาก็ถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว

เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าจะสามารถหลบการโจมตีครั้งนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงล้มเลิกการโจมตี และใช้ท่าป้องกันเพื่อรับมือการโจมตีของเย่หลิน

ขณะที่เขาถอยหลัง การโจมตีของเย่หลินก็มาถึงแล้ว

“ปัง!”

เสียงปะทะดังสนั่น เย่หลินใช้เท้าเตะแขนที่ไขว้อยู่บนหน้าอกของหยางเฉิน

หยางเฉินรู้สึกเพียงว่าเป็นพลังที่ตนเองไม่สามารถต้านทานได้ โชคดีที่เขาเตรียมท่าป้องกันไว้ล่วงหน้า ถึงจะสามารถต้านทานการโจมตีของเย่หลินได้ เท้าทั้งสองของเขาถอยไปข้างหลังทันที และทิ้งร่องรอยที่น่าตกใจไว้บนหินสองเส้น

“รับการโจมตีของผมอีกครั้ง!”

เย่หลินคำรามและปล่อยพลังหมัดที่รุนแรงออกไปอีกครั้ง

“ปัง!”

ครั้งนี้ ยังไม่ทันที่หยางเฉินจะได้ป้องกันตัว เย่หลินก็ชกไปที่หน้าอกของเขา ร่างกายของเขานั้นกระเด็นออกไปราวกับลูกบอล

เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของตนเอง ดูเหมือนจะเคลื่อนที่จากการโจมตีครั้งนี้ และพลังบูโดที่น่าสะพรึงกลัวโหมกระหน่ำอยู่ในร่างกายของเขา ราวกับว่ามันจะทำลายร่างกายของเขา