The king of War นิยาย บท 1441

กษัตริย์ซ่านกวนและคนอื่น ๆ ที่อยู่ไม่ไกลนัก สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

ตอนนี้ หยางเฉินได้รับบาดเจ็บสาหัส ซ่งจั่วและซ่งโหย่วสองพี่น้องก็ถูกเย่หลินโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน เหมือนตามที่เย่หลินกล่าว ตอนนี้ใครจะสามารถช่วยหยางเฉินได้บ้าง?

“คุณหยาง คุณรีบตื่นเถอะ!”

ซ่งจั่วและซ่งโหย่วที่ล้มอยู่ข้างหยางเฉิน ทั้งสองมองหยางเฉินด้วยสีหน้าคาดหวังและขอร้อง

ขณะนี้ หยางเฉินเหมือนนักบวชแก่ที่กำลังนั่งสมาธิ และดูเหมือนว่าเขาจะหลับ

เมื่อเย่หลินโจมตีหยางเฉิน เกรงว่าหยางเฉินจะถูกฆ่าทันที อาจกล่าวว่าหยางเฉินเป็นความหวังของสองพี่น้องตระกูลซ่ง และยังเป็นความหวังของกษัตริย์ซ่านกวน และคนอื่น ๆ ที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับหยางเฉิน

อย่างไรก็ตาม ไม่นานเย่หลินก็ปรากฏตัวต่อหน้าหยางเฉิน และเขามองหยางเฉินที่กำลังนั่งสมาธิ และกล่าวด้วยสีหน้าที่โหดเหี้ยมว่า “เมื่อคุณตายไปแล้ว ราชวงศ์เย่จะค้นหาญาติและเพื่อนสนิทที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ แล้วฆ่าพวกเขาทั้งหมด คุณวางใจได้เลยว่าระหว่างทางไปยมโลก คุณจะไม่เหงาเกินไป”

“คุณไม่ยอมให้ตี้ชุนปรากฏตัวออกมาโดยตลอดไม่ใช่หรือ? เมื่อคุณตายไปแล้ว ศึกชิงเจ้าแห่งราชาเมืองเยี่ยนตูจะดำเนินต่อไป เมื่อไม่มีคุณคอยขัดขวาง ราชวงศ์เย่สามารถสนับสนุนหุ่นเชิดที่เชื่อฟังได้ตามต้องการ หลังจากนั้นราชวงศ์เย่ก็จะควบคุมตี้ชุน”

“หยางเฉิน คุณตายเสียเถอะ!”

หลังจากเย่หลินกล่าวจบ พลังบูโดที่น่าสะพรึงกลัวควบแน่นที่เท้าขวาของเขา เห็นเพียงแค่เท้าซ้ายของเขาไม่ขยับ เขายกเท้าขวาขึ้นมาทันที และทันใดนั้นเขาก็เตะไปที่ศีรษะหยางเฉิน

“ตายเสียเถอะ!”

เย่หลินคำรามเสียงดัง จากนั้นเท้าขวาที่มีพลังความแข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าพุ่งออกไปอย่างแรง

“ฟู่!”

ภายใต้ความสนใจของทุกคน และขณะที่หลินกำลังโจมตี หยางเฉินที่นั่งสมาธิอยู่เมื่อสักครู่หายตัวไปทันที ทำให้การโจมตีของเย่หลินล้มเหลวโดยตรง

ขณะนี้ เย่หลินรู้สึกขนลุกไปทั้งร่าง เขาเกิดภาพหลอนว่าเมื่อสักครู่หยางเฉินยังอยู่ตรงหน้า แต่ตอนนี้เขาหายแล้วจริง ๆ

ตอนนี้เขามีความรู้สึกถึงอันตรายที่น่าสะพรึงกลัว

“หยางเฉิน คุณออกมาเดี๋ยวนี้!” เย่หลินคำรามด้วยความโกรธ

ส่วนลึกของรูม่านตาของเขานั้นยังคงมีความหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย เห็นได้ชัดเจนว่าพลังของหยางเฉินถดถอยจนถึงที่สุดแล้ว แต่ขณะที่เขากำลังโจมตี หยางเฉินกลับหายตัวไปทันที ซึ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่

แต่เขารู้อย่างชัดเจนว่าทั้งหมดนี้เป็นความจริง หยางเฉินหายตัวไปแล้วจริง ๆ แม้กระทั่งเขาก็ไม่อาจรับรู้ถึงการมีอยู่ของหยางเฉิน ซึ่งมันอันตรายเป็นอย่างมาก

ขณะนี้ ความรู้สึกอันตรายที่รุนแรงได้ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของเย่หลิน

สีหน้าของเย่หลินเปลี่ยนแปลงอย่างมาก เขาหันหลังไปทันที และขณะที่เขาหันหลังนั้น เขาก็เตรียมพร้อมที่จะโจมตี และปล่อยหมัดไปทางด้านข้างหลัง

“ปัง!”

เห็นหยางเฉินยืนอยู่ข้างหลังเขา และสะบัดหมัดเบา ๆ และหมัดของเย่หลินกระแทกไปที่ฝ่ามือของเขา

“หยางเฉิน!”

สีหน้าที่โหดเหี้ยมของเย่หลินมองหยางเฉินที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหยางเฉิน แต่เขารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่อันตรายจากร่างกายของหยางเฉิน

เขาเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าแล้ว แต่เขารับรู้ได้ถึงอันตรายจากร่างกายของหยางเฉิน แค่คิดก็รู้แล้ว ตอนนี้ยางเฉินนั้นน่ากลัวเพียงใด

“เย่หลิน การยั่วยวนผม มันจะเป็นฝันร้ายในชีวิตของคุณ และมันจะเป็นวันจบสิ้นของราชวงศ์เย่อีกด้วย!”

หยางเฉินกล่าวทันที สีหน้าของเขาสงบเป็นอย่างมาก ราวกับว่าเขากำลังกล่าวถึงเรื่องที่สงบสุข

เย่หลินกำลังจะเป็นบ้า ผู้แข็งแกร่งที่แดนบูโดอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองเท่านั้น แต่กลับกล้าคุกคามเขาซึ่งเป็นแข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พลังบูโดของหยางเฉินนั้นน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก แม้กระทั่งเขาก็ยังถูกปราบ

“คุยโวโอ้อวดอย่างไร้ยางอาย เอาชนะผมให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาพูด!”

เย่หลินคำรามออกมา แล้วโจมตีหยางเฉินอย่างรุนแรง

หยางเฉินไม่สนใจไยดี พลังบูโดบนร่างกายของเขาพุ่งสูงขึ้น แล้วเขาก็ปล่อยพลังหมัดออกไป

“ปัง!”

เสียงดังสนั่น หมัดของหยางเฉินกระแทกไปที่หน้าอกของเย่หลินอย่างแรง ทำให้ร่างกายของเย่หลินถอยหลังออกไปเจ็ดแปดก้าวทันที