The king of War นิยาย บท 1466

ขณะที่ตระกูลถังรีบนำผู้แข็งแกร่งของตระกูล มาที่คฤหาสน์ราชวงศ์เย่ หยางเฉินก็ได้นำพรรคพวกกับหลี่จ้ง เข้าไปในคฤหาสน์ราชวงศ์เย่แล้ว

"ฝ่าบาท ท่าไม่ดีแล้วครับ ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดของตระกูลอื่นๆ ที่เฝ้าประตูทางใต้ของคฤหาสน์ราชวงศ์อยู่ หนีไปหมดแล้วครับ"

"ไม่เพียงแค่นั้นนะครับ ผู้แข็งแกร่งที่คอยเฝ้าประตูอื่นๆ ของคฤหาสน์ราชวงศ์ เมื่อรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในประตูทางใต้ ก็มีผู้แข็งแกร่งจำนวนไม่น้อยที่หนีไปเหมือนกันครับ"

"ตอนนี้ เหลือไม่ถึงหนึ่งในสามของทั้งหมด ด้วยซ้ำครับ"

ในวังราชวงศ์เย่ หนึ่งในสมาชิกของราชวงศ์เย่ มารายงานสถานการณ์ด้วยหน้าตาที่ตื่นตระหนก

เย่หลินที่นั่งอยู่ ก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที พร้อมกับสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า "กระจายข่าวออกไปว่า พรุ่งนี้ ผู้แข็งแกร่งที่หนีออกไปจากราชวงศ์เย่ พวกเราจะไปคิดบัญชีกับมัน!"

"ครับ ฝ่าบาท!"

และในขณะนั้นเอง มีคนของราชวงศ์เย่รีบวิ่งเข้ามาในวังราชวงศ์และพูดด้วยสีหน้าที่ตื่นตระหนกว่า "ราชวงศ์ ท่าไม่ดีแล้วครับ หยางเฉินได้พาผู้แข็งแกร่งเข้ามาในคฤหาสน์ราชวงศ์เย่แล้วครับ ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครต้านเขาอยู่เลยครับ"

"ตอนนี้ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของเรา ได้ตายไปทั้งหมดห้าสิบคนแล้วครับ และยังมีผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์คนหนึ่งตายไปด้วยครับ นี่ขนาดหยางเฉินและสี่จักรพรรดิแดนเหนือมนุษย์ยังไม่ทันได้งมือเลยครับ"

"ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าไม่นาน ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดกับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ของราชวงศ์เย่ คงตายหมดแน่ครับ"

"ฝ่าบาท ท่านลงมือเถอะครับ!"

คนที่มารายงาน เดิมทีก็อยู่ในระดับแดนเทพชั้นยอด และคิดว่า ต่อให้หยางเฉินจะเป็นผู้แข็งแกร่งในระดับแดนเหนือมนุษย์ ก็ไม่คิดว่าจะแพ้ราบคาบแบบนี้ และที่ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ หยางเฉินกับสี่จักรพรรดิยังไม่ทันได้ลงมือ ขนาดผู้แข็งแกร่งนับสิบคนที่อยู่ในแดนเทพชั้นยอดกับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ก็ต้านไว้ไม่อยู่

ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์เย่ เกรงว่าจะอยู่ได้ไม่นาน

หรือพูดก็คือมันไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์เย่ แต่เป็นผู้แข็งแกร่งของตระกูลชั้นนำของราชวงศ์เย่

แม้ว่าผู้แข็งแกร่งหลายคนจะหนีไปแล้ว แต่ที่นี่คือเมืองราชวงศ์เย่ เป็นเมืองที่อยู่ในการควบคุมของราชวงศ์เย่ ยังมีตระกูลชั้นนำที่มีผู้แข็งแกร่งอีกมากมาย ที่ยังอยู่ในราชวงศ์เย่ เพื่อช่วยราชวงศ์เย่ต่อสู้

สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์เย่เองนั้น อยู่หน้าวังราชวงศ์เย่ พวกเขาฝึกฝนทักษะการโจมตีประสานมาจากเย่หลิน ถ้าประสานกัน ความรุนแรงของการโจมตีเทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าเลยก็ว่าได้

หลังจากที่เย่หลินได้รับรายงาน ไม่มีท่าทีแปลกใจอะไรเลย แต่สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความโมโห

เขาเองนั้นรู้ดีว่า ครั้งนี้ก่อนที่หยางเฉินจะมีที่ราชวงศ์เย่ คงเตรียมตัวมาดี

"ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ฉันต้องลงมือ รอไปก่อน!" เย่หลินพูดด้วยน้ำเสียงที่โมโห

ในราชวงศ์เย่ เขาก็เหมือนกับพระเจ้า ไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของเขา

ในเวลานี้ ในคฤหาสน์ราชวงศ์เย่ หยางเฉินกำลังนำกองกำลัง เข้ามาใกล้วังราชวงศ์เย่ขึ้นเรื่อยๆ

จนมาถึงตอนนี้ เขากับพี่น้องตระกูลซ่ง และยังมีหลี่จ้ง ทั้งสี่คนยังไม่ได้ลงมือเลย แค่ให้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของตระกูลหลี่ลงมือก็เท่านั้น

"คุณหยางครับ ถ้าราชวงศ์เย่มีฝีมือแค่นี้ ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นที่ต้องให้พวกเราต้องลงมือ พวกเขาก็แพ้แน่ครับ"

หลี่จ้งยืนอยู่ด้านหน้าหยางเฉิน และพูดด้วยท่าทางที่ตื่นเต้น

หยางเฉินเคยพูดว่า จะให้ตระกูลหลี่มาแทนที่ราชวงศ์เย่ เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงวังราชวงศ์เย่แล้ว ประเด็นหลักคือ พวกเขายังไม่ได้ลงมือ ถ้าพวกเขาลงมือ ก็คงเจอเย่หลินไปนานแล้ว

"นี่เป็นเรื่องบาดหมางระหว่างราชวงศ์เย่กับพวเรา ถ้ายังไม่อยากตาย ก็รีบไสหัวออกไป! " หลี่จ้งหันมา พร้อมกับตะโกนใส่ถังเต๋อหวู่ด้วยสายตาที่ดุร้าย

ในตอนนั้นเอง ออร่าของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ แผ่ออกมาและปกคลุมถังเต๋อหวู่ไว้

ในขณะนั้นเอง สีหน้าของถังเต๋อหวู่เปลี่ยนไปอย่างมาก รู้สึกแค่ว่าถูกยมบาลจับตามองอยู่ตลอดเวลา ราวกับว่าถ้าเขาขยับแม้แต่นิดเดียว ก็จะถูกฆ่าในทันที

"ท่านผู้นำตระกูล คุณจะปล่อยพวกผมไปงั้นเหรอ? คุณก็รู้ว่า พวกเราคือใคร?"

เมื่อถังไห่เห็นว่าพ่อของตัวเองถูกหลี่จ้งดูถูก ก็โกรธขึ้นมาทันที

"เอิ่ม? คุณจะมารนหาที่ตายงั้นเหรอ?" หลี่จ้งพูดด้วยท่าทางเย็นชา

เมื่อชำเลืองมองไป ก็เห็นว่าถังไห่ยืนอยู่กับที่ และเหมือนกับมีอะไรจะพูด แต่ก็กลั้นไว้ เพราะเขารู้ว่าหลี่จ้งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์

ในตอนนั้นเอง มีผู้แข็งแกร่งของตระกูลถัง คนหนึ่งที่เป็นผู้หญิง จ้องไปที่หลังของหยางเฉิน ไม่รู้ว่าทำไม รู้สึกคุ้นเคยกับแผ่นหลังนี้

ดูเหมือนว่าหยางเฉินจะรู้สึกได้ เลยค่อยๆหันหลังมา และมองไปที่ถังยี่โหรว

บูม!

ในขณะนั้นเอง ถังยี่โหรวก็ถึงกับตัวสั่น พร้อมกับสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจ

และพ่อของเขาถังปั๋วที่เห็นเข้ากับหน้าของหยางเฉิน ถึงกับตะลึง และมีสีหน้าที่ประหลาดใจขึ้นมาในทันที