"เป็นคุณนั่นเอง!"
ถังปั๋วพูดอย่างไม่รู้ตัว
“ถังปั๋ว คุณรู้จักเขาหรือ?” ถังเต๋อหวู่ถามเมื่อเห็นท่าทางตกใจของถังปั๋ว
ถังปั๋วส่ายหัวและพูดอย่างเคร่งขรึม “ตอนอยู่ที่สนามบินก่อนหน้านี้ เขาและยี่โหรวอยู่บนเที่ยวบินเดียวกัน และได้มีความขัดแย้งกับเย่เทียนหมิง”
เมื่อได้ยินคำพูดของถังปั๋ว ทำให้ทุกคนในตระกูลถังต่างก็ตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าหยางเฉินจะมีความขัดแย้งกับเย่เทียนหมิง
แต่สิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจก็คือ หยางเฉินมีความขัดแย้งกับเย่เทียนหมิง ทำไมหยางเฉินยังถึงกล้ามาที่ราชวงศ์เย่?
ตระกูลถังยังไม่รู้ว่า หยางเฉินไม่ได้มาที่ราชวงศ์เย่เพราะมีความขัดแย้งกับเย่เทียนหมิง แต่เขาจะมาที่ราชวงศ์เย่อยู่แล้ว
“คุณหยาง ท่านรู้จักพวกเขาหรือ?” หลี่จ้งถามในเวลานี้
หยางเฉินไม่ตอบ แต่มองไปที่ถังเต๋อหวู่ด้วยสายตาที่สงบและพูดจางๆว่า "นี่เป็นความขัดแย้งระหว่างผมกับราชวงศ์เย่ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง ออกไปเร็วๆ ไม่เช่นนั้นก็รับผิดชอบสิ่งที่จะตามมาเอาเอง" !"
แม้ว่าเขาจะได้พบกับถังยี่โหรวที่สนามบิน และรู้ว่าถังยี่โหรวเป็นผู้หญิงที่ใจดีมาก แต่เขาก็จะไม่ยอมให้ตระกูลถังช่วยเหลือราชวงศ์เย่ เพราะความสัมพันธ์ที่ผิวเผินนี้
“เจ้าหนู คุณจะหยิ่งเกินไปหน่อยไหม? กล้าบุกเข้ามาราชวงศ์เย่สุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้ ถ้าไม่อยากตาย ผมแนะนำให้คุณออกไปโดยเร็ว ไม่เช่นนั้น คุณจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตายยังไง”
ถังเจิ้นก้าวไปข้างหน้า มองหยางเฉินด้วยความดูถูกและพูดอย่างเย็นชา
“ถังเจิ้น ถอยไป!”
ถังเต๋อหวู่ตะโกนอย่างโกรธจัด
“พ่อครับ เด็กคนนี้มัน...”
ขณะที่ถังเจิ้นกำลังจะพูด ถังเต๋อหวู่ก็ตะโกนด้วยความโกรธอีกครั้ง“หุบปาก!”
จากนั้นถังเจิ้นก็หุบปาก และเมื่อเขามองไปที่หยางเฉิน ใบหน้าของเขาดูอาฆาต
“หนุ่มน้อย ดูเหมือนว่าคุณกับยี่โหรวน่าจะรู้จักกัน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ถือว่าคุณเป็นเพื่อนของตระกูลถังของเรา อย่าทำลายอนาคตของตนเองเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้”
ถังเต๋อหวู่มองไปที่หยางเฉิน และพูดด้วยใบหน้าที่เรียบสงบ "ผมรู้ว่าคุณชอบยี่โหรว แต่ผมจะบอกคุณนะ นอกจากเย่เทียนหมิง ไม่มีใครคู่ควรกับยี่โหรวของเรา"
“หากคุณออกไปตอนนี้ ผมสามารถทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
หยางเฉินไม่ได้เข้าร่วมในสงคราม แต่ยืนอยู่ข้างๆ มองดูตระกูลหลี่ต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ แต่เขาคิดไม่ถึงว่า ตระกูลถังจะเห็นเขาเป็นคนที่ฉวยโอกาสเข้ามาในราชวงศ์เย่ขณะที่ราชวงศ์เย่อยู่ในความวุ่นวาย
“คุณปู่ มันไม่ใช่อย่างที่ท่านคิด ฉันกับเขาพบกันโดยบังเอิญ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชื่ออะไร เขาจะชอบฉันได้ยังไง?”
ถังยี่โหรวรีบอธิบาย ยังมีความกังวลอยู่เล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ และตอนนี้เธอก็เชื่อว่า หยางเฉินมาที่ราชวงศ์เย่เพราะขัดแย้งกับเย่เทียนหมิง
คนอื่นๆอาจไม่รู้ว่าราชวงศ์เย่แข็งแกร่งแค่ไหน แต่เธอรู้ดี แม้ว่าราชวงศ์เย่จะต้องเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งในวันนี้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่กล้ามาสร้างปัญหาที่นี่
ถังยี่โหรวรีบมองไปที่หยางเฉินและเกลี้ยกล่อม"คุณรีบออกจากราชวงศ์เย่เถอะ และใช้ประโยชน์ตอนที่ราชวงศ์เย่ยังไม่ว่างมาจัดการคุณ คุณรีบไปเถอะนะ!"
“เขาไปไม่ได้!”
ถังไห่พูดขึ้นมาทันที แล้วมองไปที่ถังเต๋อหวู่แล้วพูดว่า “พ่อ อย่าปล่อยให้เด็กคนนี้จากไป เมื่อกี้พี่ชายก็บอกแล้วว่า เด็กคนนี้มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับเย่เทียนหมิงที่สนามบิน ตอนนี้ราชวงศ์เย่ยังไม่มีเวลาจัดการกับเขา ถ้าราชวงศ์เย่รู้ว่าเราปล่อยเขาไป ตระกูลถังของเราก็จะเดือดร้อนแน่นอน"
ถังเจิ้นและถังไห่โตมาด้วยกัน และมีความเห็นเหมือนกัน เขาก็พูดอย่างรวดเร็ว“พ่อ พี่ชายคนรองพูดถูก เนื่องจากเด็กคนนี้มีความแค้นกับเย่เทียนหมิง เราจึงไม่เพียงแต่ปล่อยเขาไปไม่ได้ แต่ยังต้องควบคุมเขาด้วย แล้วส่งตัวเขาไปให้เย่เทียนหมิง”
“คุณปู่ อย่า! เพราะฉัน ดังนั้นเขาจึงมีเรื่องกับเย่เทียนหมิง ได้โปรดอย่าทำอะไรเขาเลย ปล่อยเขาไปเถอะ ได้ไหม?” ใบหน้าของถังยี่โหรวเต็มไปด้วยการอ้อนวอน
ถังปั๋วก็กล่าวว่า “ท่านพ่อ ปล่อยเขาไปเถอะ!”
ถังเต๋ออวู่ไม่ได้พูด ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่หยางเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...