"รับทราบครับ เหล่าจู่!"
หลี่เป่าจุ้นดีใจขึ้นมาทันที หลังจากได้รับคำสั่งก็รีบออกไปทันที
หลี่จ้งเดินทางที่พักของหยางเฉิน
"คุณหยาง ได้ข่าวว่าคุณฟื้นแล้ว ผมเลยมาเยี่ยมครับ"
ใบหน้าของหลี่จ้งเต็มไปด้วยรอยยิ้ม และดูเหมือนจะเคารพหยางเฉินเหมือนเมื่อก่อนไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย
หยางเฉินเหลือบมองหลี่จ้งแล้วพูดว่า "คุณเพิ่งส่งคนมาดูไม่ใช่เหรอครับ?"
หลี่จ้งตกตะลึงไปครู่หนึ่งและคิดไม่ถึงว่าหยางเฉินจะพูดแบบนี้ เขารู้สึกประหม่าขึ้นมาในทันที จนกระทั่งตอนนี้ เขายังไม่รู้ว่า สรุปแล้วพลังของหยางเฉินหมดไปแล้วหรือยัง
หากว่ายัง แม้ว่าตระกูลหลี่จะไม่ได้เป็นเป้าหมายของหยางเฉิน แต่เกรงว่าความฝันที่ตระกูลหลี่จะเข้ามาแทนที่ราชวงศ์เย่คงต้องหมดหวังแล้ว
หลังจากที่เหม่ออยู่สักพัก หลี่จ้งก็รีบปฏิเสธ "ผมไม่ได้ส่งใครมาดูคุณนะครับ!"
หยางเฉินหัวเราะเบาๆ "จริงๆ แล้วเหล่าจู่ตระกูลหลี่ไม่ได้ส่งคนมาดูเหรอครับ ผมก็ว่าคนที่เหล่าจู่ตระกูลหลี่ส่งมาจะกล้าอวดดีต่อหน้าผมได้ยังไง ดีนะที่ผมเห็นแก่คุณ ไม่อย่างนั้นไอ้เด็กคนนั้นคงได้ตายไปแล้วครับ”
หลังจากที่ฟังหยางเฉินพูด ใจของหลี่จ้งก็สั่นขึ้นมา เขารู้ว่าหยางเฉินกำลังเตือนเขาอยู่
ทีแรกเขาอยากจะทดสอบดูว่าสรุปแล้วหยางเฉินได้ฟื้นฟูวิถีบู๊ของเขาหรือยัง แต่ตอนนี้เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะทดสอบอย่างไร
ดูจากตัวหยางเฉิน เขาก็ไม่รู้สึกถึงออร่าของนักสู้เลย แต่เขาก็รู้ว่า ถึงแม้ระดับฝีมือของหยางเฉินจะเทียบเขาไม่ได้ แต่พลังที่แท้จริงนั้นเหนือกว่าเขาอย่างมาก ตราบใดที่หยางเฉินไม่แสดงพลังออกมา แม้แต่เขาเองก็จะสัมผัสถึงพลังนักสู้ของหยางเฉินไม่ได้
แต่ทว่า เขาได้ส่งหลี่เป่าจุ้นไปขวางเฝิงเสียวหว่านและอ้ายหลินไว้แล้ว เมื่อพวกเขาถูกนำตัวกลับมา แล้วเขาจะอธิบายอย่างไรดี?
ในขณะเดียวกัน หลี่จ้งได้ตกอยู่ในที่นั่งลำบาก อยากทดสอบก็กังวลว่าจะทำให้หยางเฉินโกรธ หากพลังของหยางเฉินหมดไปแล้ว ก็แล้วไป แต่หากไม่หมดควรจะทำยังไงล่ะ?
จู่ ๆ หยางเฉินก็พูดขึ้นมาว่า "คุณมีธุระอะไรอีกไหมครับ? ถ้าไม่มี ก็ขอให้คุณออกไปได้แล้วครับ วันนั้นที่ต่อสู้กับผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ ผมเองก็รู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ แต่ก็ตัดสินใจลองๆ ดู ว่าจะสามารถทะลวงผ่านไปได้ไหม"
ตอนนี้หลี่จ้งยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทดสอบหยางเฉินหรือไม่ อาจเป็นเพราะในใจลึกๆ เขากลัวหยางเฉิน ในเมื่อหยางเฉินพูดแบบนี้ เขาเองก็ไม่กล้าที่จะอยู่อีกต่อไปจึงรีบลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นผมก็ไม่รบกวนแล้วนะครับ อีกสักพักผมจะส่งคนใช้มา หากคุณหยางต้องการอะไรก็บอกได้เลยนะครับ"
"ได้ครับ!" หยางเฉินตอบอย่างเฉยชา
แน่นอนว่าเขารู้ว่าคนใช้ที่หลี่จ้งพูดถึงนั้นน่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งที่มีฝีมือ ซึ่งจะส่งมาเฝ้าติดตามเขา เขาไม่ได้ปฏิเสธและยังตอบตกลงไปด้วย
ในทางกลับกันหลี่จ้งก็แอบตกใจกลัวเล็กน้อย เมื่อกี้หยางเฉินพูดว่า เขาเองก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ แต่ก็ตัดสินใจว่าจะทะลวงผ่านไปให้ได้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่
หากว่าเป็นเรื่องจริง หยางเฉินก็สามารถก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ได้แล้ว ซึ่งเป็นระดับเดียวกับเขา
เมื่อตอนที่หยางเฉินยังอยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม เขาเกือบฆ่าเย่หลินที่อยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกได้ หากเขาสามารถไปทะลวงเข้าไปในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสี่ได้ ถ้าหากเขาเจอกับผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่อีกครั้งก็อาจจะสู้ได้ก็ได้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...
ขออนุญาตถามค่ะ คนเขียนเปลี่ยนคนหรือไม่มีใครเขียนต่อแล้วคะ...
คืออ่านตอนที่ 1 เมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ จนถึงตอนนี้อ่านถึงตอนที่ 2278 เเต่คนเขียนก็ยังไม่มีความเคลื่อนไหวอันใดเลยย อยากจะขออนุญาติถามว่าคนเขียนยังอยู่ดีหรือไม่...