The king of War นิยาย บท 1512

ได้ยินเสียงของหลี่เจียงสงจากด้านนอกประตู ชั่วขณะนั้นซ่านกวนโหรวร้อนใจแล้ว รีบพูดทันที “คุณอย่าไปกับตระกูลหลี่พวกเขาเด็ดขาดนะ ไม่อย่างนั้นคงอันตรายจริงๆ แล้ว ฉันจะคิดหาวิธีขวางพวกเขาไว้”

คำพูดของซ่านกวนโหรว ทำให้หยางเฉินประทับใจมาก แต่เขารู้ดี ในเมื่อหลี่เจียงสงกล้าพาคนมาหาตนเองที่นี่ อาศัยแค่ซ่านกวนโหรว ต้องขวางไม่ไหวแน่

หยางเฉินพูดด้วยหน้าตานิ่งสงบ “วางใจก็พอแล้ว แค่พวกเขา อยากจะเอาตัวผมไปตระกูลหลี่ ยังไม่เพียงพอ!”

ระหว่างพูดจา เขาก็เดินเข้าไปเปิดประตูแล้ว มองทางใบหน้าแก่หง่อมสองใบด้านนอกประตูแบบท่าทางนิ่งสงบ คนหนึ่งคือหลี่เจียงสง อีกคนหนึ่งเป็นใบหน้าที่แปลกหน้า แต่ว่าจากบนตัวของอีกฝ่าย หยางเฉินรู้สึกถึงแรงกดดันที่เกินกว่าของหลี่เจียงสง

เดิมทีตัวหลี่เจียงสงคือผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ อย่างนั้นคนที่อยู่ข้างกายหลี่เจียงสง ความสามารถจำเป็นต้องเป็นแดนเหนือมนุษย์

ชั่วขณะที่หยางเฉินเปิดประตูออก หลี่เจียงสงถอยไปสองสามก้าวโดยจิตใต้สำนึก บนใบหน้า ยังมีแววหวาดกลัวระดับหนึ่ง

ถึงแม้ข้างกายเขาจะมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ แต่เขารู้จักความสามารถแท้จริงของหยางเฉินดีมาก ถ้าเกิดวิถีบู๊ของหยางเฉินฟื้นกลับคืนมา เขาก็ต้องตายอยู่ที่นี่จริงๆ

หลี่เจียงไห่กลับมองทางหยางเฉินด้วยท่าทางนิ่งเฉย พูดแบบสีหน้าอึมครึม “ไอ้หนุ่ม นายคือหยางเฉิน?”

ระหว่างที่พูด ลักษณะพลังวิถีบู๊ที่ไกลกว่ากึ่งแดนเหนือมนุษย์ส่วนหนึ่ง กระจายออกมาจากบนตัวเขา กดทับบนตัวของหยางเฉินโดยตรง

แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจคือ หยางเฉินยืนอยู่ที่เดิม ไม่ขยับเขยื้อน เหมือนว่าเดิมทีไม่ได้รู้สึกแรงกดดันของเขา

ดูจากจุดนี้ อธิบายได้ว่า หยางเฉินไม่ใช่คนธรรมดาที่ถูกทำลายวิถีบู๊ มิฉะนั้นจะรับแรงกดดันวิถีบู๊ของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ไหวได้อย่างไรกัน?

แต่เขารู้ดีเช่นกัน เป็นไปได้มากว่าหยางเฉินยังคงรักษาร่างกายของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ไว้ เพียงแค่ไม่มีทางรวบรวมลักษณะพลังวิถีบู๊ โดยเฉพาะความเป็นไปได้อันนี้ยังเยอะมาก

หยางเฉินมองทางหลี่เจียงไห่แบบนิ่งๆ พูดว่า “นึกไม่ถึงตระกูลหลี่ปิดซ่อนลึกขนาดนี้ นอกจากหลี่จ้งแล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์อีก ถ้าผมเดาไม่ผิด คุณน่าจะเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งเก้าคนนั้นที่เมื่อห้าสิบปีก่อน หายตัวไปพร้อมกับหลี่จ้งสินะ?”

พูดแบบนี้ออกมา ชั่วพริบตาสีหน้าหลี่เจียงไห่เปลี่ยนไปมาก เขานึกไม่ถึงว่า หยางเฉินจะรู้เรื่องราวอันนี้

เรื่องราวพวกนี้ หยางเฉินค้นหาจนกระจ่างตั้งแต่แรกแล้ว เพียงแค่แต่ไหนแต่ไรเขาใช้ใครจะไม่สงสัย สงสัยใครจะไม่ใช้ ตอนที่ใช้หลี่จ้ง แค่เลือกเชื่อใจหลี่จ้ง ดังนั้นจึงไม่ได้ตามค้นเรื่องนี้จนลึก

แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้เรื่องนี้แจ่มชัด

แน่นอนว่า สิ่งที่เขาตรวจค้นมาได้ มีเพียงห้าสิบปีก่อน ตระกูลหลี่มีผู้แข็งแกร่งเก้าคน หายตัวไปด้วยกันกับหลี่จ้ง หลังจากนั้นก็มีข่าวแพร่มาว่าเก้าคนนั้นตายแล้ว

หยางเฉินสงสัยมาโดยตลอดว่า เก้าคนนั้นไม่ได้ตาย แต่ว่าติดตามหลี่จ้งแอบไปฝึกฝนด้วยกัน

ปัจจุบันนี้เจอผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์คนหนึ่งของตระกูลหลี่เข้ากะทันหัน หยางเฉินย่อมนึกได้ว่า เป็นไปได้มากว่าคนคนนี้คือผู้แข็งแกร่งที่หายตัวไปจากตระกูลหลี่เมื่อห้าสิบปีก่อน

เดิมทีเพียงแค่คาดเดา แต่จากการเปลี่ยนแปลงของสีหน้าหลี่เจียงไห่จึงดูออกได้ เหมือนว่าการคาดเดาของเขาถูกต้อง ผู้อาวุโสตรงหน้า คือหนึ่งในผู้แข็งแกร่งทั้งเก้าเมื่อห้าสิบปีก่อน ที่หายไปด้วยกันกับหลี่จ้ง

หลังซ่านกวนโหรวได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ก็สีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ เธอที่ฉลาดเฉียบแหลมเกินใคร ย่อมรู้เรื่องผู้แข็งแกร่งทั้งเก้าแห่งตระกูลหลี่ที่หายไปเมื่อห้าสิบปีก่อนเป็นธรรมดา

ถ้าบอกว่า ผู้แข็งแกร่งตรงหน้าคนนี้คือหนึ่งในผู้แข็งแกร่งทั้งเก้านั้น นั่นหมายความว่า ผู้แข็งแกร่งแปดคนที่เหลือ ปัจจุบันนี้ก็ทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์แล้วหรือเปล่า?

ถ้าเป็นแบบนี้จริง อย่างนั้นความสามารถของตระกูลหลี่ จะไม่สยองขวัญเกินไปแล้วเหรอ?

ปัจจุบันนี้ราชวงศ์ทั้งสี่แห่งจิ่วโจว ที่แกร่งสุดเป็นเพียงกึ่งแดนเหนือมนุษย์ ถ้าไม่ใช่มีผู้พิทักษ์ที่ลึกลับยิ่งใหญ่แอบคุ้มครองอยู่ กลัวว่าไม่มีใครสามารถจัดการตระกูลหลี่ได้เลย

“ไอ้หนุ่ม แกกำลังพูดเหลวไหลอะไร?” หลี่เจียงไห่ถามด้วยเสียงเย็นชา

เวลานี้หลี่เจียงสงดึงสติกลับเช่นกัน พูดแบบท่าทางข่มขู่ “หยางเฉิน นายอย่าพูดมั่วซั่วนะ ท่านผู้นี้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ที่ท่านพ่อฉันจ่ายไปราคาสูงมากจ้างมา ตอนนี้ใช้ทำงานเพื่อตระกูลหลี่ของฉัน”

หยางเฉินหัวเราะนิ่งๆ “งั้นเหรอ? ทำไมผมรู้สึกว่า พวกคุณหน้าตาคล้ายกันมากนะ? คงไม่ใช่พี่น้องหรอกมั้ง?”