The king of War นิยาย บท 1579

“นั่นมันอะไร?”

มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพคนหนึ่งเอ่ยถาม

พวกเขาเห็นแค่ลำแสงเส้นหนึ่งวิ่งผ่านเท่านั้น แต่ลำแสงเส้นนั้นก็เร็วมาก และจุดสนใจของพวกเขาก็ไม่ได้อยู่ที่หยางเฉิน แค่หลังจากที่ลูกแก้วพุ่งออกจากตัวหยางเฉินแล้วระเบิดออร่าวิถีบู๊อันรุนแรงออกมา พวกเขาถึงสังเกตได้

พอพวกเขาตั้งสติได้ ลูกแก้วก็ได้หายไปแล้ว

มีแค่หยางเฉินที่เข้าใจ มันเป็นลูกแก้วลึกลับขนาดเท่าไข่ห่านที่เขาได้มาจากวิลล่ากลางเขาหยีเหอ มันได้บินเข้าไปในตัวของหม่าชาวด้วยตนเอง

ทันทีที่มันเข้าไปในตัวหม่าชาว ร่างกายของหม่าชาวก็กระตุกอย่างแรง แล้วชะงักอยู่กับที่

วินาทีต่อมา รังสีวิถีบู๊ที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิม ได้เอ่อล้นออกมาจากตัวเขา

เดิมทีหม่าชาวเป็นแค่แดนเทพชั้นยอด แต่พอได้รู้ว่า เพื่อช่วยเขาในตอนนั้นแม่ของตนได้ถูกไป๋หลี่เยี่ยนฆ่าตาย ภายใต้ความโกรธ เขาก็ได้บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์

แต่หลังจากที่เขาระเบิดพลังของสายเลือดออกมา เขาก็แข็งแกร่งพอๆ กับแดนเหนือมนุษย์เลยทีเดียว

และในตอนนี้ หลังจากที่ลูกแก้วลึกลับลูกนั้นพุ่งเข้าไปในร่างเขา รังสีวิถีบู๊ในตัวเขาก็ระเบิดออกมาทันที

“ตูมตูมตูม!”

รังสีวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัวเอ่อล้นออกมาจากตัวเขาอย่างต่อเนื่อง แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ จนพื้นดินเริ่มสั่นสะเทือน

เหล่าผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า ภายใต้รังสีวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัว ต่างพากันถอยหลังอย่างต่อเนื่อง

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

มีคนจ้องมองหม่าชาวด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างรู้ดี ในหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ระดับฝีมือของหม่าชาว ยังเป็นแค่แดนเทพชั้นยอดเท่านั้น การที่โกรธแล้วสามารถบรรลุถึงแดนเหมือนมนุษย์ได้มันก็น่าตกใจพอแล้ว

แต่หลังจากนั้น ความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้น อาศัยสายเลือดของตระกูล จนมีฝีมือระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามตอนนี้ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขา รู้แค่เพียงว่ารังสีวิถีบู๊ในตัวเขากำลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจระดับฝีมือของเขา ก็เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ดแล้ว

รูม่านตาของกษัตริย์เฝิงหดลง พูดด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อว่า “นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

ต่อให้เป็นเขา ก็ยังไม่อยากจะเชื่อ

คนหนึ่งคน ในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมง สามารถพัฒนาวิถีบู๊ของตนเองจากแดนเทพชั้นยอดไปจนถึงแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ดได้

การเปลี่ยนแปลงแบบนี้ เป็นเรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

ไป๋หลี่เยี่ยนเองก็สัมผัสถึงรังสีวิถีบู๊ในตัวของหม่าชาวที่เพิ่มขึ้นด้วยเหมือนกันเพราะการระเบิดตัวเองของเฝิงจื้อหย่วน ทำให้เขาบาดเจ็บอย่างหนักแต่ยังไงเขาก็เป็นผู้แข็งแกร่ง แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปด

ถึงจะบาดเจ็บ ก็ยังแข็งแกร่งระดับ แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้น

แต่หลังจากที่สัมผัสถึงรังสีวิถีบู๊ของหม่าชาวแล้ว เขาก็ทำหน้าเคร่งขรึม กัดฟันแล้วพูดไปว่า “ฉันรู้แล้ว แกไม่เพียงได้สายเลือดของตระกูล แต่ยังได้สมบัติของ ราชวงศ์ไป๋หลี่ ลูกแก้วดูดเลือดไปด้วยนี่เอง!”

“ตำนานเล่าขานกันว่า สายเลือดของตระกูลไป๋หลี่คู่กับลูกแก้วดูดเลือด จะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้มหาศาลในช่วงเวลาสั้นๆ”

“ระดับฝีมือของแกจริงๆ ตอนนี้ น่าจะเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง แต่กลับสามารถปลดปล่อยพลังจนเทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นยอดได้ มันก็มีคำอธิบายเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น!”

“เมื่อเป็นอย่างนั้น ยังไงวันนี้แกก็ต้องกลับไปที่ราชวงศ์ไป๋หลี่กับฉัน!”

คำพูดของไป๋หลี่เยี่ยนทำให้หยางเฉินรู้ถึงที่มาของลูกแก้วลูกนั้นขึ้นมา ที่แท้มันก็เป็นสมบัติของราชวงศ์ไป๋หลี่นี่เอง เพียงแต่ว่าสมบัติของราชวงศ์ไป๋หลี่ทำไมถึงมาอยู่ที่ราชวงศ์เฝิงได้ล่ะ?

หรือว่า เป็นแผนที่เฝิงจื้อหย่วนวางเอาไว้? เพื่อส่งต่อลูกแก้วลูกนี้ให้หม่าชาวโดยผ่านมือเขา?

สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ มันทำให้เข้ารู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง เขารู้สึกว่ามันมีบางอย่างที่แปลกๆ แต่ก็ไม่เข้าใจ

ในตอนนี้ รังสีในตัวของหม่าชาวได้เพิ่มจนถึงขีดสุด หลังจากที่เพิ่มมาถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นยอด ก็ได้หยุดลง

“ฆ่า!”

เขาคำรามออกมา ถีบขา ร่างกายก็หายไปจากจุดที่เคยอยู่ และพุ่งเข้าใส่ ไป๋หลี่เยี่ยน