The king of War นิยาย บท 1580

“ใครกัน?”

การปรากฏตัวของชายชุดดำ ทำให้ทุกคนต่างทำหน้าตกใจ

แม้แต่กษัตริย์เฝิงแววตาก็ยังเคร่งขรึมขึ้นมา เพราะจากในตัวของอีกฝ่าย เขากลับสัมผัสถึงรังสีวิถีบู๊ใดๆ ไม่ได้เลย

ราวกับอีกฝ่ายเป็นแค่คนธรรมดา ตัวเขาก็เป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดแล้ว แต่ชายชุดดำที่ปรากฏตัวออกมานี้ แม้แต่เขาก็ยังมองไม่ออก มันจึงพอที่จะยืนยันได้แล้วว่า ฝีมือของอีกฝ่าย อยู่เหนือกว่าเขาแน่นอน

หรือว่า อีกฝ่ายจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าอย่างนั้นเหรอ?

พอคิดได้อย่างนั้น แววตาที่ตกใจของกษัตริย์เฝิงก็เด่นชัดขึ้น

“คุณเป็นใครกัน? มาที่ราชวงศ์เฝิงของผม มีธุระอะไร?”

กษัตริย์เฝิงจ้องเขม็งไปยังชายชุดดำ แล้วถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

แล้วผู้แข็งแกร่งชุดดำก็ได้หันมองไปที่กษัตริย์เฝิง เผยให้เห็นหน้ากากโลหะที่สวมใส่สายตาอันเย็นเยือก ทำให้กษัตริย์เฝิงรับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่มหาศาล

ผู้แข็งแกร่งชุดดำตอบด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ฉันเป็นใคร แกยังไม่มีสิทธิ์รู้ แกแค่รู้ไว้ว่า การที่ฉันมาในวันนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับราชวงศ์เฝิง”

พอได้ยินอย่างนั้น กษัตริย์เฝิงก็ถึงกับขมวดคิ้ว

ผู้แข็งแกร่งลึกลับที่แม้แต่เขายังมองไม่ออก ปรากฏตัวออกมายังไงเขาก็ยังไม่รู้ ตอนนี้กลับบอกว่า เขาไม่มีสิทธิ์รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

หลังจากที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูดจบ เขาก็หันมองไปยังคนทั้งสามที่กำลังต่อสู้กันอยู่

ในตอนนี้ หม่าชาวเหมือนคนบ้า พละกำลังเหลือล้น เหมือนทุกการโจมตีจะเป็นการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของเขา ราวกับว่าเขาไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อยเลย

หลังจากที่หยางเฉินปลุกสายเลือดคลั่งขึ้นมาแล้ว ความแข็งแกร่งก็เพิ่มขึ้น จนแทบจะเทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดแล้ว ภายใต้การร่วมมือของหม่าชาว เห็นได้ชัดว่ายิ่งแข็งแกร่งขึ้น

จากการร่วมมือกันขงทั้งคู่ ไป๋หลี่เยี่ยนก็ถูกกดดันให้ล่าถอย เดิมทีเขาก็เจ็บหนักจากการระเบิดตัวเองของเฝิงจื้อหย่วนอยู่แล้ว ตอนนี้ยังถูกหยางเฉินกับหม่าชาวร่วมมือกันโจมตีอย่างรุนแรง ร่างกายที่เจ็บหนักอยู่แล้ว ก็เจ็บหนักยิ่งขึ้นไปอีก

“ตุบ!”

หยางเฉินกับหม่าชาวโจมตีต่อเนื่องอีกครั้ง ร่างกายของไป๋หลี่เยี่ยนถูกโจมตีจนล่าถอยไปสามสี่ก้าว กระอักเลือดออกมา ออร่าบนร่างกายลดฮวบไปอย่างรวดเร็ว

ไป๋หลี่เยี่ยนทำหน้าดุร้าย เขาที่เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดจากตระกูลบู๊โบราณ อยู่ในราชวงศ์ไป๋หลี่ก็เป็นตัวตนที่อยู่ชั้นแนวหน้า จะเคยไปถูกเหยียดหยามแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ในตอนนี้ กลับถูกเด็กหนุ่มสองคนที่อายุยังไม่ถึงสามสิบ ร่วมมือกันกดดัน

ถ้าสองคนนี้ยังร่วมมือกันโจมตีต่อไป ตัวเขาอาจจะถูกฆ่าจริงๆ ก็ได้

“ฆ่าฆ่าฆ่า!”

แรงอาฆาตในตัวหม่าชาวรุนแรงขึ้น และกระโจนเข้าใส่ ไป๋หลี่เยี่ยนอีกครั้ง

“หม่าชาว!”

ทันใดนั้นหยางเฉินก็รับรู้ถึงความผิดปกติ จึงรีบตะโกนออกไป

แต่ว่า หม่าชาวราวกับไม่ได้ยินเสียงของเขา พุ่งเข้าหาไป๋หลี่เยี่ยน แล้วโจมตีอย่างบ้าคลั่ง

สิ่งที่ทำให้หยางเฉินตกใจคือ หม่าชาวเพิ่งบรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ แต่หลังจากที่ลูกแก้วดูดเลือดเข้าไปในร่าง เขาก็แข็งแกร่งขึ้นมาจนถึงระดับนี้

ประเด็นคือ หลังจากที่ทั้งคู่ร่วมมือกันมานานขนาดนี้ หม่าชาวไม่ได้ดูอ่อนแรงลงเลย แต่กลับแข็งแกร่งขึ้น ราวกับในตัวมีพละกำลังที่ใช้ไม่หมด

ในตอนนี้ ความสามารถของหม่าชาว เข้าใกล้แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดอย่างมาก

“รนหาที่ตาย!”

ไป๋หลี่เยี่ยนเห็นหม่าชาวที่พุ่งเข้ามาหาตนด้วยตัวคนเดียว แรงอาฆาตในแววตาก็เด่นชัดขึ้น และซัดฝ่ามือออกไปทันที

“ตุบ!”

ฝ่ามือของทั้งสองปะทะเข้าด้วยกัน ทันใดนั้น รังสีอันน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกจากร่างของทั้งสอง แผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ