The king of War นิยาย บท 1624

โยชิดะ โนะรู้สึกกลัวจริงๆ เขาไม่ต้องการที่จะสัมผัสเหมือนตายทั้งเป็นแบบเมื่อครู่อีกแล้ว

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขามั่นใจว่า อย่างน้อยหยางเฉินก็เป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า

ผู้แข็งแกร่งในระดับเช่นนี้ หากต้องการฆ่าเขาก็ง่ายดายพอๆ กับการเหยียบมดตัวหนึ่งให้ตาย

หยางเฉินจ้องมองไปที่โยชิดะ โนะอย่างเย็นชา พลางพูดว่า “โอนกิจการทั้งหมดที่คุณมีในจิ่วโจวให้ผมก่อน!”

“เดี๋ยวผมไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!” โยชิดะ โนะกล่าวอย่างเร่งรีบ

จากนั้นเขาก็กำลังจะวิ่งออกไป

เพียงแต่ว่าเขาถูกขวางไว้โดยเฝิงเจียหยี

“ถ้าปล่อยคุณไป คุณจะกลับมาอีกไหม?” หยางเฉินถามอย่างเย็นชา

เมื่อสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าในสายตาของหยางเฉิน โยชิดะ โนะก็รู้สึกเย็นวาบไปทั้งร่างกาย เขารีบอธิบายว่า “ผมรับผิดชอบหลายอย่าง มีเพียงผมเท่านั้นที่มีอำนาจ ถ้าคุณหยางไม่เชื่อใจผม ก็สามารถไปที่สำนักงานใหญ่ของซุ่นเทียนกรุ๊ปกับผมได้เลย”

หยางเฉินหรี่ตามองโยชิดะ โนะแล้วพูดว่า “ถ้าคุณกล้าเล่นตุกติก ผมรับประกันได้เลยว่าจะทำให้ชีวิตคุณเหมือนตายทั้งเป็น!”

ร่างกายของโยชิดะ โนะสั่นเทิ้ม รีบพูดอย่างรวดเร็ว “คุณหยางไม่ต้องกังวล ผมจะไม่คิดเล่นตุกติก ผมจะไปโอนกิจการในจิ่วโจวที่ซุ่นเทียนกรุ๊ปจริงๆ”

“ไปสิ!” หยางเฉินพูดอย่างเฉยเมย

ยี่สิบนาทีต่อมา หยางเฉินและเฝิงเจียหยีก็ตามโยชิดะ โนะมาถึงอาคารสำนักงานใหญ่ของซุ่นเทียนกรุ๊ป

ชั้นบนสุด ในห้องทำงานของประธาน

โยชิดะ โนะยืนอยู่ทางด้านหนึ่ง หยางเฉินนั่งอยู่หน้าเก้าอี้สำนักงาน พลิกดูสัญญาในมือ

โยชิดะ โนะไม่กล้าหายใจแรง เขายืนตัวสั่นงันงกอยู่ข้างๆ เมื่อเผชิญหน้ากับความสามารถที่เด็ดขาด เขาไม่กล้าแม้แต่จะวิ่งหนีและมีความคิดอะไร

ในเวลานี้ลั่วปิงมาแล้ว ตามด้วยทนายความค่าตัวสูงจากเยี่ยนเฉินกรุ๊ปหลายคน

ลั่วปิงตกใจเมื่อเห็นหยางเฉินกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะของประธานซุ่นเทียนกรุ๊ป ส่วนโยชิดะ โนะที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ตกตะลึง

เขารีบถาม “ท่านประธาน ท่านให้ผมพาคนมาหา ผมก็พามาแล้ว หากท่านมีเรื่องอะไร ก็สั่งการมาได้เต็มที่”

จากนั้นหยางเฉินก็ยื่นสัญญาที่จัดทำโดยโยชิดะ โนะให้กับลั่วปิง แล้วกล่าวว่า “นี่เป็นสัญญาการเข้าซื้อกิจการซุ่นเทียนกรุ๊ปของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป คุณให้พวกทนายความดูให้ดี ว่ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า”

ลั่วปิงตกใจมาก เขาคิดไม่ถึงว่าเยี่ยนเฉินกรุ๊ปเพิ่งถูกโยชิดะ โนะซื้อไปด้วยวิธีสกปรก สุดท้ายภายในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง เยี่ยนเฉินกรุ๊ปก็กลับมาอยู่ในมือของหยางเฉิน เขายังต้องการซื้อซุ่นเทียนกรุ๊ปอีกด้วย

ลั่วปิงรีบแสดงสัญญาให้พวกทนายดู ส่วนตัวเขาเองก็หยิบสัญญาขึ้นมาอ่าน

เมื่อเขาเห็นว่าซุ่นเทียนกรุ๊ปครอบครองกิจการขนาดใหญ่ 28 แห่งของจิ่วโจวแล้ว ก็ถึงกับอึ้งไป

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้เขาตกใจยิ่งกว่านั้นยังไม่เกิดขึ้น เยี่ยนเฉินกรุ๊ปนั้นจ่ายเงินเพียงหยวนเดียวเพื่อซื้อซุ่นเทียนกรุ๊ป

พูดอีกอย่างก็คือ ขอเพียงหยางเฉินจ่ายเงินหนึ่งหยวน ก็สามารถซื้อกิจการที่มีมูลค่าตลาดนับล้านล้านภายใต้ชายคาของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปได้แล้ว

ทุกวันนี้เยี่ยนเฉินกรุ๊ปก็คือกิจการที่มีมูลค่าตลาดนับล้านล้าน ซึ่งหมายความว่าหลังจากการเข้าซื้อกิจการในครั้งนี้ มูลค่าตลาดของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป สูงถึงสองล้านล้าน เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ

ไม่นานกลุ่มทนายก็อ่านสัญญาจบ แล้วรีบพูดขึ้นว่า “ท่านประธาน สัญญาไม่มีปัญหาอะไร!”