The king of War นิยาย บท 1644

ได้ยินคำพูดของเหล่าจิ่ว สีหน้าหยางเฉินเคร่งขรึม ความอาฆาตฉายขึ้นในแววตา พูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อคนหุบเขาราชายากล้ามา ผมก็กล้าฆ่าเหมือนกัน!”

แดนบู๊ของเขา ก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางแล้ว เมื่ออยู่ในสภาวะที่ใช้พลังต่อสู้ สามารถระเบิดพลัง ที่ทัดเทียมกับแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้นออกมาได้

ถึงเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลาง เขาก็สามารถต่อสู้ได้

แค่เจ้าเมืองหวยเฉิงไม่ก้าวก่ายเรื่องนี้ เขาไม่กลัวอะไรทั้งนั้น

หลังเหล่าจิ่วได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เขาร้อนใจทันที รีบพูดขึ้นว่า “หยางเฉิน นายอย่าบุ่มบ่าม นายเป็นแค่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นต้น ถึงนายมีสายเลือดคลั่ง ก็เอาชนะผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลาง ไม่ได้หรอก”

“อย่าลืมจุดประสงค์ที่เรามาเมืองหวยเฉิงครั้งนี้ คือการฆ่าเจียงลั่ว เพื่อกำจัดพิษกู่ไร้หัวใจ ในตัวนาย ไม่ได้เพราะต้องการต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา”

เขายังไม่รู้ว่า แดนบู๊ของหยางเฉิน เข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นกลางแล้ว

หยางเฉินพูดด้วยสีหน้าราบเรียบ “ผมตรวจสอบได้แล้ว เจียงลั่วอาจอยู่ที่หุบเขาราชายา ความแค้นระหว่างผมกับหุบเขาราชายา ได้ก่อตัวขึ้นแล้ว”

เหล่าจิ่วเงียบไป ผ่านไปครู่หนึ่ง จึงพูดเสียงขรึมว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ คงทำได้เพียงสู้สุดใจ!”

ขณะนั้น พลานุภาพบู๊อันน่ากลัว ใกล้เข้ามาที่จวนเมืองหวยเฉิง หยางเฉินหรี่ตาลง พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “คนหุบเขาราชายามาแล้ว!”

เหล่าจิ่วรีบพูดว่า “ถ้าไม่ลงมือได้ พยายามอย่าลงมือ ถึงต้องลงมือ อย่างน้อยให้ยื้อไว้ จนกว่าฉันจะถึงจวนเมืองหวยเฉิง”

หยางเฉินพูดว่า “ได้!”

ขณะเดียวกัน ทางเข้าจวนเมืองหวยเฉิง ผู้แข็งแกร่งท่าทีน่ากลัวสามคน เดินออกมาจากรถ ท่าทีของคนที่ยืนตรงกลาง ดูแข็งแกร่งมาก

ผู้คุ้มกันสองคน ที่อยู่หน้าประตูจวนเมืองหวยเฉิง หลังจากสัมผัสถึงพลานุภาพแข็งแกร่ง บนตัวอีกฝ่าย สีหน้าหวาดกลัวทันที

“ที่นี่คือจวนเมืองหวยเฉิง......”

ผู้คุ้มกันยังไม่ทันพูดจบ ก็ได้ยินผู้แข็งแกร่งคนหนึ่ง ตวาดออกมา “ไสหัวไป!”

ผู้แข็งแกร่งสามคน เดินเข้าไปในจวนเมืองหวยเฉิง

ผู้คุ้มกันสองคน รู้สึกหนาวไปถึงกระดูก ยืนนิ่งที่เดิม ลืมไปเลยว่าต้องขวางไว้ มองทั้งสามคน เข้าไปในจวนเมืองหวยเฉิง

เมื่อทั้งสามคนหายลับไป พวกเขาเพิ่งตั้งสติได้ รีบเอาวิทยุสื่อสารออกมาพูด “มีผู้แข็งแกร่งสามคน ไม่รู้ว่าเป็นใคร บุกเข้าไปในจวน ขอกำลังเสริม! ขอกำลังเสริม!”

ทันใดนั้น ในจวนเมืองหวยเฉิง มีเสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น เห็นผู้แข็งแกร่งท่าทีแข็งแกร่ง พุ่งออกมาจากทุกทิศทาง

ไม่นาน ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาสามคน โดนผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ หลายสิบคน ล้อมเอาไว้

แต่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์หลายสิบคน ไม่มีใครกล้าเข้าไป ต่างจ้องผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาทั้งสามคน ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ไสหัวไปจากสายตาเรา ภายในสิบวินาที ไม่งั้นอย่าหาว่าเราไม่เกรงใจ!”

ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา คนที่นำมา พูดด้วยสีหน้าเฉยชา ขณะเดียวกัน พลานุภาพบู๊อันน่ากลัว แผ่ออกมาจากตัวเขา เข้าไปกดดันผู้แข็งแกร่งของจวนเจ้าเมือง

ผู้แข็งแกร่งของจวนเจ้าเมือง ต่างมีสีหน้าเคร่งขรึม พวกเขาสัมผัสได้ถึงพลานุภาพ ที่ไร้คำบรรยาย จากตัวผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา

ตอนนี้จวนเจ้าเมือง คงมีแค่เจ้าเมือง รวมถึงผู้แข็งแกร่งอันดับต้นๆ ไม่กี่คน ที่สามารถสู้กับผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายาได้ พวกเขา ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอีกฝ่าย

“ที่นี่คือจวนเจ้าเมือง พวกนายคิดให้ดี แล้วค่อยตัดสินใจลงมือ”

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด ของจวนเจ้าเมือง คนที่เป็นหัวหน้า พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“พลั่ก!”

เมื่อเขาพูดจบ ผู้แข็งแกร่งหุบเขาราชายา คนที่นำมา หายตัวมาตรงหน้าเขา ง้างฝ่ามือขึ้นตบ

เห็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ชั้นยอดขั้นเจ็ด ของจวนเมืองหวยเฉิง โดนตบจนกระเด็นออกไป