สรุปเนื้อหา บทที่ 1666 แผนร้ายของหวยหลัน – The king of War โดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง
บท บทที่ 1666 แผนร้ายของหวยหลัน ของ The king of War ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เสี้ยวอ้าวอวี๋เซิง อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ได้ยินคำพูดของหวยหลัน หยางเฉินกับเหล่าจิ่วต่างก็ถึงกับอึ้งตะลึงงง
ส่วนหวยเฟิ่งที่อยู่อีกฟากของโทรศัพท์ หลังจากได้ยินที่หวยหลันพูด ก็ตื่นตระหนกสุด ๆ เสียงพูดดูออกจะลนลาน “หวยหลัน เธอพูดเรื่องเหลวไหลอะไรกันนั่น?ใครบอกว่าพวกเราจะลงมืออะไรกันกับท่านปู่?”
หวยหลันพูดเสียงชืด ๆ “ฉันก็ได้พูดกับเธออย่างชัดแจ้งแล้ว เธอยังคิดว่า ฉันไม่มีหลักฐานจริงงั้นหรือ?”
พอพูดคำนี้ไป หวยเฟิ่งถึงกับนิ่งเงียบ
หวยหลันพูดต่อ “เมื่อกี้นี้ฉันก็บอกแล้ว ในสายตาพวกเธอ ฉันเป็นเพียงคนนอก ก่อนหน้านี้ฉันเคยได้รับการเห็นในความสำคัญจากท่านปู่ ได้เป็นกระบอกเสียงให้กับเมืองหวยเฉิง ใครจะไปรู้ได้ว่า ท่านปู่ไม่ใช่ว่าจะเห็นความสำคัญตัวเราเลย ท่านเพียงต้องการคนที่เป็นกระบอกเสียงให้ท่านเท่านั้น”
“อีกทั้งฉันยังเข้าใจดีว่า วันไหนที่เปลี่ยนเจ้าเมืองหวยเฉิงคนใหม่ ฉันก็จะต้องถูกเขี่ยออกจากจวนเมืองหวยเฉิงทันที”
“ระหว่างฉันกับเธอ ถึงแม้จะมีเรื่องบุญคุณความแค้นกันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ใช่ถึงคอขาดบาดตาย มีแต่เพียงเรื่องราวเล็ก ๆ จึงน่าจะคุยปรองดองกันได้”
“ฉันเห็นว่า ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด โอกาสที่อำนวยให้พวกคุณได้สบโอกาสที่ดีที่สุดในการลงมือที่เร็วที่สุด ฉันจะคอยช่วยพวกคุณคุมสถานะการณ์ในจวนเมืองหวยเฉิง เพียงขอร้องพวกคุณให้ฉันมีโอกาสยืนอยู่ได้ในจวนเมืองหวยเฉิงเท่านั้น”
“ขอเพียงพวกคุณรับปากฉัน ฉันก็จะส่งพิกัดที่อยู่ของหยางเฉินอย่างละเอียดให้พวกคุณ”
“เอาละ ที่ควรพูดฉันก็พูดจบละ คุณไม่จำเป็นต้องให้คำตอบฉันเดี๋ยวนี้ก็ได้ ฉันให้เวลาคุณสิบนาทีจะได้ไปปรึกษากับคุณแม่คุณ ถ้ายังไม่ได้ให้คำตอบฉัน นั่นก็ต้องขอโทษด้วย ฉันก็คงต้องเอาพิกัดที่อยู่ของหยางเฉิน ส่งไปให้หุบเขาราชายาละ”
พูดจบ หวยหลันก็วางสายโทรศัพท์
หล่อนมองไปที่หยางเฉินแล้วชี้แจงว่า “พี่หยาง หวังว่าพี่คงไม่เข้าใจผิดนะ ฉันเพียงแต่รู้ดีถึงเรื่องราวต่าง ๆ ระหว่างหวยเฟิ่งกับหวยฉิงอวี่หวยฉิงอวี่ ก็จึงได้ใช้เป็นข้อมูลสร้างเหตุผลให้พวกเขาเชื่อถือขึ้นมา”
หยางเฉินหัวเราะแล้วพูดว่า “ถ้าหากว่าแผนอันนี้ไม่ใช่เธอเป็นคนพูดออกมาเอง ข้าก็คงต้องสงสัยแน่ ว่าเธอนี่จะต้องใช่คนที่เจ้าเมืองหวยเฉิงจงใจจับวางไว้ข้างตัวข้าจริง ๆ ”
เหล่าจิ่วมองไปที่หวยหลันบอกว่า “ไว้จบเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว เธอน่าจะไปเมืองเหมียวนะ ข้าเชื่อว่าเจ้าเมืองเหมียวต้องยินดีต้อนรับคนอย่างเจ้านี้แน่ ๆ ”
หวยหลันหัวเราะเบา ๆ มองไปที่หยางเฉิน พูดยิ้ม ๆ ว่า “ถ้าพี่หยางไม่ต้องการฉัน ฉันก็จะตรองดูที่จะไปเมืองเหมียว”
หยางเฉิงก็หัวเราะแล้วพูด “ขอเพียงเธอยอมที่จะอยู่เคียงข้างข้า แน่นอนว่าข้ายินดีต้อนรับเต็มที่”
หวยหลันก่อนหน้านี้เป็นกระบอกเสียงของเจ้าเมืองหวยเฉิง เพียงเท่านี้ก็เห็นได้ หล่อนต้องมีความสามารถสูงมากพอ
ที่ผ่านมาเดี๋ยวนี้ แผนการของหวยหลัน ก็บอกชัดให้เห็นทุกอย่าง
ให้ผู้หญิงลักษณะแบบนี้อยู่ข้างตัว จะต้องช่วยเรื่องต่าง ๆ ได้เป็นอย่างมากแน่นอน
ในขณะนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ในมือหวยหลันดังขึ้น
หวยหลันหัวเราะและมองไปที่หยางเฉินพูดว่า “คิดไว้ไม่มีพลาด หวยเฟิ่งติดเบ็ดแล้ว!”
พูดจบ หล่อนก็รับโทรศัพท์ และก็กดปุ่มแฮนด์ฟรีด้วย
เสียงที่เต็มไปด้วยความหนาวเยือกดังมา “หวยหลัน แกไปรู้มายังไงว่าข้าคิดจะลงมือจัดการกับเจ้าเมือง?”
ไม่ใช่เสียงหวยเฟิ่ง แต่เป็นเสียงแม่ของหวยเฟิ่ง เสียงหวยฉิงอวี่หวยฉิงอวี่
หวยหลันพูดตอบไป “ฉันรู้ได้ยังไง คงไม่ได้เกี่ยวอะไรกับท่านนะ ตอนนี้ท่านแค่เพียงบอกฉันมาว่า จะร่วมมือกับฉันหรือไม่?ขอเพียงท่านยินยอมให้โอกาสฉันมีพื้นที่ยืนอยู่ในหวยเฉิงได้ ฉันก็ยินดีบอกพิกัดของหยางเฉินให้ท่าน และก็ยินดีร่วมมือกับท่าน ฆ่าเจ้าเมืองหวยเฉิง”
“ร่วมสิ เราต้องร่วมมือกัน!”
หวยฉิงอวี่หวยฉิงอวี่รีบตอบไป “ขอเพียงเธอบอกจุดพิกัดของหยางเฉินมา แล้วช่วยฉันฆ่าเจ้าเมืองทิ้ง รอข้าได้ขึ้นเป็นเจ้าเมืองแทนเมื่อนั้น เธอไม่เพียงจะมีที่ยืนในเมืองหวยเฉิง ฉันยังจะรับเธอเป็นลูกบุญธรรมของฉันด้วย”
“ต่อจากนั้น เธอคิดจะทำอะไร ก็ทำได้ตามแต่ใจ ทุกอย่างเธอพูดได้คำเดียวจบ”
หวยหลันพูดเสียงราบเรียบ “ฉันก็ไม่ขอเป็นลูกบุญธรรมท่าน ขอเพียงให้มีที่ยืนอยู่ได้ในเมืองหวยเฉิง ฉันก็พอใจแล้ว”
หวยฉิงอวี่หวยฉิงอวี่พูดว่า “ได้ ทุกอย่างตามแต่ใจเธอ!”
หวยหลันจึงพูดไปว่า “หยางเฉินกับเหมียวจิ่ว ก่อนหน้านี้ไปเจอกับผู้แข็งแกร่งจากหุบเขาราชายา ตอนนี้บาดเจ็บสาหัส ฉันหนีมากับพวกเขา ตอนนี้อยู่ที่หมู่บ้านเล็ก ๆ หมู่บ้านแรกที่ข้ามฝั่งแม่น้ำมา”
“พิกัดที่ชัดเจนคือ ในโรงเรียนร้าง อยู่ตรงมุมด้านตะวันตกเฉียงเหนือของหมู่บ้านเล็ก ๆ นั่น”
“หากท่านคิดจะแก้แค้นจริง อย่างน้อยต้องจัดผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดสักสองนาย เพราะพลังฝีมือของเหมียวจิ่วที่อยู่ข้างตัวหยางเฉินนั้น น่าจะมีถึงระดับสุดยอดแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดแล้ว ถึงบาดเจ็บสาหัสอยู่ แต่ฉันมีความรู้สึกว่าเขายังมีพลังในการต่อสู้อยู่ได้อีก ส่วนหยางเฉินนั้นก็มีพลังฝีมือสูงอยู่ น่าจะระเบิดขึ้นเทียบระดับสุดยอดแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดได้”
หวยฉิงอวี่หวยฉิงอวี่รีบบอกว่า “เธอวางใจได้ คราวนี้ หยางเฉินต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน!”
หวยหลันตัดวางสายโทรศัพท์แล้ว ยิ้มหันไปพูดกับหยางเฉิน “เวลานี้ ฝ่ายจวนเมืองหวยเฉิงติดเบ็ดละ หาทางลากเอาผู้แข็งแกร่งจากหุบเขาราชายาเข้ามา ทุกอย่างก็เป็นอันสำเร็จสมบูรณ์”
เห็นหล่อนต่อโทรศัพท์ไปอีกสายหนึ่ง พูดเสียงขรึม “พี่น้องหลี่ มีเรื่องสำคัญมากเรื่องหนึ่ง ข้าจำเป็นต้องบอกท่าน!”
“ศิษย์ผู้พี่ของท่านสวีฮว๋า อีกยังมีผู้คุมกฎซ้ายขวาของหุบเขาราชายา ถูกเจ้าเมืองหวยเฉิงเล็งเป้าไว้แล้ว ข่าวมาล่าสุด สุดยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งจากจวนเมืองหวยเฉิง เตรียมจะเข้าดักถล่มสังหารสวีฮว๋า กับผู้คุมกฎซ้ายขวาของหุบเขาราชายาแล้ว อยู่ที่หมู่บ้านแรกริมฝั่งที่ข้ามแม่น้ำหวยเหอมา ในโรงเรียนร้างมุมทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...