The king of War นิยาย บท 1700

เมื่อได้ยินคำพูดของติงอู่ ผู้นำตระกูลเศรษฐีเมืองซ่านเฉิงคนอื่นๆ ต่างก็หันไปมองหวยเจิ่น

“ใช่แล้วครับ นายน้อยเมืองหวยเฉิง วันนี้ที่พวกเรามาจวนมู่ด้วยกัน ก็เป็นเพราะคุณสั่งให้เรามานะครับ”

“นายน้อยเมืองหวยเฉิง ตอนนี้คุณคงจะไม่ใช่เพราะเห็นว่าเรามีปัญหากับจวนมู่แล้ว จึงคิดจะไม่สนใจพวกเราหรอกใช่มั้ยครับ?”

…….

ชั่วขณะนั้น ผู้นำตระกูลเศรษฐีเมืองซ่านเฉิงทั้งหมด ต่างก็เอ่ยปากถาม

หวยเจิ่นเดินเข้าไปใกล้ ยิ้มเล็กน้อย “ทุกท่าน อย่าเสียงดังไป ฟังผมพูดครับ！”

แล้วทุกคนต่างก็เงียบลง และล้วนจ้องมองที่หวยเจิ่น

หวยเจิ่นพูดว่า “ก่อนอื่น ผมขอชี้แจ้งก่อน ว่าไม่ใช่ผมสั่งให้พวกคุณมา แต่เป็นเพราะบุคคลของตระกูลพวกคุณถูกฆ่า แล้วคนร้าย ตอนนี้ก็อยู่ในจวนมู่ เป็นพวกคุณเองที่เชิญให้ผมมาจวนมู่กับพวกคุณ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของทุกคนก็แย่มาก ติงอู่ขมวดคิ้ว หรี่ตาจ้องหวยเจิ่นและถามว่า “นายน้อยเมืองหวยเฉิง คุณผลักพวกเราให้เป็นศัตรูกับจวนมู่เสร็จแล้วก็คิดที่จะทิ้งพวกเราแล้วงั้นหรอครับ?”

ติงชางเองก็พูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ถ้าหากนายน้อยเมืองหวยเฉิงไม่มีความคิดที่จะเผชิญหน้าต่อจวนมู่กับพวกเรา อย่างนั้นก็รบกวนคุณออกไปจากซ่านเฉิงซะตอนนี้เลยครับ！”

ถึงแม้ว่าตระกูลติงจะอยากได้การช่วยเหลือจากจวนเมืองหวยเฉิง แต่ถ้าหากหวยเจิ่นเพียงแค่หลอกใช้พวกเขาไปต่อกรกับจวนมู่ พวกเขาไม่มีทางยอมเป็นคนโง่

ผู้นำตระกูลเศรษฐีเมืองซ่านเฉิงคนอื่นๆ ต่างก็มองหวยเจิ่นด้วยสีหน้าไม่พอใจเช่นกัน

หวยเจิ่นเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย “ทุกท่าน พวกคุณเข้าใจผิดแล้วครับ ในเมื่อผมมาจวนมู่กับพวกคุณแล้ว แล้วจะให้ผมสนใจแต่ตัวเองได้ยังไงกัน? อย่างที่ผมเคยบอกที่บ้านตระกูลติง คนร้ายที่ฆ่าบุคคลสำคัญของตระกูลพวกคุณ ก็เป็นคนเดียวกับที่จวนเมืองหวยเฉิงของผมต้องการจะฆ่าเช่นกัน”

“ในเมื่อตอนนี้เขาอยู่จวนมู่ ผมก็ต้องขอตัวมันจากจวนมู่พร้อมกับพวกคุณแน่นอนอยู่แล้ว”

พูดจบ เขาก็โบกมือ “ทุกคนเข้าไปกับฉัน！”

เขาเดินนำไปทางจวนมู่ก่อน ด้านหลังยังมีผู้แข็งแกร่งเพ้าดำเดินตามอีกห้าคน สิ่งที่ทำให้ผู้นำตระกูลเศรษฐีเมืองซ่านเฉิงทุกคนตกใจก็คือ บนตัวผู้แข็งแกร่งเพ้าดำพวกนี้ กลับไม่มีกลิ่นอายบูโดแผ่ออกมาเลยสักนิด

แต่พวกเขาต่างก็รู้ดี ว่าผู้แข็งแกร่งที่สามารถถูกหวยเจิ่นนำตัวออกมาด้วย จะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

เมื่อติงอู่และติงชางมองตากันแล้ว ติงชางพยักหน้า แล้วก็พูดว่า “พี่ใหญ่ครับ พวกเราเองก็เข้าไปกันเถอะ！”

“ไป！”

ติงอู่พยักหน้า แล้วก็ตามหวยเจิ่นเข้าไป

ผู้นำตระกูลเศรษฐีเมืองซ่านเฉิงที่เดิมทียังกังวลกันเป็นอย่างมาก เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว ต่างก็ตามกันเข้าไป

หวยเจิ่นที่เดินนำอยู่ด้านหน้า มุมปากยกยิ้มชั่วร้าย

“หยุด！”

ในขณะนี้เอง ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์กลุ่มหนึ่ง ต่างก็เข้ามาใกล้ ขวางไว้ตรงหน้าสุดของพวกหวยเจิ่นและคนอื่นๆ

“ที่นี่คือจวนมู่ ไม่อนุญาตให้คนนอกมาทำตัวเหิมเกริม！”

ผู้นำด้านหน้า คือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด จ้องมองไปที่พวกหวยเจิ่นด้วยสีหน้าโมโห

หวยเจิ่นยิ้มแย้มพูดว่า “ผู้อาวุโสครับ วันนี้ที่พวกเรามา มีเพียงแค่เป้าหมายเดียว นั่นก็คือพาตัวหยางเฉินไป ขอรบกวนจวนมู่ส่งตัวออกมา แล้วพวกเราก็จะจากไปเองครับ”

ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอดคนนั้นยิ้มเยาะ “คนที่พวกนายตามหา ไม่อยู่ที่จวนมู่! ฉันให้พวกเวลาพวกนายหนึ่งนาที ออกไปจากจวนมู่ให้หมดซะ ไม่อย่างนั้น รับผลกันเอง！”

เสียงเพิ่งสิ้นสุด พลังที่บ้าคลั่งอย่างหนึ่ง ได้แผ่กระจายออกมาจากตัวเขา และครอบงำไปทั่ว

นอกจากหวยเจิ่นแล้ว ผู้นำตระกูลเศรษฐีเมืองซ่านเฉิงคนอื่นๆ ต่างก็มีสีหน้าหวาดกลัวกัน

จนกระทั่งตอนนี้ พวกเขาถึงได้รู้ว่า พวกเขาได้พาคนบุกเข้าจวนมูนแล้ว

หลายปีก่อน เจ้าเมืองท่านนั้นของจวนมู่ เป็นบุคคลที่น่ากลัวอย่างมาก ถูกคนในเมืองซ่านเฉิงเรียกว่า “เจ้าเมืองโหดเหี้ยม”