The king of War นิยาย บท 1848

ถึงตอนนี้ตู้จ้งจำหยางเฉินได้แล้ว สองตาแดงขึ้นมาทันที มองเงาร่างของชายหนุ่มที่ยืนขวางอยู่ข้างหน้าตัวเขาอยู่ เขาให้รู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทุ่มเทลงไป คุ้มค่าแล้ว

กระแสกดดันจากพลังบูโดที่พุ่งสูงรุนแรงนั้น ถึงนาทีนี้ กระแสพลังบนตัวเขา เหมือนคลื่นน้ำที่ลดถอย หายฮวบไปในพริบตา

สภาพที่เห็นทั้งตัว เหมือนอยู่ในสภาวะคนป่วยหนัก

“ผู้เฒ่าตู้！”

หยางเฉินไม่สนใจนักบูโดประเทศซัน รีบหันตัวกลับ ถลันก้าวขึ้นไปข้างหน้า ประคองรับตัวตู้จ้งที่กำลังเซจะล้มลงไว้

สองตาตู้จ้งเปียกแฉะ แต่บนใบหน้าอิ่มเอิบด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น พูดว่า “ข้าไม่เป็นไร เพียงแต่ใช้เคล็ดวิชาลับฝืนโหมพลังให้สูงขึ้นมา ตอนนี้พลังจากเคล็ดวิชาหมดสภาพลงเท่านั้น ที่โชคดีที่สุดคือ รอจนพบคุณได้ในที่สุด”

ได้ยินที่เขาพูด ผู้ชมทั่วทั้งบริเวณจึงเข้าใจ ตู้จ้งโดยแท้จริงแล้วมีพลังฝีมืออยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายชัด ๆ ทำไมในชั่วไม่ทันความคิด จู่ ๆ ก็ก้าวทะลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอดได้ ที่แท้ ไม่ใช่การก้าวทะลุตามวิถีบูโด แต่เป็นการใช้เคล็ดวิชาลับฝืนผลักดันพลังให้สูงขึ้นมา

แต่เคล็ดวิชาที่กระตุ้นพลังให้สูงขึ้นในช่วงเวลาสั้นแบบนี้ ร้อยทั้งเก้าสิบเก้า ล้วนแต่จะมีผลข้างเคียง อีกยังมีบางเคล็ดวิชาลับ จะทำให้ฐานพลังบูโดของผู้ที่เอาออกมาใช้เกิดความเสียหายอย่างหนักอีกด้วย

หยางเฉินก็ไม่แน่ใจว่าเคล็ดวิชาลับที่ตู้จ้งใช้นั้นจะทำลายพื้นฐานพลังบูโดของเขาหรือไม่ เขาล้วงหยิบเอายาเม็ดออกมาเม็ดหนึ่ง บอกกับตู้จ้งว่า “ผู้เฒ่าตู้ ท่านกินยาเม็ดเม็ดนี้เข้าไปก่อนเลย”

อย่างไม่มีการลังเล ตู้จ้งก็กลืนกินยาเม็ดที่หยางเฉินส่งมาให้ลงไป

ยาเม็ดนั้นพอเข้าปากก็ละลาย เกิดเป็นสายกระแสอุ่น ไหลเคลื่อนเข้าไปสู่ทรวงใน

ในขณะเดียวกัน พลังการฟื้นฟู แผ่ซ่านออกมาจากภายในตัว ตู้จ้งให้รู้สึกเหมือนมีสายกระแสอุ่น ไหลเข้าไปทั่วทุกส่วนสรรพตลอดทั้งตัว

เดิมที่คิดอยู่ไว้ว่าตนนั้นต้องอยู่กับสภาพคนบาดเจ็บสาหัส ภายใต้พลังฟื้นฟูที่เข้มข้น เกิดการฟื้นฟูให้เห็นอย่างชัดเจน นี้ทำให้ตู้จ้งตื่นเต้นเต็มหัวใจ

ตัวเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลาย เขาเองเข้าใจดีอยู่อย่างมาก ยาเม็ดที่หยางเฉินให้เขากินเข้าไปนั้น ต้องมีค่าที่สูงยิ่ง ถ้ามีการนำไปประมูลขาย ต้องมีราคาระดับล้นฟ้า แต่หยางเฉินไม่ลังเลแม้แต่น้อย ส่งมาให้กินเฉย

คิดมาถึงตอนนี้ บนใบหน้าของตู้จ้งเต็มอิ่มด้วยความขอบคุณ

“ผู้เฒ่าตู้ ท่านลงไปก่อน เรื่องที่เหลือต่อไป มอบให้ข้าได้แล้ว！”

เห็นตู้จ้งกินยาเข้าไปแล้ว สีหน้าดีขึ้น หยางเฉินจึงได้เอ่ยปากพูดไป

ตู้จ้งหันมองไปทางมุมค่ายประเทศซัน พูดเสียงทุ้มหนักว่า “ที่มากันคราวนี้ นักบูโดประเทศซันที่มาในฐานะผู้แข็งแกร่ง คือทิคาโนะ ทาเคชิตัวนายกสมาคมบูโดแห่งประเทศซัน เห็นว่าพลังฝีมือไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย เจ้าต้องระวังหน่อย"

สั่งกำชับกับหยางเฉินแล้ว เขาจึงได้หันตัวเดินออกไป

ขณะนั้น บรรดานักบูโดค่ายฝ่ายประเทศซัน แต่ละคนมีสีหน้าอึมครึมเป็นที่สุด อาโอกิ ยามาโตะเป็นถึงผู้แข็งแกร่งสายตระกูลบูโดประเทศซันทีเดียวนั้น กลับถูกหยางเฉินซัดลอยไปในแวบเดียว สำหรับประเทศซันนั้น เป็นเรื่องหยามกันอย่างแรง

ตั้งแต่หยางเฉินปรากฏตัวมา ทิคาโนะ ทาเคชิก็ไม่ยอมหลับตาลงอีก นัยน์ตาเฉียบคมทั้งคู่ จ้องติดอยู่ที่หยางเฉิน

โยชิดะ โชก็ไม่แสดงอาการโอหังอย่างก่อนหน้านี้อีก มีแต่ความหวาดผวาอยู่ในใจ เขารู้อยู่ว่าหยางเฉินมีพลังฝีมือแข็งกล้ามาก แต่ก็ไม่เคยคิดถึงได้ว่า หยางเฉินจะเก่งกาจถึงขนาดนี้ แค่จู่โจมใส่ทีเดียวก็ถล่มอาโอกิ ยามาโตะแพ้ไป

คามิชิโร กุนโต สีหน้าก็เห็นได้ว่าซีดเผือดลง ในทันใดนั้นเขาเกิดสงสัยขึ้น เมื่อคืนที่ยอดเมฆา คนที่ก่อเหตุการณ์ครึกโครมใหญ่โตขนาดนั้น จะใช่ไป๋หลี่จิงหวินหรือ

ตามที่พวกเขาเข้าใจ พลังฝีมือของหยางเฉิน ฝืนไปกันจริง ๆ ก็น่าจะได้แค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด นั่นก็ถือว่าสุดขีดแล้ว

แต่ถ้าพูดถึงว่า หยางเฉินจะมีพลังฝีมืออยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอด แล้วจะเป็นไปได้ยังไงที่ถล่มอาโอกิ ยามาโตะระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้นแพ้ไปด้วยเพียงแค่หมัดเดียว？

ในขณะนั้นเอง อาโอกิ ยามาโตะกระเสือกกระสนยืนขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความสยองโหด เมื่อกี้นี้ เขาถึงกับสลบวูบไป ขนาดใครเป็นคนซัดเขากระเด็นลอยไป ตัวเขาเองยังไม่รู้เลย

จนกระทั่งมองชัดไปเห็นหน้าตาของหยางเฉิน จึงร้องลั่นอย่างตกใจ “แกนี่เอง”

เทียบกับโยชิดะ โชกับคามิชิโร กุนโตแล้ว เขารู้ดีถึงพลังฝีมือของหยางเฉินมากกว่า แต่ทว่า เขาไม่คิดเลยจริง ๆ ว่า หยางเฉินจะร้ายกาจถึงขนาดนี้ หมัดเดียวก็ทำเอาเขาสลบวูบไปเลย

หรือจะว่า คนที่ทะลุทะลวงขึ้นไปเมื่อคืนนี้ที่ยอดเมฆา คือหยางเฉิน

เหมือนกับโยชิดะ โชกับคามิชิโร กุนโต ก็คิดกันแบบนี้

เห็นนักบูโดในค่ายฝ่ายประเทศหยางไม่มีใครกล้าขึ้นเวทีประลอง นักบูโดทางค่ายฝ่ายจิ่วโจว ทั้งหมดตื่นใจกันจนเฮกันขึ้นมา

บรรยากาศในพื้นที่ ก็เกิดคลื่นอารมณ์พลุ่งพล่านขึ้นอย่างสูง

ตู้จ้งหลังจากได้กินยาเม็ดที่หยางเฉินให้มาแล้ว ส่วนที่บาดเจ็บได้ถูกสยบลง เขามองไปทางค่ายฝ่ายประเทศซัน พูดน้ำเสียงเหยียดหยามไปว่า “เมื่อตะกี้นี้ พวกเราทั้งสองฝ่ายได้มีการตกลงเดิมพันกันอย่างหนึ่ง ถ้าหากค่ายประเทศซันแพ้ นักบูโดประเทศซันทั้งหมดที่อยู่ในวันนี้ ต้องคุกเข่าขอขมา กล่าวคำขออภัยกับนักบูโดจิ่วโจว！”

“แน่นอน หากพวกเราค่ายฝ่ายจิ่วโจวแพ้ พวกบูโดจิ่วโจวที่อยู่ที่นี่ทั้งหมด ก็จะคุกเข่าขออภัยจากนักบูโดประเทศซัน”

คำพูดนี้ตั้งใจพูดให้หยางเฉินฟัง เนื่องจากตอนที่พูดเรื่องนี้กัน หยางเฉินยังไม่ได้อยู่ด้วย

หยางเฉินขยับเชิดมุมปากขึ้นเล็กน้อย มองไปที่ค่ายฝ่ายประเทศซัน พูดเสียงเยือก “คนต่อไป ใครจะเข้ามาตาย？”

ทิคาโนะ ทาเคชิลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ เอ่ยปากขึ้นพูด “ในเมื่อเจ้าขอตาย ข้าก็จะส่งเสริมเจ้า！”