หวยหลันผงกหัว แล้วมองไปที่เฝิงเจียหยีพูดว่า “เจียหยี ตัวเจ้าเองก็เป็นนักบูโดแดนเหนือมนุษย์ ในเยี่ยนตูก็อยู่ในระดับยอดฝีมือบูโด เจ้าก็ต้องจัดเตรียมให้อยู่ในสภาพพร้อมรบทุกเวลา ข้ามีความห่วงว่าหลังจากรับพี่ใหญ่หยางกลับมาถึงแล้ว จะมีคู่แค้นของพื่ใหญ่หยางตามหามาถึงที่นี่”
เวลานี้ หวยหลันได้ใช้ความเป็นผู้นำของหล่อนออกมาเต็มที่ จัดการวางทุกเรื่องงานอย่างมีแบบแผน
อ้ายหลินก็รีบถามว่า “แล้วฉันหละ?”
หวยหลันยิ้มเล็กน้อย “พี่อ้าย พี่ดูแลเสี่ยวจิ้งอันให้ดี ก็เป็นการช่วยพวกเราทุกคนอย่างมากแล้ว”
เยี่ยนตู สำนักงานกลางสมาพันธ์บูโด
ที่นี่เป็นสำนักงานที่สมาพันธ์บูโดจัดตั้งไว้ หลังจากตู้จ้งจากไป ก็มอบงานทั้งหมดไว้ให้นักบูโดแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นกลางนายหนึ่ง มีชื่อว่าหนิงเทียนเหอ
ในห้องประชุมสำนักงานกลางสมาพันธ์บูโด หนิงเทียนเหอนั่งอยู่ที่ตำแหน่งประธาน ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดหลายนาย นั่งอยู่สองข้าง
“ท่านรองหนิง พวกเราจำเป็นจริงหรือที่ต้องเฝ้าปกป้องหยางเฉิน และต้องเตรียมรองรับผลที่รับกันไม่ไหวด้วยหรือ?”
นักบูโดแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดนายหนึ่ง มองไปที่หนิงเทียนเหอแล้วถามไป
นักบูโดคนอื่น ๆ ต่างก็หันมองไปที่หนิงเทียนเหอ ท่าทีบ่งบอกถึงความข้องใจ
หนิงเทียนเหอกวาดสายตามองไปทั่วบริเวณ พูดเสียงลุ่มลึก “ทุกท่าน พวกท่านอย่าลืมนะ ใครกันที่เสี่ยงตายเข้าต่อสู้ จึงได้รักษาเกียรติภูมิของนักบูโดจิ่วโจวของพวกเราไว้ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณหยาง ทุกท่านยังจะมีโอกาสมานั่งกันอยู่ที่นี่ได้หรือ?”
นักบูโดแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดคนเมื่อกี้นี้ พูดออกมาด้วยสีหน้าจริงจัง “ท่านรองหนิง ข้าเป็นคนพูดตรง ท่านก็อย่าได้โกรธ ข้าคิดว่า เรื่องที่นักบูโดประเทศซันมาท้าประลองยุทธนี้ เป็นเรื่องของนักบูโดจิ่วโจวทั้งหมด หยางเฉินก็เป็นหนึ่งในส่วนนักบูโดจิ่วโจว เขาย่อมต้องมีภาระในการปกป้องเกียรติภูมิของนักบูโดจิ่วโจวโดยหน้าที่อยู่แล้ว”
“แน่นอน ข้าก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า หยางเฉินนั้นเลอเลิศ เขาได้ทำการปกป้องเกียรติภูมิของนักบูโดจิ่วโจวไว้ได้ แต่ทว่า ในครั้งนี้เขาได้รับบาดเจ็บมาสาหัสมาก ถึงแม้รักษาฟื้นขึ้นมาได้ เขาก็คงเป็นคนพิการ”
“กับการที่ให้ช่วยจนฟื้นมา แต่กลายเป็นคนพิการ ไม่สู้เราปล่อยวางทิ้งเรื่องการรักษา ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามชะตาลิขิต สำหรับนักบูโด หากแม้นต้องกลายเป็นคนพิการ จะต้องเป็นเรื่องที่เจ็บปวดไม่สู้ตายเสียดีกว่า ฉะนั้นการปล่อยละทิ้งการรักษา ก็เป็นการทำในสิ่งที่หวังดีเพื่อเขา”
“ท่านตู้จะไปเสาะหายาเม็ดคืนวิญญาณ ก็ยังไม่รู้ว่าจะต้องทุ่มเทไปเป็นมูลค่าอีกเท่าไหร่ ข้าคิดว่า การช่วยให้หยางเฉินฟื้นมานั้น ด้วยการต้องทุ่มทุนมากมายขนาดนั้น เป็นเรื่องไม่คุ้มกันเลย”
ได้ยินคำพูดของเขา หนิงเทียนเหอสีหน้าเครียดลงไปในทันที
ตามติดมา อีกหนึ่งนักบูโด แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นต้น เอ่ยปากพูดว่า “ท่านรองหนิง ข้าก็คิดว่า การทุ่มทุนมหาศาลเพื่อช่วยหยางเฉินนี้ ไม่คุ้มค่าเลยแม้แต่น้อย”
“เขาเวลานี้กลายเป็นสภาพแบบนี้ไปแล้ว ถึงฟื้นขึ้นมาได้ แล้วเป็นยังไง?ก็เพียงคนพิการคนหนึ่งไม่ใช่หรือ?ข้าคิดว่า ถ้าหยางเฉินรู้ว่า หากเขาถูกช่วยให้ฟื้นขึ้นมาเป็นคนพิการ เชื่อว่าเขาก็จะไม่ยอมให้ช่วยเขาเป็นแน่มัง?”
“อย่าเพิ่งไปพูดถึงยาเม็ดคืนวิญญาณ ที่ท่านตู้ไปเสาะหา จะต้องทุ่มทุนมหาศาลขนาดไหน เอาเป็นว่าพลังฝีมือที่หยางเฉินสำแดงออกมาในครั้งนี้ก็ต้องถูกพวกนักบูโดประเทศซันมองเห็นเป็นหอกข้างแคร่อยู่แล้ว ไม่แน่ว่า ป่านนี้ประเทศซันคงจัดส่งนักบูโดชั้นสุดยอดฝีมือมาตามฆ่าหยางเฉินแล้ว”
“สมาพันธ์บูโดของพวกเราเพิ่งตั้งขึ้นมา เป็นที่แน่ชัดอยู่ว่าไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของนักบูโดระดับสุดยอดของประเทศซันได้เป็นแน่ ข้าคิดว่า การเอาหยางเฉินมาไว้ที่นี่ ก็เท่ากับเอาระเบิดเวลามาวางไว้”
แน่นอนว่า ก็ไม่ใช่ว่าจะมีแต่คนคัดค้านไปทั้งหมด ก็ยังมีฝ่ายต้องการปกป้องหยางเฉินอยู่
“ปัง!”
ผู้เฒ่าไว้เคราแพะท่านหนึ่ง ตบโต๊ะลุกยืนขึ้นมา พูดด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธว่า “พวกแกยังมีความเป็นมนุษย์หลงเหลืออยู่มั่งไหม?การท้าประลองยุทธของพวกนักบูโดประเทศซันในครั้งนี้ พวกแกยังคิดเป็นจริงอยู่หรือ ว่าพวกมันเพียงแค่คิดจะประลองกับพวกเราเท่านั้น?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...