The king of War นิยาย บท 1866

เยี่ยนตู หน้าประตูสำนักงานกลางสหพันธ์บูโด

กลุ่มบุคคลสามคน ยืนรออยู่หน้าประตู

“คุณหม่า คุณว่า คุณหยางจะอยู่ที่นี่ไหม？”

บุคคลทั้งสาม ผู้แข็งแกร่งที่อายุมากกว่าเพื่อน มองไปที่คนหนุ่มอายุน้อยที่สุดในสามคน เอ่ยปากถามไป

สามคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น คือหม่าชาวกับสองพี่น้องตระกูลซ่งนั้นเอง

หม่าชาวสีหน้าออกเคร่งเครียด พูดอย่างจริงจังว่า “หวยหลันได้สืบแน่ชัดแล้ว สามวันก่อนที่การประลองยุทธเสร็จสิ้นลง ไม่มีใครได้เห็นตัวพี่หยางเลย สถานที่ประลองวันนั้นอยู่ที่โรงเทพบู๊ ซึ่งอยู่ในเขตุความควบคุมของสหพันธ์บูโด ฉะนั้นจึงว่า พี่เฉินจะต้องถูกคนของสมาพันธ์บูโดพาตัวไปเป็นแน่”

“ข้าเชื่อว่า พี่เฉินจะต้องอยู่ที่สมาพันธ์บูโดแน่นอน คนของพวกเขาเข้าไปรายงานแล้ว พวกเรารอสักหน่อย เดี๋ยวคงได้รู้กันแน่ชัด”

ขณะกำลังพูด ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามนายหนึ่งเดินออกมา มองไปที่หม่าชาวพูดว่า “คุณเฉินไม่ได้อยู่ที่นี่！”

ได้ยินคำพูดจากฝ่ายตรงข้าม พวกหม่าชาวสามคนต่างมีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างหนัก

“มันเป็นไปได้ยังไง？”

หม่าชาวหงุดหงิดขึ้นมาในพลัน รีบพูดออกไปว่า “สามวันก่อน หลังการประลองจบลง ก็ไม่มีใครเห็นตัวตนของพี่หยางเลย โรงเทพบู๊ ก็อยู่ในเขตุควบคุมของสหพันธ์บูโด พี่เฉินจะไม่อยู่กับสมาพันธ์บูโดได้ยังไง？”

ซ่งซ้ายก็พูดว่า “นั่นสิ คุณหยางจะต้องอยู่ในสมาพันธ์บูโดเป็นแน่ พวกเราเป็นคนใกล้ชิดที่สุดของเขา”

พูดไปพลาง เขายังชี้ไปที่หม่าชาว บอกกับผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์บูโดคนนั้นว่า “ท่านนี้คือพี่น้องที่ดีที่สุดของคุณหยาง ชื่อหม่าชาว ถ้าพวกคุณไม่ไว้ใจพวกเรา ก็ไปสอบดูได้ ความเกี่ยวข้องของหม่าชาวกับคุณหยาง สืบสอบได้ง่ายมาก”

ผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์ได้ยินที่พูด สีหน้าออกอาการลำบากใจขึ้นมาทันที

ถ้าหากคนพวกนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับหยางเฉิน เขายังพอจัดการได้ง่าย แค่ไล่ให้ออกไปก็จบ แต่ถ้าบอกว่า คนพวกนี้มีความสัมพันธ์สนิทชิดเชื้อกับหยางเฉินมาก เมื่อหยางเฉินคืนสภาพเป็นปกติ แน่นอนว่าก็ต้องเป็นหัวหน้าสมาพันธ์บูโด

วันนี้เขาไปไล่คนสนิทของหยางเฉิน วันหลังหยางเฉินขึ้นมาเป็นหัวหน้าสมาพันธ์ จะมาไล่เบี้ยเล่นงานเขาไหม？

แต่ทว่า เมื่อตะกี้นี้หนิงเทียนเหอก็พูดอยู่แล้ว ไม่ว่าใครก็ตามที่มาหาหยางเฉิน ให้บอกว่าหยางเฉินไม่ได้อยู่ที่นี่

คิดถึงตรงจุดนี้ เขาก็ไม่สนใจอะไรอีก มองไปที่หม่าชาวพูดว่า “ต้องขอโทษจริง ๆ คุณหยางไม่ได้อยู่ที่นี่จริง ๆ สามวันก่อนหลังจากจบการประลอง คุณหยางก็ได้ออกจากโรงเทพบู๊ พวกเราก็ไม่รู้ว่าเขาไปทางไหน”

“เป็นไปไม่ได้！”

หม่าชาวท่าทีเด็ดเดี่ยว พูดตาแดง ๆ ว่า “พี่เฉินจะต้องอยู่ที่นี่แน่นอน！คุณให้พวกเราเข้าไปพบหน้าเขาสักหน่อยได้ไหม？พวกเรารับรองว่าจะไม่ทำให้พวกคุณเดือดร้อนแน่นอน”

ผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์บูโดส่ายหน้า “เสียใจด้วย！ผมปล่อยพวกคุณเข้าไปไม่ได้！”

สองพี่น้องตระกูลซ่งก็บันดาลโทสะขึ้นมา

ซ่งขวาตะคอกถามอย่างเกรี้ยวกราด “อาศัยอะไรที่จะห้ามไม่ให้พวกเราเข้าไปพบคุณหยาง？รู้ไหมว่าพวกเราเป็นอะไรกับคุณหยาง？ถ้าเขารู้เรื่อง ที่เจ้ามากันพวกเราไว้นอกประตู ผลจะเป็นยังไงแกจะรับไหวไหม？”

ความกระอักกระอ่วนใจแสดงออกเต็มหน้าผู้แข็งแกร่งสมาพันธ์บูโด คนที่อยู่ข้างหน้าเหล่านี้ เขาจะไปกระทบกระทั่งไม่ได้เลย！

แต่ทว่า หนิงเทียนเหอก็สั่งไว้แล้ว ห้ามไม่ให้แพร่งพรายเรื่องที่หยางเฉินอยู่ในสมาพันธ์บูโดอย่างเด็ดขาด

เขาไม่สามารถกระทบกระทั่งได้เลยทั้งสองด้าน

เห็นฝ่ายตรงข้ามไม่ตอบ ซ่งซ้ายรั้งซ่งขวาที่อารมณ์กำลังพลุ่งพล่านไว้ มองฝ่ายตรงข้ามแล้วถามว่า “คุณไม่ให้พวกเราเข้าไปพบคุณหยางก็ได้ แต่คุณช่วยบอกพวกเราได้ไหม ว่าคุณหยางตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้าง？”

“ใช่ไหมว่าเมื่อสามวันก่อน ตอนที่เขาทำการต่อสู้กับทิคาโนะ ทาเคชิ เขาได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก ทำให้ในตอนนี้เขายังสลบไสลอยู่？”

พอพูดออกไปแบบนี้ ผู้แข็งแกร่งของสมาพันธ์บูโดคนนั้นถึงกับหน้าเปลี่ยนสี คิดไม่ถึงว่าทุกอย่างพวกเขารู้หมดแล้ว