The king of War นิยาย บท 1912

หลังจากที่รับรู้ถึงจิตสังหารของเนี่ยชิวแล้ว สีหน้าของหม่าชาวเปลี่ยนไปทันที แล้วรีบพูดไปว่า “ผู้อาวุโสเนี่ย ผมไม่ได้หลอกคุณ!ที่ผมพูดเป็นความจริง ขอแค่คุณช่วยผมผนึกพลังในตัวผม ตระกูลหม่าต้องซาบซึ้งในบุญคุณครั้งนี้แน่” 

เนี่ยชิวขำออกมาอย่างไม่ชอบใจ “แกบอกว่า แต่มาจากตระกูลบู๊โบราณ ตระกูลหม่าใช่มั้ย?” 

หม่าชาวพยักหน้า “ใช่ครับ ตระกูลหม่า!” 

เขาไม่รู้ว่าทำไมเนี่ยชิวถึงคิดว่าเขาโกหก ตอนนี้จึงจำต้องแกล้งโง่ต่อไป

ถ้าเนี่ยชิวคิดจะฆ่าเขา ง่ายยิ่งกว่าง่าย

จิตสังหารใจตาของเนี่ยชิวเด่นชัดยิ่งกว่าเดิม ตอนที่มองมาทางหม่าชาว เหมือนกำลังจ้องมองคนที่ตายไปแล้ว พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ถึงฉันจะยังไม่ใช่คนของตระกูลบู๊โบราณ แต่ก็รู้เรื่องในตระกูลบู๊โบราณมาก” 

“ในตระกูลบู๊โบราณ ไม่มีตระกูลไหนที่แซ่หม่า ดังนั้น แกโกหกฉันมาตลอด จงใจแนะนำฉัน ให้ฉันเข้าใจผิดว่าแกมีเบื้องหลังที่แข็งแกร่งมาก แต่ความจริงไม่ใช่แบบนั้นเลย” 

“ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด แกไม่ได้มีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่อะไรเลย ที่พึ่งที่แท้จริงของแก ก็คือพี่เฉินที่แกพูดถึงใช่มั้ย?” 

หม่าชาวแอบรู้สึกตกใจ นึกไม่ถึงว่าเนี่ยชิวจะรู้จักตระกูลบู๊โบราณมากขนาดนี้ แถมยังรู้ว่าในตระกูลบู๊โบราณไม่มีตระกูลหม่าด้วย

แล้วแบบนี้จะให้แถต่อไปยังไง?

เนี่ยชิวแสดงเจตนาในการฆ่าออกมาอย่างชัดเจน ถ้าไม่มีคำอธิบายให้เนี่ยชิว เนี่ยชิวไม่มีทางปล่อยเขาไว้อย่างแน่นอน

หลังจากครุ่นคิดไปพักหนึ่ง หม่าชาวไม่คิดจะปิดบังต่อไป พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “คุณเดาถูกแล้ว ผมไม่ได้มาจากตระกูลบู๊โบราณ และคนที่ผมพึ่งพาก็คือพี่เฉิน” 

“การที่กามิ กาโสะไล่ล่าคุณ เป็นเพราะคุณตัดการติดต่อกับทางแพลตฟอร์มกามิ กาโสะ แต่การที่สำนักบู๊ไล่ล่าคุณต้องเป็นเพราะพี่เฉินรู้ว่าตอนนี้ผมอยู่ในมือคุณ ถึงขอให้สำนักบู๊ช่วยตามล่าคุณ” 

“ผมแนะนำว่าทางที่ดีคุณอย่าทำอะไรผม นิสัยของพี่เฉินไม่ดีเท่าไหร่ ค่อนข้างให้ท้ายคนที่อยู่รอบตัว ถ้าให้เขารู้ว่า คุณกล้าทำร้ายผม เขาต้องไม่ปล่อยคุณไว้แน่” 

“แน่นอน คุณจะไม่เชื่อที่ผมพูดก็ได้ แต่ผมก็อยากเตือนคุณไว้ว่า พรสวรรค์ในวิถีบู๊ของพี่เฉินเก่งกาจมาก ตอนนี้อายุแค่ยี่สิบแปด วิถีบู๊ก็บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางแล้ว แต่ผมมั่นใจว่า ฝีมือในการต่อสู้ของเขา เทียบเท่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นสุดยอด” 

“คนที่มีพรสวรรค์ในวิถีบู๊ที่เก่งกาจขนาดนี้ คุณคิดว่า เบื้องหลังของเขาจะไม่มีกองกำลังโบราณที่แข็งแกร่งเลย? จริงด้วย มีอยู่ครั้งหนึ่ง มีผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนหนึ่งจะลงมือกับเขา แต่ในตอนที่ผู้แข็งแกร่งแดนนภาคนนั้นจะลงมือกับพี่เฉิน ก็ถูกผู้แข็งแกร่งนิรนามคนหนึ่งลอบโจมตี จนตายไปในการโจมตีเดียว” 

“คุณเดาซิ ผู้แข็งแกร่งนิรนามคนนี้เป็นใครกันแน่?” 

ท่าทางที่ไม่หวาดกลัวของหม่าชาว ราวกับไม่เห็นเนี่ยชิวอยู่ในสายตาเลย

เขาถูกอีกฝ่ายจับได้ว่าตัวเองไม่ใช่คนจากตระกูลบู๊โบราณแล้ว มีแต่ต้องใช้ชื่อเสียงของหยางเฉินขู่เนี่ยชิวเท่านั้น ส่วนเรื่องที่เขาพูด มีทั้งจริงทั้งเท็จ

ต่อให้ที่พูดจะมีทั้งจริงทั้งเท็จ มันก็ทำให้เนี่ยชิวเริ่มเข้าใจหม่าชาวขึ้นมาแล้ว

หม่าชาวพูดออกมาอย่างกะทันหันว่า “จริงด้วย พี่เฉินของผมเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู!” 

พอพูดอย่างนั้นออกมา รูม่านตาของเนี่ยชิวก็หดเล็กลง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินชื่อของหยางเฉิน แต่คิงแห่งเยี่ยนตูนั้นเขารู้จักดี

เมื่อครึ่งปีก่อน เยี่ยนตูได้จัดศึกชิงตำแหน่งคิงแห่งเยี่ยนตูขึ้น สุดท้ายคนที่ชนะก็คือหยางเฉิน และได้ขึ้นเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู

ผู้ที่ได้ครอบครองตี้ชุน นี้ก็เหมือนกับตำนาน แต่เนี่ยชิวก็รู้ดีว่าตำนานนี้น่าเชื่อถือมาก

แต่การที่จะได้ตี้ชุน ก็จำเป็นต้องขึ้นเป็นคิงแห่งเยี่ยนตู

“เป็นเขานี่เอง!” 

เนี่ยชิวพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม