The king of War นิยาย บท 1965

หยางเฉินไม่ตอบสนองต่อคำพูดของลี่เฉินการแสดงออกทางสีหน้าของเขาเจ็บปวดอย่างมาก

นอกห้องสมุด เผยเชียนอินยังคงเล่นกู่ฉินโบราณ โน้ตทุกตัวดูเหมือนจะกลายเป็นดาบคมและโจมตีไปที่ห้องสมุด

ผู้ที่แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดไม่สามารถแม้กระทั่งจะเข้าไปใกล้ได้ ผู้ที่เข้าใกล้เกินไปจะเลือดออกจากทวารทั้งเจ็ดซึ่งเป็นเรื่องน่าอนาถอย่างยิ่ง

กลุ่มผู้แข็งแกร่งของสำนักมาร โกรธจัด แต่ไม่มีใครสามารถหยุดเผยเชียนอินได้จริงๆ

"หยุดมือ!"

มารแดงจ้องไปที่ทิศทางของ เผยเชียนอินและตะโกน

อย่างไรก็ตาม เผยเชียนอินไม่ได้มองไปที่มารแดงและยังคงเล่นกู่ฉินต่อไป อีกทั้งยังเล่นด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น โน้ตทุกตัวกลายเป็นการโจมตีที่มองไม่เห็นและพุ่งลงมาที่ห้องสมุด

ภัยพิบัติสวรรค์บนท้องฟ้าเหนือห้องสมุดเริ่มบ้าคลั่งมากขึ้นและตกลงมาไม่หยุด

“บูม บูม บูม!”

ฟ้าร้องยังคงคำรามอย่างบ้าคลั่ง

สำนักมารทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยพลังแห่งสวรรค์อันน่ากลัว

มารแดงที่ถูก เผยเชียนอินเมินก็ยิ่งโกรธขึ้นทันที เขาคำรามและพุ่งตรงไปที่ เผยเชียนอิน

"เจิ้ง~"

ก่อนที่เขาจะเข้าใกล้ เผยเชียนอินก็เล่นโน้ตที่น่ากลัวออกมาและโจมตีไปยังมารแดง

"พรูด!"

ก่อนที่มารแดงจะเข้าใกล้ เขาถูกโน้ตนั้นโจมตี ร่างกายของเขาก็โดนกระแทกอย่างหนักและกระเด็นออกไปทันที

“แข็งแกร่งมาก!”

ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจโดยตรง

ผู้คนในภูเขามารรู้ดีว่าเผยเชียนอินในฐานะหนึ่งในห้าผู้แข็งแกร่งที่สุดในภูเขามารนั้นทรงพลังมาก แต่พวกเขาไม่เคยคิดว่า เผยเชียนอินจะมีพลังมากขนาดนี้ เพียงแค่เล่นโน้ตเดียว ก็สามารถโจมตีมารแดงที่อยู่กึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นจนกระเด็นได้

ต้องรู้ว่า ไม่ว่าเผยเชียนอินจะแข็งแกร่งแค่ไหน เธอก็ไม่ได้ทะลวงสู่แดนนภา กล่าวคือกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น แดนบูโดของเธอเหมือนกับของมารแดง

ภายใต้แดนเดียวกัน เพียงโน้ตเดียว มารแดงก็ถูกโจมตีจนกระเด็น นี่เห็นชัดแล้วว่าเผยเชียนอินแข็งแกร่งแค่ไหน

เพียงแต่โน้ตนั้น หลังจากเอาชนะมารแดงแล้ว เผยเชียนอินก็ไม่แม้แต่จะมองไปที่มารแดง ราวกับว่าในสายตาของเธอ มารแดงเป็นเพียงมดปลวกที่หล่อนบดขยี้ได้โดยง่าย

แต่ความจริงก็เป็นแบบนั้น!

อิงเทียนสิง และเหรินจิงหลุนก็มีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน ทั้งสองคนเหมือนกับ เผยเชียนอินพวกเขาเองยังเป็นหนึ่งในห้าผู้แข็งแกร่งที่สุดในภูเขามาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งอิงเทียนสิงที่เคยต่อสู้กับมารแดงมาก่อน แม้ว่ามารแดงจะไร้เทียมทาน แต่ช่องว่างระหว่างพวกเขานั้นไม่ใหญ่มาก ขอแค่มารแดงมีเวลาอีกช่วงหนึ่ง ความแข็งแกร่งของมารแดงก็สามารถอยู่ในอันดับต้นๆ ของภูเขามารได้เช่นกัน

แต่แข็งแกร่งเช่นมารแดง เผยเชียนอินกลับสามารถเอาชนะได้ด้วยโน้ตเดียวเท่านั้น

จะเห็นได้ว่าความแข็งแกร่งของ เผยเชียนอินยังคงอยู่เหนือกว่าอิงเทียนสิง

อิงเทียนสิงและเหรินจิงหลุนมองหน้ากันและทั้งคู่ก็ตกตะลึง

พวกเขารู้ดีว่าความแข็งแกร่งของ เผยเชียนอินคงอยู่ห่างจากแดนนภาแค่เพียงคืบเท่านั้น ขอแค่ เผยเชียนอินเต็มใจก็จะสามารถเข้าสู่แดนนภาได้ทุกเมื่อ

ตู้ป๋อที่ถือปืนเทพบู๊จ้องไปที่เผยเชียนอินด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมและกล่าวว่า “เจ้าสำนักเป่ย ทำเกินไปแล้ว!”

เมื่อคำพูดจบลง ปืนเทพบู๊ก็หลุดมือไปในทันใด

“บูม!”

วินาทีถัดมา ปืนเทพบู๊ก็มุ่งเข้าไปในห้องสมุดโดยตรง เหมือนกับเข็มที่สงบนิ่ง สายฟ้าฟาดลงมาบนปืนเทพบู๊นับไม่ถ้วน จากนั้นก็ชักนำเข้าไปในห้องสมุด

แน่นอนว่ายังมีภัยพิบัติสวรรค์อีกบางส่วนที่ถูกปืนเทพบู๊ต้านทานเอาไว้

เสียงกู่ฉินของ เผยเชียนอินเพิ่มพลังกดดันให้ภัยพิบัติสวรรค์ ในขณะที่ปืนเทพบู๊ทำให้พลังของภัยพิบัติสวรรค์อ่อนแอลง ด้วยวิธีนี้ภัยพิบัติสวรรค์จึงกลับมาเป็นปกติ

หยางเฉินซึ่งอยู่ใต้ห้องสมุดก็รู้สึกกดดันเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ภัยพิบัติสวรรค์ยังคงรุนแรงมาก และยังคงเป็นอุปสรรคสำหรับเขาที่จะเอาชนะ

ดวงตาของเผยเชียนอินเต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง เธอจ้องไปที่ตู้ป๋อและพูดว่า “นายกล้าหยุดฉัน เคยคิดเกี่ยวกับผลที่จะตามมาไหม?”

ตู้ป๋อพูดอย่างเย็นชา "มีอะไรก็มาหาเรื่องฉันได้เลย อย่าฝันจะขู่ฉัน เธอสู้กับคนในสำนักบูโดของเราได้ ฉันก็สู้กับคนในสำนักเซิ่งกงได้เหมือนกัน"

ทั้งสองคนมองหน้ากัน อิงเทียนสิงพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "ตู้ป๋อถูกเจ้าสำนักเป่ยหยุดเอาไว้แล้ว นายกับฉันร่วมมือกัน ทำลายภัยพิบัติสวรรค์ เป็นไง?"

"ดี!"

คราวนี้เหรินจิงหลุนไม่ได้ปฏิเสธอีกต่อไปและตกลงอย่างยินดี

"ลงมือ!"

อิงเทียนสิงตะโกนลั่นและเคลื่อนฝีเท้ามุ่งไปที่ห้องสมุดอย่างกะทันหัน

“สี่ยอดขุนพลมารของสำนักมาร ร่วมมือกับฉันเพื่อหยุดอิงเทียนสิงและ เหรินจิงหลุน!”

เมื่อเห็นแบบนั้น มารแดงก็คำรามในทันที

สี่ยอดขุนพลมารของสำนักมาร ล้วนมีความแข็งแกร่งสูงสุด ทั้งเขาและเกาสงอยู่ในกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ส่วนขุนพลอีกสองคนแม้จะยังไม่ถึงกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่ง แต่พวกเขาก็ห่างจากมันอีกไม่ไกล

สี่ยอดขุนพลมารมองหน้ากันและพุ่งเข้าไปทางเหรินจิงหลุนและ อิงเทียนสิงพร้อมกัน

“อิงเทียนสิง กินหมัดฉันซะ!”

มารแดงคำรามและเหวี่ยงหมัดไปที่อิงเทียนสิง

"ปึก!"

เสียงกระแทกทุ้มดังขึ้น

ในเวลาเดียวกัน เงาร่างหนึ่งก็เป็นราวกับว่าวหัก กระอักเลือดและกระเด็นออกมา

อย่างไรก็ตาม เงาร่างที่กระเด็นไม่ใช่อิงเทียนสิงแต่เป็นมารแดง!

ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจโดยตรง

มารแดงล้มลงอย่างหนัก ออร่าบู๊บนตัวของเขาลดลงในทันใด

"เกาสง! นายกำลังทำอะไร?"

ขุนพลมารอีกสองในสี่ของสำนักมารมองไปที่เกาสงและตั้งคำถามอย่างโกรธเคือง