ขณะนั้น ภายในรถที่กำลังขับออกจากแดนเหนืออย่างรีบเร่ง
ฉีอิงเว่ยกับใบหน้าที่ชักกะตุกด้วยไฟแค้น กัดฟันขบกรามแน่น ความโกรธในใจ ดูเหมือนจะกระทุ้งตัวเขาให้ระเบิดแล้ว
ฉีอิงเสว่มองที่ฉีอิงเว่ยพูดด้วยสีหน้าห่วงใยว่า “พี่(ชาย) พี่อย่าได้เสียใจเลย ไอ้บัดซบนั่นมันก็ได้แต่อาศัยพลังของเทพมารมาสู้ ถึงได้ผยองกล้าแบบนี้ ถ้าหากไม่มีวิญญาณของเทพมารสิงอยู่ในตัวมัน มันก็แค่มดปลวกเท่านั้น”
“หุบปาก!”
ฉีอิงเว่ยตวาดใส่ ขบกรามพูดไปว่า “เธอคิดว่าจริงหรือที่เขาสามารถอาศัยใช้พลังเทพมารได้ จึงถล่มข้าแพ้ได้อย่างง่ายดาย?”
ฉีอิงเสว่ตกใจ “แล้วไม่ใช่หรือ?”
ฉีอิงเว่ยพูดด้วยสีหน้าเหี้ยมโหด “เขาใช้พลังแท้จริงของเขาถล่มข้าจนแพ้ ถ้าเขาอาศัยใช้พลังของเทพมาร พวกเราคงตายอยู่ในสำนักบู๊ไปแล้ว”
“ต้องรู้นะว่า เวลานี้ถึงแม้สถานะของเทพมารจะเป็นแค่สภาวะวิญญาณ แต่เขายังสามารถอาศัยร่างของหยางเฉิน ระเบิดเอาพลังฝีมือของผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสามชั้นสุดยอดออกมาได้”
“หากว่าหยางเฉินสามารถอาศัยพลังของเทพมารมาสู้ได้จริง มีหรือจะปล่อยพวกเรามาง่าย ๆ?”
ฉีอิงเสว่จึงเข้าใจถึงความเป็นไปมายังไงจริง
นางจึงพูดออกมาด้วยความไม่อยากจะยอม “แล้วถ้างั้น พวกเราจะปล่อยเขาไปแบบนี้หรือ?”
“ปล่อยมัน?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: The king of War
เขียนยืดเยื้อฉิบหาย.. อ่านแล้วหงุดหงิด...
ยืดเยื้อมากอ่นแล้วโครตเสียอารมณ์แค่บอกว่าเป็นใครแค่เนี้ย แม่งยืดซะจนไร้รสชาติเลย เสียเวลา ่านฉิบหาย...
ถ้าเขียนต่อไม่ได้ก็ตัดจบเหอะ...
ไม่มีบทต่อไปหรือครับ...
ผู้เขียนเค้าเอาไปลงใน Hinovel ตอนนี้เขียนถึงบท 2541 ครับ...
กลับมาเขียนใหม่คงลืมไปหมดและ ต้องอ่านใหม่มั้ง นานเกิน แจ้งชี้แจงก็ไม่มี...
กำ...
คนเขียนตายแล้วเหรอครับ เสียใจด้วยครับ ขอให้ไปสู่สุขติครับ...
ยังอัพเดทอยู่ไหมครับ...
อัพตอนใหม่วันไหนครับ...