The king of War นิยาย บท 2143

หยางเฉินกล้าข่มขู่เหอหยวนหงเรื่องการเลือกผู้สืบทอดยังพอว่า แต่ที่ทุกคนนึกไม่ถึงคือจางจี้ที่เป็นถึงรองผู้บัญชาการของกองยุทธการจงโจว คำพูดที่พูดออกมากลับเต็มไปด้วยการข่มขู่

จางจี้มาในฐานะตัวแทนของกองยุทธการจงโจว การแดงออกของเขา ก็เท่ากับการแสดงออกของกองยุทธการจงโจว

เห็นที กองยุทธการจงโจวคงรู้สึกไม่พอใจกับการกระทำของตระกูลเหอมากแล้ว

เหอหยวนหงหน้าเสียอย่างถึงที่สุด เขาสามารถเมินเฉยต่อคำขู่ของหยางเฉินได้ แต่คำพูดของจางจี้ เขาจะทำเป็นไม่สนใจไม่ได้!

“รองผู้บัญชาการจาง ไม่ว่ายังไง คุณก็เป็นหนึ่งในสี่รองผู้บัญชาการของกองยุทธการจงโจว การเข้ามาแทรกแซงเรื่องภายในตระกูลของเราแบบนี้ มันไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ?” 

ทันใดนั้นเอง ได้มีเสียงที่ไม่น่าฟังดังขึ้น

ทุกคนต่างหันไปมอง แล้วเห็นเหอจื้อที่ทำหน้าโกรธเกรี้ยว จ้องเขม็งมาที่จางจี้

เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตำแหน่งผู้สืบทอดแล้ว แต่นึกไม่ถึงว่าในช่วงเวลาสำคัญ เหอหยวนหงจะเกิดเปลี่ยนขึ้นมา

อุตส่าห์ได้เห็นโอกาสอีกครั้ง แต่จางจี้กลับพูดขัดซะได้

จางจี้สายตาเคร่งขรึม หันมองเหอจื้ออย่างไม่ชอบใจ จากนั้นก็หันมองไปที่เหอหยวนหงยิ้มเยาะแล้วพูดไปว่า “กะอีแค่เรื่องภายในของตระกูลเหอ กองยุทธการจงโจวที่สูงส่งไม่ลดตัวลงมายุ่งหรอก!” 

“ผมแค่อยากเตือนด้วยความหวังดี ส่วนเรื่องที่ว่าตระกูลเหอจะเลือกยังไง มันก็เป็นเรื่องของพวกคุณ” 

พูดจบ เขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินจากไป

จนเขาเดินไปถึงหน้าห้องจัดเลี้ยง ก็ได้หยุดลงอย่างกะทันหัน แล้วพูดออกมาเสียงดังว่า “ทุกท่าน สองทุ่มคืนนี้ งานเลี้ยงที่จัดขึ้นในโรงแรมจงโจว อย่าลืมไปร่วมงานกันนะครับ!” 

พูดจบ เขาก็เดินดุ่มๆ ออกไป

ถึงเขาจะบอกว่ากองยุทธการไม่ได้สนใจเรื่องภายในของตระกูลเหอ แต่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างเป็นคนจากตระกูลใหญ่ของจงโจวพวกเขาจึงเข้าใจดีว่า การที่ตระกูลเหอไปคบคิดกับตระกูลบู๊โบราณนั้น กองยุทธการจงโจวรู้สึกไม่พอใจมาก

“เจ้าบ้านเหอ ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าช่วงเช้ายังมีการประชุมที่สำคัญมากๆ ต้องไป ขอตัวก่อนนะครับ!” 

“เจ้าบ้านเหอ ธุรกิจของตระกูลเราเกิดปัญหาขึ้น ผมต้องรีบกลับไปจัดการ ขอตัวกลับก่อนนะครับ!” 

“เจ้าบ้านเหอ ผมยังมีธุระต้องไปทำ ขอตัวกลับก่อนนะครับ!” 

……

ทันใดนั้น เหล่าผู้มีอิทธิพลของจงโจวต่างพากันลุกขึ้น แล้วหาข้ออ้างจากไป

ในกลุ่มคนเหล่านี้ ถึงจะมีคนจำนวนมากที่ลังเลระหว่างตระกูลบู๊โบราณกับสมาคมผู้อาวุโสโลกมนุษย์แต่พวกเขาก็รู้ดีว่า ตระกูลเหอได้ล่วงเกินกองยุทธการจงโจวไปแล้วและมันก็เท่ากันล่วงเกินสมาคมผู้อาวุโสไปด้วย

หรือแม้แต่ตระกูลบู๊โบราณเฉิน ก็ถือว่าถูกตระกูลเหอล่วงเกินไปด้วย

ตระกูลเหอจะยังเหลืออนาคตอีกมั้ย พวกเขาไม่รู้ ตอนนี้แค่อยากออกไปให้เร็วที่สุด เพื่อไม่ให้มีปัญหาที่ไม่จำเป็น

คนของตระกูลเหอมองดูเหล่าผู้มีอิทธิพลของจงโจวที่จากไปทีละคน ต่างพากันทำหน้าบึ้งตึง

ตระกูลเหอเป็นถึงตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในจงโจว เป็นหนึ่งในตระกูลที่ทรงอำนาจที่สุดแล้วจะเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนได้ยังไง?

เหอหยวนหงกำหมัดแน่น ดวงตามีแต่ไฟแห่งโทสะที่ลุกไหม้

หยางเฉินมองไปที่เหอหยวนหง แล้วพูดไปยิ้มไปว่า “เจ้าบ้านเหอ ผมแนะนำอะไรคุณอย่างหนึ่งนะ คุณควรเลือกผู้สืบทอดที่เหมาะสมให้ตระกูลเหอจะดีกว่า ไม่อย่างนั้นตระกูลเหอก็จะพังทลายในมือคุณจริงๆ แล้ว” 

พูดจบ เขาก็ลุกขึ้นแล้วจากไป

ส่วนเรื่องที่เหอหยวนหงจะเลือกใครมาเป็นผู้สืบทอดนั้น เขาไม่ได้สนใจอีกแล้ว